Millennium Book
รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๑๖
Millennium Book |
|
รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๑๖ |
|
*** ศิลปิน *** แต่งแต้มจุดสกาวบนผืนผ้า เป็นดาราทอใยฉายเป็นแสง สีขาวเข้าสีฟ้านวลล้วนแสดง ชวนกันแข่งเปล่งแสงดาริกา นำมารวมมวลหมู่กลุ่มของสี แทนวลีคำถ้อยร้อยอักษา จากก้นบึ้งของดวงใจผ่านนัยนา มิอาจหาคำมาเปรียบเทียบที่เป็น ความรู้สึกเกิดขึ้นที่ดวงจิต นำความคิดปรุงแต่งสิ่งที่เห็น สื่อจากใจของผู้ให้เป็นประเด็น ดั่งเฉกเช่นภาพที่เห็นให้คนชม หากความคิดจากจิตใสใจสะอาด ภาพที่วาดควรค่าเป็นปฐม หากใจมืดดำมิดคิดตรอมตรม ภาพเคยคมกลับหายกลายฝีมือ ศิลปินศิลปะหลากแขนง เพียงจัดแจงแค่ทำได้ได้ทำหรือ ควรจะนำชนสู่ดีให้โลกลือ ได้ยึดถือเป็นแบบแผนสู่แกนใจ ทิวาวาร |
เพราะว่าฉันมีหัวใจที่คงมั่น หลับตาซะ......คนดี |
| .......ขอบคุณ..ขอบใจ....... ขอบคุณสำหรับโอกาสที่ให้ ขอบใจสำหรับเยื้อใยที่เหลือ ขอบคุณสำหรับความจุนเจือ และความเอื้อเฟื้อที่ผ่านมา ขอบคุณสำหรับคำว่ารัก ขอบใจนักกับคำว่าห่วงหา ขอบคุณสำหรับวันและเวลา และหวังว่าเธอคงจะโชคดี ขอบคุณสำหรับคำที่เธอบอก ขอบคุณที่หลอกว่าจะไม่หนี ขอบใจที่บอกว่าฉันเป็นคนดี และขอบคุณที่ทิ้งกันได้ลงคอ sniper99/21sep.99 |
|
...............รวมพลัง............. เหลาร้ายรายรุ่มมาลุมล้อม พรรคพรั่งพร้อมไพร่พลระคนหาญ เรียงรายหมายบุกเข้ารุกราญ ตั้งขนานคณานับขยับพล บ้างบุกบ่ายเบี่ยงเลี่ยงแม่น้ำ บ้างปีนข้ามคลองคูดูสับสน หมายถล่มให้ย่อยยับอับจน คงไม่พ้นพ่ายแพ้ถ้าเห็นแก่ตัว จงร่วมขับจับอาวุธเข้าฉุดฆ่า เข้ารบราประกาศศักดิ์ประจักรทั่ว แม้มีหมู่มากไม่มัวมากลัว ตายแต่ตัวชื่ออยู่คู่แผ่นดิน sniper99/21sep.99 |
| เสียงคลื่นกระทบฝั่ง
ประดุจดั่งรักเริ่มก่อ ฟากฟ้านวลละออ แสงแดดทอระยิบตา สาดส่องบนชายหาด ทรายเกลื่อนกลาดดูมีค่า แสงทองงามจับตา จากฟากฟ้ามาสู่ดิน เสียงคลื่นดังอีกครั้ง ประดุจดั่งรักจบสิ้น ฟากฟ้ามืดเหมือนนิล พื้นแผ่นดินสิ้นแสงพราว เม็ดทรายก็พลันแตก เป็นเสี้ยวแยกบนแนวขาว แสงทองเคยแวววาว ก็ถึงคราวอับแสงลง ต้นอ้อ/บางกะปิ กรุงเทพฯ
อ้อนจันทร์ |
ฝันอยู่สูงต้องไขว่ขว้าหาจนได้ |
อาจจะเป็นแค่กลอนเปล่าเปล่า |
จงก้าวเดินแต่ละย่างอย่างมุ่งมั่น เพื่อเติมแต่งสิ่งฝันให้เจิดจ้า อย่าเป็นเพียงคนช่างฝันอันธรรมดา หรืออยู่อย่างไร้ค่าไปวันวัน พ่อ..แม่หวังลูกเลือกเส้นทางถูก ทางไหนลุกตั้งใจไปทางนั้น แม้พ่อแม่จนเงินตราจะฝ่าฟัน เพื่อส่งลูกถึงขั้นปริญญา ขายหยาดเหงื่อแรงกายไว้ให้ลูก ความพันผูกใจสองดวงที่ห่วงหา อีกไม่นานจะรอรับลูกกลับมา สร้างชื่อเสียง สร้างหน้าตาในสังคม ทางไหนลูกมุ่งมั้นหรือฝันใฝ่ จงมุ่งไปอย่าให้ใครขื่นขม อยากเป้นลูกเติบใหญ่ ไม่โง่งม เป็นบัณฆิตในสังคม ... ของคนดี "ขอขอบคุณ คุณRatree ที่ส่งกลอนเพราะๆเข้ามาจ๊ะ" |
*ความรู้สึกที่เปลี่ยน* |
รักที่ถูกต้อง ความรักคืออะไรใครรู้บ้าง ช่วยบอกทางให้รู้จะได้ไหม รักจะสุขหรือทุกข์เข็ญเป็นเช่นไร จะมีใครรู้รอบช่วยตอบที รักคือความเห็นแก่ตัวกระนั้นหรือ เห็นยึดถือความรักเป็นศักดิ์ศรี ใครจะแย่งเอาไปครองต้องเจอดี รักนี้จึงกลายเป็นเห็นแก่ตัว รักที่ถูกต้องรู้จักเสียสละ รู้จักละปล่อยวางในทางชั่ว เก็บรักที่บริสุทธิ์ใจไว้กับตัว อย่าหลวมตัวชั่วเพราะรักจะหักพัง รักที่แท้มีแต่ให้ไม่หวังผล จะเป็นคนยืนดูอยู่ข้างหลัง คอยช่วยเหลือทุกสิ่งอย่างจริงจัง โดยไม่หวังผลสนองของตัวเธอ ถ้าหวังผลตอบแทนจากความรัก ชีวิตจักไร้สุขทุกข์เสมอ อย่าเก็บความหวังได้ไปละเมอ เดี๋ยวจะเผลออกช้ำระกำใจ รักบางคราเปรียบเป็นเช่นดอกฝิ่น มองเป็นศิลป์งามงดสวยสดใส เมื่อดอกแห้งเหี่ยวโหยร่วงโรยไป ทำเอาใจผู้เสพย์เจ็บไปนาน คิดจะรักใช้สมองตรองสักนิด อย่าได้คิดเหหักผิดหลักฐาน ต้องเผื่อใจของเจ้ายามร้าวราน อย่ายึดมั่นรักนี้ไม่จีรัง ทุกสิ่งอย่างเปลี่ยนไปทุกขณะ อย่าลืมละพุทธองค์ทรงสั่งสอน เดี๋ยวก็สุขเดี๋ยวก็ทุกข์อยู่ทุกตอน อย่าอาวรณ์ความหวังไม่ยั่งยืน สุภาพ จันทราภิรมย์ /สุพรรณบุรี |
|
