Maklumlah dizaman gawat ni, banyak urang nang
kasampitan duit. Pada satu pagi
dua urang basahabat seorang Melayu dan seorang
banjar makan disabuah
warung. Maklumlah kerana sudah lawas bakawan,
kawan nang Melayu ni
cuba-cubalah handak mainjam duit awan kawan
Banjar ni tadi.
Kawan Melayu: "Boleh tak kau tolong
aku, aku tengah kesulitan sekarang.
Bagilah aku pinjam sikit"
Kawan Banjar: " Kan kita ni dah
lama berkawan, tak payahlah
pinjam-pinjam, aku beri aja, cakap saja
berapa kau hendak boleh aku bagi"
Kawan Melayu: "Terima kasihlah kau
lah sahabat aku yang baik sekali."
Maka kawan banjar tadi pun maunjuk pacungkil
gigi panuh sakutakan.
Kawan Banjar: "Nah kau ambillah
banyak mana yang kau hendak"
Kawan Melayu tadi lalu naiki marah dan tarus
menyungsung buku lima. Kasian
kawan Banjar, maka am, biru bigi mata sidin
nang sabalah kiwa.
Imbah hari itu, dua sahabat ni manjadi musuh ketat!