เรื่องที่2

สองสามีภรรยาขับรถจากแอตแลนตาจะไปนิวยอร์ค
หลังจากที่หลังขดหลังแข็งขับรถกันมาตลอด 24 ชั่งโมง
แล้วก็ตัดสินใจเข้าพักที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

ทั้งสองเข้าพักแค่ 4 ชั่วโมงก็เก็บข้าวของ แล้วเช็คเอาท์
แต่เมื่อเห็นบิลค่าห้องพักก็แทบจะหงายหลัง
เพราะราคาออกมาสูงถึง 350 เหรียญ สูงกว่าที่เขาคิดไว้ถึง 250 เหรียญ จึงขอคุยกับผู้จัดการโรงแรม

ผู้จัดการ : โรงแรมเรามีสระว่ายน้ำขนาดมาตรฐานโอลิมปิค ห้องสัมนาขนาด 400 ที่นั่ง สนามเทนนิส ห้องคาาราโอเกะ ห้องซาวน่า และบริการอื่นๆ อีกมากมาย

สามี : แต่ราคาก็ไม่น่าสูงขนาดนี้นะ

ผู้จัดการ : เรามีโชว์ชั้นหนึ่งจากลาสเวกัสให้ดูด้วย

สามี : แต่ผมเข้าพักตอนตีสองนะ ผมไม่ได้ดู

ผู้จัดการ : นั่นเป็นเรื่องของคุณครับ เราหามาให้คุณดูแล้วคุณไม่ดูเองช่วยไม่ได้ ยังไงเราก็ต้องคิดราคาห้อง 350 เหรียญ

เถียงจนขี้เกียจเถียงแล้ว สามีจึงควักเช็คเงินสดออกมาเซ็นให้ไป เมื่อผู้จัดการก้มลงตรวจสอบตัวเลขในเช็คก็ต้องรีบทักท้วง

ผู้จัดการ : 350 เหรียญครับคุณ ไม่ใช่ 100 เหรียญ

สามี : ผมคิดค่าตัวภรรยาผม 250 เหรียญ

ผู้จัดการ : เฮ้!! ผมไม่ได้มีอะไรกับภรรยาคุณนะ

สามี : ช่วยไม่ได้ ผมพาเธอมาให้บริการถึงที่แล้ว ทำไมคุณไม่ใช้บริการล่ะ

ปล. เค้าเรียก หนามยอก เอา หนามบ่ง /gg