 |
|
 |
| Η Ιστορία Υπάρχουν πάνω από 70 έργα που υποστηρίζουν την ύπαρξη της Ατλαντίδας αλλά σχεδόν ποτέ δεν συμφωνούν στο που ακριβώς βρισκόταν αυτή και πώς καταστράφηκε. Ο Πλάτων μιλάει γι'αυτήν στους Διαλόγους του ΄΄Κριτίας΄΄ και ΄΄Τίμαιος΄΄, συσχετίζοντας την με την απόκρυφη σοφία, που διδασκόταν στα αρχαία μυστήρια. Σε αυτή τη σοφία που κατείχαν οι παλιοί Αιγύπτιοι ιερείς αποδίδει ο Πλάτων τις πληροφορίες για την ύπαρξη της Ατλαντίδας και για τον καταποντισμό της. Ο Πλάτων τοποθετούσε την Ατλαντίδα πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες - το στενό του Γιβραλτάρ.΄΄Εκείνη την εποχή ήταν έυκολο να διασχίσεις εκείνη τη θάλασσα επειδή μπροστά στο πέρασμα που εσείς ονομάζεται Ηράκλειες Στήλες υπήρχε ένα νησί. Ήταν πιο μεγάλο από τη Λιβυή και την (Μικρά) Ασία μαζί και πρόσφερε στους κατοίκους του πρόσβαση στα άλλα νησιά και από κει στην απέναντι ηπειρωτική χώρα (Ευρώπη)...΄΄Το νησί αυτό ήταν η Μεγάλη Βρετανία. Εκείνη την εποχή η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλότερη κατά εκατό μέτρα, πράγμα που επέτρεπε το πέρασμα από Μεγάλη Βρετανία στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Οι άνθρωποι της Ατλαντίδας,βάσει όσων αναφέρει ο Αιγύπτιος ιερέας στο κείμενο του Πλάτωνα ΄΄ κυριαρχούσαν και σε άλλες περιοχές, από τη Λιβυή μέχρι την Αίγυπτο και από την Ευρώπη έως το Τυρρηνικό Πέλαγος.΄΄ Επιπλέον, ο ιερέας εξηγούσε ότι οι Έλληνες ήταν εκείνοι που σταμάτησαν με τα όπλα την εξάπλωση των Ατλάντων. Στη συνέχεια το νησί χάθηκε, βυθίστηκε. Κατά περίεργο τρόπο, τα λόγια του ιερέα της Σάιδας συμφωνούν με τη γεωλογική ιστορία της εποχής. Στο τέλος της τελευταίας περιόδου των παγετώνων, το λίωσιμο των πάγων ανύψωσε τη στάθμη της θάλασσας κατακλύζοντας μεγάλες περιοχές της Ευρώπης, περιορίζοντας κατά πολύ τη χερσαία έκταση της Μεγάλης Βρετανίας και της Βρετάνης. Όμως το φαινόμενο αυτό δεν συνέβει 9000 χρόνια πριν από την εποχή του Πλάτωνα αλλά μόνο 5.600 χρόνια πριν από αυτόν, δηλαδή πριν 8000 χρόνια. |
| Tα ίχνη τους Τα πρώτα ντολμέν κατασκευάστηκαν στην Ευρώπη 2 χιλιάδες χρόνια πριν της πυραμίδες στην Αίγυπτο (μεγαλιθικά κατάλοιπα συναντούμε σε Μάλτα, Κορσική, Σαρδηνία, Σικελία και Απουλία). Άρα η γεωργία και ο πολιτισμός γεννήθηκαν δύο φορές ανεξάρτητα μεταξύ τους μία εκ των αυτών στην Ευρώπη. Ο Πλάτωνας λοιπόν εξέφρασε με την αφήγηση του την ιστορική μνήμη ενός αυθεντικού ευρωπαϊκού πολιτισμού, με τα έθιμα, τη θρησκεία (Θεός Ήλιος αλλά και μεγάλους λίθους) και τις ατρονομικές του γνώσεις. Με βάση τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις, αυτή η ευρωπαϊκή εξέλιξη -που μπορούμε να την αποδώσουμε στους Άτλαντες- αρχίζει όταν κατά το τέλος της περιόδου των παγετώνων του Βουρμ, χάνονται οι εκτεταμένες στέπες με τα μεγάλα κοπάδια των φυτοφάγων, δίνοντας τη θέση τους στα δάση. Ο προϊστορικός άνθρωπος από νομάς κυνηγός αρχίζει να κατοικεί σε χωριά και συχνά να ψαρεύει. Σωροί από απολιθωμένα απορίμματα, κατάλοιπα της κουζίνας του, βρέθηκαν στη βόρεια ακτή του Ατλαντικού, στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Χάρη στην ανακάλυψη των ίδιων εργαλείων παντού, αυτοί οι τόποι συνδέονται με τον μεγαλιθικό πολιτισμό. Επίσης ντολμέν, πέτρες που σχηματίζουν τοίχους και στέγαστρα, αναδημιουργούν το παλαιολιθικό περιβάλλον, δηλάδή τα σπήλαια που έζησε ο προϊστορικός άνθρωπος. Άλλα δείγματα μεγαλιθικού πολιτισμού είναι τα μενίρ, μονόλιθοι από 2 έως 10 μέτρα βάρους μέχρι 200 τόνων. Περισσότερα μενίρ τοποθετημένα κυκλικά, τα κρόμλεχ, είναι πολύ διαδεδομένα στην Ιρλανδία, στην Αγγλία και στη Σκοτία. Από τα πιο επιβλητικά είναι εκείνα του Έιβερμπι και του Στόουνχεντζ. Πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν ως ιερά μεγάλων συναθροίσεων. Πρέπει να φανταστούμε τους Άτλαντες με μία μόνο θρησκεία διαιρεμένο σε δεκάδες φυλετικές ομάδες. |
| Ο Μύθος Η Ατλαντίδα ήταν κτήμα του Ποσειδώνα. έτυχε σε αυτόν όταν γινόταν το μοίρασμα του κόσμου. Από το γάμο του Ποσειδώνα με την κόρη του βασιλιά του νησιού Ευήνορα, την Κλειτώ, γεννήθηκαν πολλά παιδιά. Το πρώτο από τα παιδιά τους ονομαζόταν Άτλας γι' αυτό και ο τόπος πήρε το όνομα Ατλαντίδα. Όταν μεγάλωσαν, ο πρωτότοκος έδιωξε τα αδέρφια του από εκεί και κυριάρχησε στην Ατλαντίδα, που με τον καιρό, απόκτησε μεγάλο πολιτισμό και πλούτο. Μα ενώ οι κάτοικοι της ήταν στην αρχή δίκαιοι, κατόπιν έγιναν σκληροί. Έτσι οι Θεοί σκέφτηκαν να τους τιμωρήσουν. Οι σχετικές παραδόσεις αναφέρουν πως ο καταποντισμός της Ατλαντίδας έγινε νύχτα έπειτα από αδιάκοπους σεισμούς και ασταμάτητες καταιγίδες. Στις ίδιες παραδόσεις αναφέρεται ότι με τον καταποντισμό εκείνης της ηπείρου πνίγηκαν 64 εκατομμύρια άνθρωποι. |
| Στην πραγματικότητα, η Ατλαντίδα δεν εξαφανίστηκε μέσα σε μια νύχτα. Κατακλύστηκε από θάλασσα και άλλοι πολιτισμοί την ξεπέρασαν, αλλά δεν εξαφανίστηκαν όλοι οι Άτλαντες. Θεωρείται ότι οι Κέλτες συνδεόνται άμεσα με τους Άτλαντες |
 |
 |
 |