<BGSOUND src="//www.oocities.org/travel_in_7seas/Edward_Sissorhands_Peter_Modin.mid" LOOP=INFINITE>
Στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα, η ελληνική τέχνη φτάνει στο υψηλότερο σημείο της. Είναι ο περίφημος ΄΄χρυσός αιώνας΄΄ του Περικλή, η εποχή της μεγάλης αθηναϊκής ακμής, η κορύφωση του ελληνικού πνεύματος σε όλες τις εκδηλώσεις του ανθρώπου.
Μετά το 450 π.Χ, η Αθήνα αποκτά μεγάλα μνημειακά οικοδομήματα.Παράλληλα, η Αθήνα γίνεται το μεγάλο πνευματικό κέντρο της εποχής.

                                                                                          
                      
                          
Ο ΠαΡΘεΝώΝας
Ο Παρθενώνας άρχισε να κτίζεται το 447 π.Χ. Το έργο το ανέλαβαν οι αρχιτέκτονες Ικτίνος, για το κυρίως καλλιτεχνικό μέρος και ο Καλλικράτης που είχε τη φροντίδα της κατασκευής. Την ανέγερση των μνημείων επόπτευε μια επιτροπή με πρόεδρο τον ίδιο τον Περικλή και γενικό επιστάτη τον φίλο του, τον Φειδία. τα εγκαίνια του Παρθενώνα και το στήσιμο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς, έργο του Φειδία, έγιναν το 438 π.Χ αλλά οι εργασίες στα αετώματα συνεχίστηκαν ως το 432 π.Χ.
Ο ναός, ολόκληρος από μάρμαρο της Πεντέλης, είναι δωρικός, περίπτερος, αμφιπρόστυλος, μήκους 69,5 μ.και πλάτους 31 μ. Στις στενές πλευρές του έχει οκτώ κίονες και στις μακρές δέκα επτά. Το ύψος του (10,45 μ.) είναι 5,5 φορές η διάμετρος τους ενώ οι γωνιακοί κίονες είναι παχύτεροι τόσο ώστε να μην φαίνονται λεπτότεροι με τους άλλους, καθώς δέχονται περισσότερο φώς. Εκτός από τη λεπτομέρεια που προέβλεψε ο Αθηναίος αρχιτέκτονας, στον Παρθενώνα εφαρμόστηκαν οπτικοί κανόνες και πολλές άλλες και πολλές άλλες τεχνικές και αισθητικές επινοήσεις δια να ελαττωθεί η επιβλητική βαρύτητα που έχουν οι παλιότεροι δωρικοί ναοί και για να ερμανονισθούν οι όγκοι του υποδειγματικού αυτού οικοδομήματος μέσα στο τοπίο και στον αττικό ουρανό. Με τις περίφημες κρυφές καμπύλες του Παρθενώνα χάνεται η ψυχρή και στατική ακμψία της ευθείας, οι γραμμές πάλλονται στο άπλετο φώς και το τεράστιο οικοδόμημα γίνεται ελαφρότερο. Καμία γραμμή ή επιφάνεια δεν είναι τέλεια ευθεία ή επίπεδο με την μαθηματική έννοια. Ο στυλοβάτης, τα σκαλία και τα επιστήλια δεν είναι εντελώς οριζόντια, αλλά κυρτώνονται ελαφρά, οι κίονες δεν είναι εντελώς κάθετοι, αλλά συγλκίνουν προς τα μέσα ώστε οι προεκτάσεις τους να ενώνονται στην υποθετική κορυφή μιας κολούρου πυραμίδας, ούτε ο καθένας χωριστά είναι απόλυτα ευθύγραμμος αλλά καμπυλώνεται ανεπαίσθητα σαν να συμπιέζεται από το βάρος που δέχεται. Η απλότητα και η αυστηρότητα του δωρικού ρυθμού συνδυάστηκε με τόση άνεση σε ένα αρμονικό σύνολο, με τόση σοφία και κάλλος, ώστε το αρχιτεκτονικό μνημείο να μείνει ανεπανάληπτο στους αιώνες.
Ο κύριως ναός χωρίζεται στον πρόναο, στο σηκό, σε ένα δωμάτιο πίσω από τον σηκό και τον οπισθόδομο. Ο πρόναος και ο οπισθόδομος ήταν πρόστυλοι, οι πλάγιοι τοίχοι, προεκτείνονται και σχηματίζουν δύο παραστάδες,
ανάμεσα στις οποίες υπάρχουν έξι κίονες.
Αλλά στον Παρθενώνα χρησιμοποιήθηκαν και πολλά ιωνικά στοιχεία. Οι 92 μετόπες της παραστάσεως είχαν όλες ανάγλυφα και στο ανώτατο μέρος των τεσσάρων τοιχών του κυρίου ναού υπήρχε σε όλο το μήκος τους συνεχής ζωφόρος,
σύμφωνα με το ιωνικό πρότυπο.