dankbetuiging

Lieve Mam, Riet en Oma.

Je wilde geen aandacht om je heen, geen poespas,niks aparts, maar moet je eens zien hoe vol de kerk is!
Je was een lieve vrouw, lieve moeder en een hele lieve oma.
Samen met ons Pap hebben jullie veel bereikt. Een eigen huis gebouwd op de Vijhuizen.
Je stond altijd achter ons. Ons pap vroeg wel eens 'Riet hoe denk je erover?'of hij zei; Mam, wat vind je ervan, zullen we dat zo en zo doen?" Het maakte je niks uit wat ons pap ded met kerst.
Je verheugde je er net zoveel op als wij. 'Met kerst moet je thuis zijn', zei je.
Mam kom je dan nog even naar huis?;
Je werd niet snel boos, als je je breiwerk maar had,je autootje zodat je kon gaan en staan waar jij wilde.
Maar als je het niet aanstond dan zei je het ook en het maakte je niet uit tegen wie, maar je zei het,
recht voor zijn raap. zo was je.
Riet we missen je, We weten niet hoe we nu verder moeten.
Maar zoals ons Pap steeds zei;'kop op, vechten'. Datzullen wij nu ook moeten doen.
En Mam, je hebt wat afgeknokt. Je kon geen meter meer lopen, zo moe,pijn en benauwd was je,
maar je wilde toch vooruit. Na veertig jaar gestopt met roken.
Als er iemand een vechtlust had dan was jij dat wel . Petje af, mam!
Maar de laatste twee weken zat er geen vechtlust meer in je, je was op.
Je was moe, had al zo lang geknokt en je ging steeds verder achteruit.
Je laatste wens was om naar huis te gaan.
Je wilde nog even kijken naar de treurwilg, want zoals je zei;'In de treurwilg schijnt altijd het zonnetje'.
Mam, we hopen dat je nu je rust gevonden hebt.
Je hebt met ons pap veertig mooie jaren gehad,die niemand van jou en ons pap afneemt.
Je was de liefste,mooiste vrouw,moeder en oma...
Je bent eigenlijk 25 jaar te vroeg van ons heengegaan.
Mam, slaap zacht, Uitkijken he?
Bedankt voor alles.