Hij Had Alles En Ik Niets

Toen ik nog op de schoolbank zat
Had ik een kleine kameraad
Z'n vader was een schatrijke meneer
Hij was in heel de stad bekend
Maar hij had z'n zoontje zo verwend
Het jongetje kreeg alles en nog meer

Hij had het mooiste schoolgerief
't Mooiste speelgoed, de mooiste fiets
Er was niets meer waarvan hij dromen kon
'k Weet niet of ik het zeggen moet
Maar 'k was een tikkeltje jaloers
En ieder die dat wist begreep waarom

Want hij had alles en ik niets
En ik voelde me zo arm, ik voelde me zo klein
Zo onbeduidend klein
Want hij had alles en ik niets
Wat had ik graag in zijn plaats willen zijn

Verleden week, tien jaar nadien
Heb ik hem pas teruggezien
Hij keek niet meer hoogmoedig op mij neer
Maar liep met z'n hoofd in de grond
Omdat er in z'n ogen stond
'k Ben niet meer zo gelukkig als weleer

Z'n erfdeel heeft hij opgedaan
Z'n meisje heeft hem laten staan
Hij heeft geen geld, geen thuis, geen vrienden meer
Ik vond de liefde en 't geluk
Waarvoor ik vocht, stuk voor stuk
Nu zijn de zaken omgekeerd

Eens had hij alles en ik niets
En ik voelde me zo arm, ik voelde me zo klein
Zo onbeduidend klein
Nu heb ik alles en hij niets
En ik zou niet graag in zijn plaats willen zijn

Nu heb ik alles en hij niets
En ik zou niet graag in zijn plaats willen zijn
Nu heb ik alles en hij niets