Wat Je Diep Treft

Wat je diep treft, doet eeuwig pijn
‘t Mag nog zo lang geleden zijn
Een kwetsend woord, een groot verdriet
Wat je diep treft, vergeet je niet

Die eerste straf die je moeder gaf
Om een vlek op je zondagspak
Dit alles staat nog voor je geest
Die trouwe hond, je deelgenoot
Hij werd te oud men schoot hem dood
‘t Is net alsof het pas gisteren is geweest

Wat je diep treft, doet eeuwig pijn
‘t Mag nog zo lang geleden zijn
Een kwetsend woord, een groot verdriet
Wat je diep treft, vergeet je niet

Die grote liefde die niet kon zijn
Je liet haar gaan, maar niet zonder pijn
Je zag haar nooit of nooit meer weer
Maar als je naar een ander kijkt
Die enigzins op haar gelijkt
Dan doet de wonde telkens weer een beetje pijn

Wat je diep treft, doet eeuwig pijn
‘t Mag nog zo lang geleden zijn
Een kwetsend woord, een groot verdriet
Wat je diep treft, vergeet je niet

Wat je diep treft, doet eeuwig pijn
‘t Mag nog zo lang geleden zijn
Een kwetsend woord, een groot verdriet
Wat je diep treft, vergeet je niet

Wat je diep treft, vergeet je niet