พุทธภาษิต Link และรวบรวมโดย อจ.วิชัย ชัยพานิช
หมวดคู่
1.ใจเป็นผู้นำ...
2.ใจเป็นผู้นำ...
3.ใครอาฆาต...
4.ใครไม่อาฆาต...
5...เวรระงับด้วย..
6...วิวาททุ่มเถียง..
7...ลมโค่นต้นไม้..
8....ลมไม่โค่น
9.คนที่กิเลส...
10.ผู้หมดกิเลส
11.ผู้ใดเห็นสิ่ง...
12...เข้าใจสาระ..
13.เรือนที่มุงไม่...
14.เรือนที่มุง...
15.คนทำชั่วย่อม...
16.คนทำดีย่อม...
17.คนทำชั่วย่อม...
18.คนทำดีย่อม...
19.คนที่จำตำรา...
20.ถึงจำได้น้อย...
หมวดไม่ประทาท
21.ความไม่ประ...
22...รู้ข้อแตกต่าง..
23.ท่านผู้ฉลาด...
24.ยศย่อมเจริญ...
25...ควรสร้างเกาะ..
26...รักษาทรัพย์..
27...เธออย่ามัว..
28...ขึ้นสู่ปราสาท..
29...ม้าฝีเท้าเร็ว..
30.ท้าวมฆวาน...
31.ภิกษุผู้...
32.ภิกษุผู้...
หมวดจิต
33.จิตดิ้นรน...
34.มัตสยาถูก...
35.จิตควบคุมยาก...
36.จิตเห็นได้ยาก...
37.จิตท่องเที่ยว...
38.ปัญญาย่อม...
39.ผู้มีสติ...
40...ป้องกันเมือง..
41.อีกไม่นาน...
42.จิตที่ฝึกผิด...
43...จิตที่ฝึกชอบ..
หมวดดอกไม้
44.ใครจักครอง...
45.พระเสขะจัก....
46.เมื่อรู้ว่าร่าง...
47.มฤตยูฉุด...
48.ผู้มัวเก็บ...
49.มุนีพึง...
50.ไม่ควรแส่...
51.วาจาสุภาษิต...
52.วาจาสุภาษิต...
53.เมื่อเกิดมา...
54...หอมทวนลม..
55.กลิ่นศีลหอม...
56.กฤษณาหรือ...
57.มารย่อมไม่พบ...
58.ดอกบัวฉันใด...
59...พระสาวก..
หมวดพาล
60.ราตรีนาน...
61...ไม่พบเพื่อนที่ดี..
62...มีบุตรมีทรัพย์..
63.คนโง่รู้ตัว...
64...เหมือนจวัก..
65...เหมือนลิ้น..
66.เหล่าคนพาล...
67.กรรมใดทำ...
68.กรรมใดทำ...
69...พาลสำคัญว่า..
70.คนพาลถึง...
71...นมเปรี้ยว..
72...พาลได้ความรู้..
73.ภิกษุพาล...
74.ขอคฤหัสน์...
75.ทางหนึ่งแสวง...
หมวดบัณฑิต
76...บอกขุมทรัพย์..
77.จงยอมตนให้...
78.ไม่พึงคบ...
79.ผู้ดื่มรสพระ...
80.ชาวนาไขน้ำ...
81.ขุนเขาไม่...
82.ห้วงน้ำลึก...
83.สัตบุรุษยอม...
84.ไม่ควรทำชั่ว...
85...น้อยคนจัก..
86...ย่อมข้ามฝั่ง..
87...ละธรรมดำ..
88...ละกามคุณ..
89.ท่านที่อบรม...
หมวดอรหันต์
90.ผู้เดินถึง...
91...หงส์ทิ้งสระ..
92...ไร้นิมิต..
93.ผู้หมดกิเลส...
94...คุมอินทรีย์..
95...กับแผ่นดิน..
96...สงบระงับ..
97...ห้าประเภท..
98...อยู่ในที่ใด..
99.ป่าที่คน...
หมวดพัน
100.คำเหลวไหล...
101.บทกวีตั้งพัน...
102...กวีบทเดียว..
103.ถึงจะรบชนะ...
104.เอาชนะตน...
105.ถึงเทวดา...
106...บูชาผู้ฝึก..
107...บูชาผู้ฝึก..
108.ไม่ว่ายัญ...
109.ผู้กราบไหว้...
110.ผู้มีศีล...
111.ผู้มีปัญญา...
112.ผู้มีวิริยะ...
113.ผู้พิจารณา...
114.ผู้พบทาง...
115.ผู้เห็นธรรม...
หมวดบาป
116.พึงเร่งทำดี...
117.ถ้าต้องทำชั่ว...
118.ถ้าจะทำดี...
119.เมื่อบาปยัง...
120.เมื่อความดียัง...
121.อย่าดูถูกความ...
122.อย่าดูถูกบุญ...
123.พ่อค้ามี...
124...มือไม่มีแผล..
125...ดุจธุลีที่ซัด..
126.สัตว์บางพวก...
127.ไม่ว่าบนฟ้า...
128...ไม่มีสักที่..
หมวดลงทัณฑ์
129.สัตว์ทั้งหมด...
130...รักชีวิต..
131.สัตว์ทั้งหลาย...
132...ต้องการสุข..
133.อย่ากล่าวคำ...
134...เงียบเสียง..
135...ไล่ต้อนอายุ..
136...หาสำนึก..
137.ผู้ทำร้ายผู้...
138...รับเวทนา..
139...ราชภัย..
140...ถูกไฟไหม้..
141.ไม่ใช่ประ...
142.ถึงจะแต่ง...
143.ผู้หักห้าม...
144...ม้าดี
เมื่อ..
145.ชาวนาไขน้ำ...
หมวดชรา
146...มัวร่าเริง..
147.จงดูร่าง...
148.ร่างกายนี้...
149.กระดูก...
150...อัฐินคร..
151.ราชรถยัง...
152.คนโง่แก่...
153.เมื่อไม่พบ...
154.นายช่าง...
155...ในวัยหนุ่ม..
156...ถึงวัยแก่..
หมวดตน
157...พึงรักษาตน..
158...ตนให้ดีก่อน..
159.สอนคนอื่น...
160...พึ่งตนเอง..
161.บาปที่ทำเอง...
162...ทำตัวเอง..
163.กรรมไม่ดี...
164...ฆ่าตัวเอง..
165...ทำบาปเอง..
166...ไม่ควรทิ้ง..
หมวดโลก
167...คนรกโลก..
168.ลุกขึ้นเถิด...
169.จงประพฤติ...
170.ผู้ที่มอง...
171...มาดูโลก..
172...เคยประมาท..
173...ทำบาปแล้วละ..
174.โลกนี้มืด...
175.พระยาหงส์...
176...ล่วงศีลข้อสี่..
177.คนตระหนี่...
178...เอกราชย์..
หมวดพระพุทธเจ้า
179...ชนะกิเลส..
180...ไม่มีตัณหา..
181...รักธีรชน..
182.การเกิดเป็น...
183.ไม่ทำความชั่ว...
184.ขันติคือ...
185.ไม่ว่าร้าย...
186.แม้เงินไหล...
187.รู้ชัดดังนี้...
188...เมื่อภัยมา..
189...มิใช่ที่พึ่ง..
190.ผู้ถึงพระ...
191.เห็นทุกข์...
192.นั่นคือที่พึ่ง...
193...อาชาไนย..
194...ให้เกิดสุข..
195...บูชาผู้ควร..
196...เขาได้บุญ..
หมวดความสุข 197.ในหมู่มนุษย์...
198...ผู้มีกิเลส..
199...พวกเราไม่..
200...ช่างอยู่สุข..
201.ผู้แพ้ย่อม...
202.ไม่มีไฟใด...
203.ความหิวเป็น...
204.ความไม่มีโรค...
205.เมื่อได้ลิ้ม...
206.การพบพระ...
207...อยู่กับพาล..
208...ตามปราชญ์..
หมวดความรัก
209.พยายามใน...
210.อย่าติดอยู่ใน...
211...ไม่ควรรัก..
212.ที่ใดมีของ...
213.ที่ใดมีรัก...
214...มียินดี..
215...มีความใคร่..
216...มีตัณหา..
217.ผู้ประพฤติ...
218...หมดรักใคร่..
219.บุรุษผู้จาก...
220.บุญต้อนรับ...
หมวดความโกรธ
221.ควรละความ...
222.ผู้ใดยับยั้ง...
223.พึงเอาชนะ...
224...พูดคำสัตย์..
225.พระมุนี...
226...ท่านผู้ตื่น..
227.อตุลเอย...
228...ถูกนินทา..
229.นักปราชญ์...
230.นักปราชญ์...
231.พึงควบคุม...
232.พึงควบคุม...
233.พึงควบคุม...
234.ผู้มีปัญญา...
หมวดมลทิน
235.บัดนี้เธอ...
236.เธอจงสร้าง...
237...เธอย่างเข้า..
238.จงสร้าง...
239.คนมีปัญ...
240.สนิมเกิด...
241.ความเสื่อม...
242...เป็นมลทิน..
243.มลทินที่...
244.คนไร้ยาง...
245...ที่มีหิริ..
246.ผู้ใดฆ่า...
247.ผู้ใดฆ่า...
248.จงรู้เถิด...
249.ประชาชน...
250.ผู้ใดเลิก...
251.ไม่มีไฟใด...
252.โทษคนอื่น...
253.ผู้ที่เพ่ง...
254...ยินดีใน..
255...ไม่มีสมณะ..
หมวดเที่ยงธรรม
256.ผู้ที่ตัดสิน...
257...ผู้ตัดสิน..
258.เพียงแต่...
259.บุคคลไม่...
260.เพียงมีผม...
261.ผู้ใดมี...
262.ไม่ใช่เพราะ...
263...ละความ..
264...เขามีแต่..
265.ผู้ที่ระงับ...
266.เพียงขอ...
267.ผู้ใดละ...
268.คนโง่เขลา...
269.คนโง่เขลา...
270.ถ้ายังเบียด...
271.ภิกษุเอย...
272.ภิกษุเอย...
หมวดทาง
273.ยอดแห่งมรรค...
274.มีทางนี้...
275...จักหมดทุกข์..
276.พวกเธอจง...
277.สังขารทั้ง...
278...เป็นทุกข์..
279...เป็นอนัตตา..
280.คนเราเมื่อ...
281.พึงระวัง...
282.ปัญญาเกิด...
283.ภิกษุทั้ง...
284.ตราบใด...
285.จงถอนความ...
286...คนโง่มัก..
287.ผู้ที่มัวเมา...
288...เมื่อถึงคราว..
289.เมื่อรู้ความ...
หมวดเบ็ดเตล็ด
290...สละสุขเล็ก..
291...สุขเพื่อตน..
292.สิ่งที่ควร...
293...ชนเหล่าใด..
294...ฆ่ามารดา..
295...ฆ่าบิดา..
296...พระพุทธคุณ..
297...พระธรรมคุณ..
298...พระสังฆคุณ..
299...ของร่างกาย..
300...ไม่เบียดเบียน..
301...ยินดีใน..
302.การสละ...
303...มีศรัทธา..
304.คนดีย่อม...
หมวดนรก
306.คนที่พูด...
307.คนนุ่งห่ม...
308.คนทุศีล...
309...ที่มัวเมา..
310.สถานหนึ่ง..
311.หญ้าคาที่...
312.ทำอะไร...
313...รังแต่จะ..
314.ความชั่ว...
315...จงป้องกัน..
316.ละอายใน...
317...ไม่น่ากลัว..
318...ไม่มีโทษ..
319...ความเห็นชอบ..
หมวดช้าง
320...จักอดทน..
321.ช้างที่ฝึก...
322.ม้าอัศดร...
323...คนที่ฝึก..
324.ช้างตกมัน...
325.คนกินจุ...
326.เมื่อก่อนใจ...
327.พวกเธอจง...
328.ถ้าได้สหาย...
329.ถ้าไม่พบสหาย...
330.เที่ยวไปคน...
331.มีเพื่อนตาย...
332.ปฏิบัติชอบ...
333.ศีลให้เกิด...
หมวดตัณหา
334.สำหรับคน...
335.ตัณหาอัน...
336.ผู้ใดเอา...
337.เราขอบอก...
338.เมื่อรากยัง...
339...ครุ่นคิด..
340.กระแสน้ำ...
341.สัตว์ทั้งหลาย...
342.เหล่าสัตว์...
343.เหล่าสัตว์..
344.บุคคลใด...
345.เครื่องจองจำ...
346.ท่านผู้รู้...
347...ถูกราคะ..
348.จงปล่อยวาง...
349.ผู้เป็นทาส..
350.ผู้ตั้งใจ...
351.พระอรหันต์...
352.หมดตัณหา...
353.เราเอาชนะ...
354.ธรรมทาน...
355.โภคทรัพย์..
356...ทานที่ถวาย..
357...แก่ผู้ปราศ..
358...จากโมหะ..
359...มีผลมหาศาล..
หมวดภิกษุ
360.สำรวมทาง...
361...ภิกษุผู้สำ..
362.ผู้สำรวม...
363...สำรวมปาก..
364...อยู่ในธรรม..
365...ไม่ริษยาลาภ..
366...ลาภน้อยแต่..
367.ผู้ไม่ยึดมั่น...
368...ด้วยเมตตา..
369...จงวิดน้ำ..
370...ตัดออกห้า..
371...อย่าปล่อย..
372...ไม่มีปัญญา..
373..,สู่ที่สงัด..
374...เห็นเกิดดับ..
375.สิ่งแรกที่...
376...พึงรู้จัก..
377...มะลิสลัด..
378...มีกายสงบ..
379.จงเตือนตน...
380.ตนเป็นที่...
381...ปราโมทย์..
382...ภิกษุหนุ่ม..
หมวดพราหมณ์
383...หยุดกระแส..
384...ข้ามถึงฝั่ง..
385.ผู้ไม่มีฝั่ง...
386.ผู้บำเพ็ญ...
387...สง่างาม..
388.ผู้ที่ชื่อว่า...
389...โกรธตอบ..
390...หักห้ามใจ..
391...สามทวาร..
392...จากบุคคล..
393.มิใช่เพราะ...
394.เจ้าโง่เอ๋ย...
395.ผู้ทรงผ้า...
396.เพียงเกิด...
397.ผู้ใดตัด...
398...ตัดเชือก..
399...มีขันติ..
400...ไม่โกรธ..
401...ไม่ติดกาม..
402.ผู้รู้วิธีดับ...
403.ผู้มีปัญญา...
404...ไม่คลุกคลี..
405.ผู้งดเบียด...
406.ผู้ไม่ดุร้าย...
407...ผักกาด..
408.ผู้พูดถ้อย...
409.ผู้ไม่ขโมย...
410...ไม่มีความ..
411.ผู้ใดหมด...
412.ผู้ละบุญ...
413.ผู้บริสุทธิ์...
414.ผู้ข้ามสง...
415.ผู้ละกาม...
416...ละตัณหา..
417...ละผูกพัน..
418...ละยินดี..
419.ผู้รู้จุติ...
420...ไม่ทราบ..
421...ไม่มียึด..
422.มหาฤๅษี...
423.มุนีผู้รู้...