เอทีเอ็มตามคำแนะนำของ  ITU I.121  ออกแบบสำหรับใช้กับใยแก้วนำแสงโดยรับส่งข้อมูลในรูปแบบ

ของเซลที่ เป็นบล็อกของข้อมูล  ที่มีขนาดคงที่  เซลมีความยาว  53  ไบต์  โดยแบ่ง  5  ไบต์  เป็นหัวเรื่อง  ตาม

 ด้วยบล็อกของข้อมูลที่ยาว  48  ไบต์  เอทีเอ็ม  จะดูแลการจัดเส้นทางของเซล  การมัลติเพล็กซ์และดีมัลติเพล็กซ์

 เซล  ตลอดจนการควบคุมความผิดพลาดหัวเรื่อง  ชั้นปรับตัวเอทีเอ็ม  ( ATM  adaptation  layer , AAL )  ทำ

 หน้าที่การแปลงรูปแบบข่าวสารที่อยู่ในชั้นที่สูงขึ้นกับรูปแบบของ  เซลที่มีขนาดคงที่ของชั้นเอทีเอ็ม  และยังทำหน้าที่

 ตรวจจับความผิดพลาด  แก้ไขความผิดพลาดในลักษณะปลายทางต่อปลายทาง  และควบคุมการไหลอีกด้วย  ในหัวข้อ

 5  ไบต์ นั้นจะมีตัวระบุช่องสัญญาณเชิงตรรกะ   ( VCI )   และตัวระบุเส้นทางเชิงตรรกะ  ( Virtaul  path  identifier ,

 VPI )  ที่ใช้ในการกำหนดเส้นทางเชิงตรรกะ เพื่อให้การเชื่อมโยงเกิดขึ้นโดยเซลทั้งหมดที่ส่งจากปลายทางหนึ่งไปยังไป

ยังอีกปลายทางหนึ่งผ่านเส้นทางเดียวกัน  ทั้งนี้เพื่อป้องกันการผิดลำดับของเซลที่จะได้ที่ปลายทาง

       เอทีเอ็มมีข้อดีกว่า เฟรมรีเลย์ที่ใช้ในการส่งข่าวสารที่มีความไวต่อการประวิง  เช่น ทั้งเสียงและวีดีโอได้  เพราะมีการ

 ประวิงเวลาน้อยกว่า เฟรมรีเลย์ที่อาจมีเบิรสต์ข้อมูลยาวที่ส่งจากผู้ใช้ที่ยึดวงจร