Daar
ik door mijne Vereeniging De Wieler Club De Vroolijke Sportbroeders was
aangewezen om deze te vertegenwoordigen en deel te nemen aan bovengenoemde 24
uursrit welke was uitgeschreven door de Amsterdamsche Sport Club “De Germaan”
begaf ik mij dan ook op Zaterdag 18 Augustus met de Trein van 8.08 uur naar
Amsterdam waar ik om 10.51 arriveerde aan het Station W.P.
Na in de
rijwiel bewaarplaats mijn nieuw karretje afgehaald te hebben welke ik daags ter
voren had verzonden en na eens geinspecteerd te hebben en alles noch in orde had
bevonden ging ik te voet naar het Clublokaal van De Germaan Cafe Metropole op
het Rembrandtplein, waar ik na kennismaking met de Hotel eigenaar de Heer
Doon een echt en alom bekend Wielersportman en den oud bekend Amateur
Wielrenner de heer Mast uit Nijmegen een kopje koffie dronk en mijn rijwiel
bergde en daarna een en ander hetgeen noodig was op deze rit ging aanschaffen en
na eens door de stad gewandeld te hebben met bovengenoemde heer Mast, trokken
wij weer naar het Rembrandtplein waar we bij een Glaasje Ranja eens gingen
zitten rusten alvorens we de zwaren tocht gingen
ondernemen.
Naar gelang de
tijd naderde kwamen ook de deelnemers opdagen en na onze Controle kaarten te
hebben laten afstempelen en onze herkenningsteekens n.m. een armband in
ontvangst genomen te hebben en de Reclame Controle van het bekende
Fahrwohl smeervet te zijn gepasseerd bleek dat bij de sluiting der
Controle zich 143 deelnemers hadden aangemeld.
Intusschen was
het wat gaan regenen, en vele voorspelden een natte rit waar het er ook wel naar
uit zag want het had den heelen morgen al bij tusschenpoozen
geregend.
Intusschen had
zich een enorme menschenmenigte op het Rembrandtplein verzameld en werd het zetten van den stoet dan ook danig belemmerd doch
door de hulp der politie kon de stoet zich toch om precies
(onleesbaar)
uur in beweging zetten en ging toen
voorafgegaan en geescorteerd door een aantal Controle en andere Auto’s door de
Utrechschestraat Frederiksplein Oosteinde Hoogesluis langs het Amstel Hotel en
Weesperzijde
en
verder ging het toen tot we voor de geopende Diemer brug kwamen waar we een
poosje moesten wachten voor een paar stoombooten terwijl we eene malsche
regenbui cadeau kregen en ik dan ook mijn regenjas
aantrok.
Hierna
ging het weer verder met een flink vaartje tot we in Muiden den bruggeman
aanstalten zagen maken om de brug open te draaien en door het snelle tempo was
de stoet wat uitgerekt en kon ik noch net over de brug maar er bleven er een
heel stelletje voor,
die evenwel later weer bijkwamen, dan ging het weer verder over Muiderberg en
Naarden in welke laatste plaats men volop aan t feesten was en alles keurig
versierd was, dan kwamen we bij het het Bosch van Bredius waar het terrein
bergachtig is en we wat verder eene flinke helling afreden en waar ik door het
tegenhouden der pedalen doordat er mijne ketting afliep en dezer tusschen vork
en kamwiel bleef zitten en mijn achterwiel slipte maakte ik een salto mortale
over den klinkerweg en daar stond ik nu met een geheel scheef gewrongen ketting
ik probeerde ze weer op te leggen maar liep er weer direct af weer geprobeerd en
wat strakker gelegd niets hielp er zat niets anders op dan maar te loopen en na
pl m 2 ˝ KM te hebben geloopen waar ik ondertusschen noch een andere deelnemer
tegenkwam met een gebroken ketting die het opgaf en terug ging kwam ik te Laren
aan zocht een rijwielhersteller op maar deze had geen tijd want hij moest naar
Bussum stuurde mij toen naar een andere Rijwielzaak en hier kon ik
terecht.
Na
een nieuwe ketting te hebben opgelegd zette ik mijne rit voort met een
achterstand van bijna 3 kwartier.
Er
zat nu niets anders op dan te trachten het Peleton weer in te halen voor de
eerste controle of in uiterste instantie voor het donker
was.
Ik
ging er nu eens geweldig ophangen levende tusschen hoop en vrees en bezield met
de gedachte aan mijne Club waarvoor ik reed verrichte ik in deze periode
titanenwerk waarbij mij af en toe de tranen uit mijne oogen sijpelde en ik het
in mijne keel voelde kroppen.
Ik
vloog dan ook met een onbegrensde overmoed langs Eemnes buiten Eemnes, Binnen
Soestdijk Soest Amersfoort onderweg mijn Tijdtabel en plaatsenlijst met de klok
te controleeren waarbij ik constateerde dat ik te Hoevelaken 5 KM voorbij
Amersfoort al ruim een kwartier had gewonnen hetgeen mij noch meer kracht en
moed gaf en daar ik nu noch 38˝ KM van Apeldoorn verwijderd was en nu een
prachtweg zonder hindernissen kreeg zette ik de achtervolging met een noch
grootere snelheid voort en ging het nu met een reuzenvaartje langs Voorthuizen
Oud en Nieuw Millingen Aardhuis en Hoog Soeren tot ik bij Echoput mijne pogingen
beloond zag en het Peleton weer inhaalde waar juist de controle was en ik er nu
dank mijne uiterste inspanning noch zonder strafpunten afkwam na gauw een
boterham en een glas melk gebruikt te hebben en mijne Drinkkruikjes te hebben
gevuld en licht opgestoken te hebben want het was intusschen reeds donker
geworden ging de heele stoet weer op Apeldoorn af waar bij mijne vreugde over
mijn inloopen van de groep zeer groot was en na Apeldoorn te hebben
doorgetrokken waren we noch 15 KM van Deventer verwijderd.
Hetgeen
we om half elf bereikte over Teuge Twelloo waar we 1 uur rust kregen en we nu
104,9 KM hadden afgelegd en werd de 1e vaste controle gehouden in
Cafe voor de Brug
waar het nu spoedig een bedrijvigheid was van belang, er werd duchtig gebunkerd
en voorraad klaar gemaakt voor de aankomende nachtelijke Etappe, er werd
gewasschen verfrischt gemasseerd enz enz.
Nadat
alle verzadigd waren werd er in Groepen gezellig gekout en een cigaret gerookt
totdat plots het fluitje van den Heer Teunissen allen op appel riep, en na de
groep weer opgesteld te hebben gingen we op klokslag half 12 de Brug over met de
politie en de Auto voorop benevens noch 2 Autos achter de stoet, door Deventer
en nadat we de stad achter den rug hadden lieten we de politie achter en gingen
we den stikdonkeren nacht in en vervolgde we onzen weg in de richting Colmschate
Bathmen Stevenssteeg Dijkerhoek Holten Rijssen 1 Nieuwstad Wierden Almeloo
Zenderen Borne Hengeloo waar het heele stel den verkeerden weg insloeg evenwel
maar een paar honderd meter maar hier moest alles draaien en dat was een heele
janboel ik hield evenwel de Auto maar in de gaten die voorreed en waar ik tot nu
steeds vlak bij had gezeten in de 2e Rij en zoo kwamen we met de hulp
van de politie weer op de goede weg.
Hadden
we eerst den wind in den rug gehad nu kregen we hem van voren en zoo gingen we
voorafgegaan door de Auto welke reusachtig licht op had welke de weg over een
groote afstand in een prachtig licht zette, over Delden Wiene Goor Diepenheim
Lochem naar Warnsveld waar de Auto zn linkervoorband lek reed en we zoodoende
eenige oogenblikken konden afstappen en een formeele aanval werd gedaan op een
huis om drinkwater want het was intusschen licht geworden en de bewoners van dit
huis het water bijna niet konden aangesjouwd krijgen.
Nadat
een andere band gelegd was en allen wat genuttigd en gedronken hadden ging het
weer verder op Zutfen aan ondertusschen kwam men tot de ontdekking dat er een
heele groep en de twee andere Autos ontbraken en na deze reparatie waren ze er
noch niet.
Wij zetten evenwel de tocht voort over Zutfen Brummen Dieren Ellekom De Steeg waarbij we door de beroemde prachtige Middachterlaan reden verder over Velp waar we rects af gingen den bergweg over langs Roozendaal en Valkenhuizen naar het Clublokaal van R.E.T.O. aan den Schelmscheweg bij het Openluchtmuseum, waar we weer een uur van verdiende rust kregen.
Hier stonden een groot aantal bakken met waschwater gereed, waarvan een gretig gebruik van werd gemaakt, en waar men ook flink van opfrischte.
Hierna werden de magen weer eens duchtig voorzien en nadat we een poosje hier waren kwamen de andere Autos en een heele groep rijders aanzetten het bleek n m dat ze in Hengelo toch noch een verkeerde weg hadden genomen en hadden den geheelen nacht gereden geheel van onze groep gescheiden enfin nu was alles weer bij elkaar en na goed voorzien te zijn en wat gerust te hebben werd het weer langzaam tijd om te vertrekken, en na de controlekaarten weer in ontvangst te hebben genomen klonk het fluitje weer ten teeken van vertrek en zocht ieder zijn plaats op in de rij en zette wij onze rit voort naar het station van Arnhem en vervolgens over Oosterbeek Heelsum Renkum, waar de wegen nochal op en afloopend zijn hetgeen voor velen een zware dobber was na zulk een lange rit achter den rug te hebben en dan krijgen we den bekende Wageningsche berg waar het Peloton uitelkander wordt getrokken.
Ik doorsta deze beproeving echter glansrijk en gaat het
verder over Wageningen, waarna we weer naar beneden gaan, en bij deze daling
komt de pechduivel mij weer eens dwars zitten en loopt er mijne nieuwe
intusschen wat gerekt zijnde ketting door het tegenhouden weer af na ze wat bij
gespannen te hebben terwijl me een heele partij achterblijvers passeeren stap ik
weer op en ga er noch eens duchtig ophangen, en kom ik na een aantasl deelnemers
te hebben gelapt aan den eveneens bekenden 110 Meter hoogen Heimenberg,
aan de Grebbe waar ik het heele stel tegenop zie kuieren en na eerst
gecontroleerd te zijn voor den berg probeer ik of ik noch pit heb en begin er
tegen op te stompen wat mij met groote inspanning toch gelukt en ik inpassant
voorop zit maar boven moeten we wachten op de andere deelnemers en de Autos, en
na dat de groep weer geformeerd is gaat het weer verder over Rhenen Elst
Amerongen Leersum Doorn de verblijfplaats van den Ew Keizer, vervolgens over Driebergen
Rijzenburg Zeist de Bilt naar Utrecht waarmede we de derde en beslist de
prachtigste Etappe achter den rug hebben en we een tocht hebben gemaak door een
der schoonste streken van ons land.
Bij onze
doordocht door Utrecht is er overal langs den weg groote belangstelling voor al
op Vredenburg onze kampeerplaats is de toeloop enorm en worden we er aardig
tusschen gezet.
Na gecontroleerd
te zijn verdwijnen we spoedig naar de ons aangewezen plaatsen en zitten we
weldra allen te bikken hetgeen bij allen voortreffelijk van den hand gaat en
wordt er door allen flink van het half uur rust
geprofiteerd.
En bij het door
allen gezongen bekende deuntje van “Houd er de moed maar in” bewijst genoeg dat
hij er noch niet uit is, en zien we allen hoopvol de laatste tocht te gemoed en
word het weldra tijd om te vertrekken en klinkt dan ook weldra het
signaal.
Na opstelling
trekt de stoet weer weg in de richting van de Amsterdamsche straatweg over
Maarssen Breukelen Nieuwersluis waar even voorbij een botsing plaats vond
tusschen een deelnemer uit Nijmegen en een Motorrijwiel doordat eerst genoemde
lings van den weg op het paadje reed en de eerstgenoemde en Motorrijder plus de
dame op de Duozitting eene buiteling maakte over den weg hoe het verder is
afgeloopen heb ik niet vernomen en reden wij verder over Loenen Abcoude
Duivendrecht naar Schallenbrug waar de z g Finish was, en een kwartier werd
gewacht op de achterblijvers hierna ging het verder in gesloten colonne tot de
Weesper zijde waar de controlekaarten moesten worden ingeleverd en werd de groep
in rijen van twee en twee gezet voor de Doortocht door de
stad.
Intusschen was
de belangstelling geweldig geworden, en ving de zegetocht door de Stad een
aanvang, langs Weesperzijde Amstel Hotel Hoogesluis Oosteinde Fredericksplein
Westeinde Weteringschans Lijnbaansgracht Leidscheplein Overtoom, P.Huijgenstraat
Bilderdijkstraat De Clerqstraat Admiraal de Ruiterweg en Meeslaan naar de Nieuwe
Germaanbaan waar onderwijl de openings wedstrijden plaats hadden en waar de
toeloop van volk dan ook ontzettend was vooral bij de Meeslaan was de passage
ondanks de uitgebreide politie maatregelen, zeer moeielijk en kwamen we toch
eindelijk op de Wielerbaan aan waar we spontaan werden gehuldigd bij onze
eereronde vooral de twee dames Mej Koopmans en Mej Snijders werden met bloemen
gehuldigd voor hunne prestatie en hiermede was onze lange rit geeindigd en bleek
dat we hadden afgelegd volgens mijn kilometerklok 364 KM.
Na noch een
nummertje van het baanprogramma te hebben bijgewoond nam ik de wijk weer naar de
stad, en daar ik noch plm 7 KM van het station W.P. af was stapte ik maar weer op en kwam ik
ongeveer om 5.45 aan het station aan na mijn rijwiel aangegeven te hebben ter
verzending naar Helmond en een plaatskaartje genomen te hebben ging ik eens
uitzien om wat warm eten want ik had in ruim 2 dagen geen middageten meer gehad
hetgeen ik weldra vond in de Lunchroom “De Diamant” in de Weesperstraat hetgeen
me weer flink opknapte na zulk een zware lange rit en na een biertje gedronken
te hebben werd het langzamerhand tijd voor de Trein en na me eens flink
gewasschen te hebben en wat geborsteld enz enz ging ik naar het perron waar
juist de trein binnenrolde.
Na een korte
poos vertrok hij precies op tijd om 7.27 uur.
Nu ik eenmaal
stilzat werd ik door een hevige slaap aangevallen en zat ik spoedig te druzelen en was ik in Utrecht eer ik het wist en
daar ik niet behoefde overstappen voor Eindhoven kon ik wel een dutje
doen.
In Geldermalsen
kwam evenwel een jong paartje mijne rust verstoren en maakte ik met hen een
praatje hetgeen me wakker hield tot s Bosch waar ze weer
uitstapten.
Maar hier kwam
weer een nieuw gezelschap opdagen van 6 man die naar Eindhoven moesten en er een
echte kermisstemming in hielden.
Ze waren echter
van de kermis gaan loopen, en gingen nu weer huistoe.
(onleesbaar) kwam ik te Eindhoven aan waar ik moest
overstappen en eigenlijk 20 min moest wachten maar de trein bleef zoo lang weg
dat het wel een uur duurde en ik die heele tijd op het stampvolle perron heb
doorgebracht waar ik evenwel genoeg aanspraak had want er waren vele Helmondsche
kermisgasten naar Eindhoven geweest.
Eindelijk kwam
de trein binnen maar hij kon zulk een massa volk niet verzwelgen en moesten er
een paar rijtuigen worden bij gehaakt hierna ging het op Helmond af waar ik
omstreeks 11 uur aankwam opgewacht door de Bestuurs en andere leden van onze
Vereeniging en Familieleden en kon ik hunne vragen op de bevredigendste wijze
beantwoorden waarop een algemeen Felicitatie volgde hetgeen zoo prettig aandeed
en de mooiste belooning is voor hetgeen ik bij deze rit gepresteerd heb en noch
lang bij mij in aangename herinnering zal blijven.
Hierna gingen we
tezamen huiswaarts en na van elkander afscheid te hebben genomen kwam ik weer
tehuis aan waar men mij hoopvol terug verwachtte hetgeen dan ook gebeurde en ik
weer even gezond en frisch aankwam als toen ik voor 40 uren terug vertrok en ik
nu naar een welverdiende nachtrust verlangde.
En hiermede is
weer eene bladzijde van mijn dagboek voltooit
Helmond 19
Augustus 1923
J A v
Lieshout.
1 Hier reed doordat men te dicht
naast elkander reed Mej Koopmans in eene sloot evenwel zonder water er
in.
Maar het heele
stel moest er voor stoppen en het scheelde weinig of ze had mij ook noch te
pakken maar ik kon precies voor de sloot noch remmen en kwam ik er toen gelukkig
af.