Vaste Verkering

Naar: | Home   |   TOC Lied   |   Bottom   |  

1934 tekst: Alex de Haas, muziek: Max Tak Gezongen door Lou Bandy

Wanneer je hebt geteekend
het minimum berekend,
de eerste zoveel jaren dienst in 't leger doet.
Maar ook wanneer j'als jongen
den dans niet bent ontsprongen
en enkel voor je nummer bij de wapens moet.
Dan is de tijd gekomen
om het meisje van je dromen
te zeggen dat je haar voorgoed verlaat.
Daar voor iemand doe z'n woord gaf aan het vaandel en de staat,
trouw aan iets anders niet bestaat.

Refrein:
Vraag niet mijn jongen, dat wat niet gaat.
Vaste verkering, dat is niks voor een soldaat.
Al wat je hebt aan liefde en trouw,
hoort aan het vaderland en niet aan jou!

Want zou een hooge ome,
er plotseling mee komen,
trek jij liefst met je zwikkie ergens anders heen.
Wou jij 't er dan op wagen,
zoo'n goeien man te vragen:
"Hoe moet dat, generaal, ik heb een blok aan 't been?"
"Soldaat, was gauw zijn antwoord,
voor iemand die aan 't land hoort,
is 't dienen van twee bazen niet te doen.
Stuur jij je vastigheid het bosch in want een handje en een zoen,
dat krijg j' in ieder garnizoen.

Refrein

En komen eens de dagen
om het vege lijf te wagen
daar een of and're vijand onze grens belaagt.
Als 't lieve land in nood is,
de wanhoop alom groot is,
en 'savonds in de kranten staat "Een held gevraagd".
Dan kunnen vrouw en kind'ren
een man alleen maar hind'ren
bij het off'ren van zijn laatste droppel bloed.
Maar een vrijgezellen jongen, die dozijnen kusten groet
Die krijgt bij elken zoen meer moed.

Refrein