RECENSIES
|
de opera |
|
|
de makers |
|
|
de cast |
|
|
de sponsors |
|
|
Van Den Vos Reinaerde |
|
|
foto's |
|
|
| |
|
laatste nieuws |
REINAERT AAN HET SLOT GRANDIOOS
De Groningse opera Van alle tijden, van alle streken die gisteren bij Middelstum en in Groningen op locatie in premiere ging, kan in veel opzichten geslaagd genoemd worden. Dat is dan even losgezien van het complete programma dat het karakter heeft van een avontuur en dat ons in een spel betrekt dat gespeeld wordt tijdens een busreis van en naar de twee openluchtlocaties. Dat is leuk, goed gespeeld en georganiseerd en zo langzamerhand even uniek als typisch Gronings.
De opera zelf heeft, los van de schitterende locaties waarvoor we er alleen al heen zouden moeten, prachtige zangers in huis en een uitstekend spelend, wellicht iets te klein bezet orkest. De kleurstelling in decors en kostuums, zoals het groen en het rood in en rond de slotgracht van de Borg Ewsum evenals het zwart en wit op de Grote Markt werkt heel goed, zowel in artistieke als in emotionele zin. En er is interessante, moderne muziek waarin heel veel vertrouwds klinkt, veel syncopen, jazzy elementen, volksmuziekklanken en vooral sterk pulserend, ritmisch, voortstuwend, op de wat kwetsbare, Fransige muziek van Buckinx na.
De muziek moet het doen. Die is te ijl tijdens het drukke en vaak grappige gedoe van de figuranten aan het hof van koning Nobel op de Grote Markt, wanneer er een poosje niet gezongen wordt. En zo verhelpt de stevige drive in de prima muziek van Gerard Ammerlaan het tot stilstand komen van de handeling niet na de verkrachting van Hersinde door Reinaert. Die verkrachtingsscene is een dramatisch moment waarmee het deel in Ewsum eigelijk had moeten eindigen. Wat dat betreft zit deze opera nog niet helemaal lekker in elkaar.
Dat wordt misschien vooral duidelijk door de slotscene, wanneer de muziek van Jacob ter Veldhuis, waarmee de opera ook begon, die van Buckinx opvolgt. Al bij de eerste maten neemt de spanning toe. Reinaert bakt koning Nobel en kardinaal Carcofas een poets wat hen alle drie slecht bekomt. Op dat moment neemt de opera, waarin personages als in commedia dell'arte steeds typetjes blijven, en geen psychologische ontwikkelling doormaken, een dramatische wending. Dan wordt het ineens echt opera. Dan horen w het rumoer op de Grote Markt niet meer, noch het hinderlijke carillon dat de muziek elk kwartier verstoort.. Dan gebeurt er wat met Reinaert (een overigens fantastisch zingende Ludwig van Gijsegem), met de muziek en ook met ons. En dan beseffen we dat opera niet alleen mooi, grappig en lekker platvloers kan zijn, maar worden we ook weer herinnerd aan de dramatische kracht die opera kan hebben. Als een gebeurtenis die ons werkelijk in vervoering brengt. Grandioos.
ERIC BOS
Algemeen Dagblad 30/5/98 (Oswin Schneeweisz)
BOEIEND SPEKTAKEL IN REINAERT-OPERA
Opera's in de buitenlucht zijn niet nieuw, maar Van alle tijden, van alle streken is uniek in zijn soort. De Stichting Aa bewerkte het verhaal van Reinaert de Vos tot een opera op veschillende locaties. Per bus werd het premierepubliek van de verzamelplaats (het TransFerium in Groningen) naar Middelstum en de Grote Markt vervoerd.
Van alle tijden is niet zomaar een opera. Het is spektakel. Het is musical. Het is theater. Het is alles in een. Het is een prima aanleiding voor een dagje Groningen, want behalve een vermakelijke voorstelling krijgt de operaganger ook een fraaie toeristische route aangeboden
Regisseur Javier Lopez Pinon is erin geslaagd on in de veelheid van genres een zekere eenheid te bewaren. Op de podia speelt zich het verhaal van Reinaert de Vos af. Onderweg krijgt het publiek -of in de bus of in een tent- een 'live' verslag van een fictieve Vaderlandse Oorlog waarin allee figuren van het Reinaertverhaal terugkeren. We zien de oorlogsslachtoffers temidden van de smeulende puinhopen. Als een van hen een portretje van ex-burgemeester Ouwerkerk toont ('misschien is het lijstje nog wel wat waard') zakt het niveau van de humor wel erg diep.
De overlevenden zijn uit op eigenbelang: het zijn de moderne varianten van Reinaert de Vos, Cantecleer de Haan en Isengrimus de Wolf. Op het podium verschijnen ze als half mens/half dier. Het is een grote Familie Flodder: Isengrimus is een hooligan, Reinaert heeft een vetkuif.
De eerste twee bedrijven spelen zich af in de waterpartijen van de Borg bij Middelstum. De bomen en de velden bleken een pittoresk decor voor Reinaert's streken. Overigens is er met de Groningse Reinaert iets merkwaardigs aan de hand: hij heeft een midlife-crisis. Hij heeft geen zin meer in al dat bloedvergieten. Op de Grote Markt in Groningen wordt zijn overwinning op koning Nobel dan ook nauwelijks gevierd. Dit bedrijf vormt het pice de resistance. De kostuums ogen fraai en geven het toneelbeeld een flinke portie absurdisme mee.
De voorstelling is levendig en kleurrijk, vol vrolijke en ruwe spot, maar ook muzikaal is het gebodene alleszins de moeite waard. Het is een vermakelijke mengelmoes. Het laveert tussen Palestrina, Stravinsky, minimal en musical. De drie componisten hebben weliswaar een eigen stijl, maar de partituren sluiten naadloos op elkaar aan en versterken het grimmige karakter van het Reinaert-verhaal.
OSWIN SCHNEEWEISZ
Stichting Aa
Artistieke leiding
Jo Willems
Zakelijke leiding
Geert Lameris
Akkerstraat 99a
9717 KZ Groningen
Tel 050 5777858
Fax 050 5777859