మోసం

చంద్రవదన వన్నాను

పౌర్ణమి చందునివలె నవ్వింది

పద్మదళ వర్ణ చెక్కిళ్ళన్నాను

కెంపు వర్ణాంగాలు ఇంకా ఎర్రబడ్డవి

నేత్రాలు సాగరకన్య మత్స్యాల రూపాలన్నాను

హొయలు మీర కన్ను గీటింది

కంఠం చూచి నెమళ్ళు దాగుతాయన్నాను

వాంచతో కంఠం తడుముకొంది

కోయిల కంఠారవంమించిందన్నాను సంతోషంతో సై అంది

ఓ కామధేనువన్నాను ఉద్రేకంతో వక్షోజాలు ఎగసి పడ్డాయి

దేహం మన్మధుని విల్లన్నాను తన దృక్బాణంతో నన్ను వశపరచింది

రాజహంస నడకన్నాను ఠీవితో వచ్చింది నా దగ్గిర

అంతా విన్న అందగత్తెకి నే చేసిన తప్పేమిటి?

ఈ విశ్వనాథాన్ని విస్మరించి

కళ్యాణం కోటీశ్వర్రావులో చేసుకొందే

వాడు నిజంగా కోటీశ్వరుడైనబట్టి?