อดีตรับใช้ปัจจุบัน
จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
ไม่มีประสบการณ์ใดเลยที่มีความสูญเปล่าอย่างสิ้นเชิง คนที่แลเล็งไปข้างหน้าตลอดเวลาโดยไม่ได้เหลียวหลังมาดูอดีต อาจเป็นคนที่ละเลยประสบการณ์เก่าๆ หรือมิฉะนั้นก็ยังไม่รู้จักเก็บรับเอาประสบการณ์เก่ามาใช้ประโยชน์ได้เพียงพอ
บริษัทแห่งหนึ่ง สั่งของจากต่างประเทศเข้ามาขายหลายอย่าง ของบางอย่างเมื่อนำออกสู่ตลาดแล้ว ขายไม่ดีเท่าที่ควร ระหว่างการเลิกสั่งของกับการสั่งของชนิดนั้นมาขายต่อไป น่าจะเลิกสั่งมากกว่า แต่บริษัทนั้นก็ยังสั่งของมาขายอยู่
สำนักงานบัญชีแห่งหนึ่ง ได้พบว่ามีเพื่อนๆมานั่งมั่วสุมที่สำนักงานในกิจการที่มิใช่ธุรกิจ ได้ย้ายสำนักงานไปสถานที่ใหม่แล้ว แต่ก็ยังปล่อยปละละเลยให้มีการมั่วสุมแบบเดิมอยู่
กรรมการผู้จัดการบริษัทหนึ่ง พบว่าระบบการจ่ายเงินแบบเก่ามีหนทางรั่วไหลได้มาก แต่แล้วก็ไม่ลงมือปฏิบัติเพื่อเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไร
นี่คือปัญหาการนำสิ่งเก่ามารับใช้สิ่งใหม่ สิ่งเก่าจะเป็นด้านดีก็ตาม ด้านไม่ดีก็ตาม ล้วนเป็นบทเรียนที่มีคุณค่า
ประสบการณ์ด้านดี ก็คือการเสริมด้านดีให้ดียิ่งขึ้นไปอีก ประสบการณ์ด้านไม่ดี คือ สิ่งที่ต้องแก้ไขให้กลายเป็นดีในการทำงานชิ้นนั้นใหม่ในวันข้างหน้า
การยืนยันทำงานในแนวเดิม ทั้งที่พบว่าผิดพลาด คือการหยุดยั้งองค์การและยับยั้งตัวเองไม่ให้ก้าวขึ้นสู่ระดับสูงได้
นี่คือพฤติกรรมที่ก่อผลในทางร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย
- อ่านต่อเรื่อง - ห้า ก.กับปัญหา
- อ่านต่อเรื่อง - วิธีไม่ผัดวันประกันพรุ่ง
- อ่านต่อเรื่อง - ทำงานหนักอย่างต่อเนื่อง
- อ่านต่อเรื่อง - ถ้ามีเหตุต้องโต้แย้ง
- อ่านต่อเรื่อง - กุมสภาพของบริษัทให้ได้
