ผู้นำที่เก่ง
จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
เล่าจื้อ นักปราชญ์จีนโบราณกล่าวว่า "คนทั่วไปนั้น ไม่รู้จักผู้นำที่เก่งที่สุดว่าเป็นอย่างไร แต่ผู้นำระดับรองลงมา ผู้คนจะพากันสรรเสริญ รองลงไปอีกผู้คนจะพากันเกรงกลัว และสำหรับรองลงไปอีก ผู้คนจะพากันเกลียด แต่เมื่อไรที่คนกลุ่มนั้นได้ผู้นำที่มีความสามารถมากที่สุด พวกเขาจะพากันพูดว่าพวกเราสร้างผลงานด้วยตัวเราเอง"
โดยความหมายนัยนี้ ก็คือ ผู้นำมี 4 ระดับ ระดับที่เก่งที่สุดคือ ผู้นำที่สามารถจูงใจให้คนอื่นทำงานแทนตนได้อย่างแนบเนียนที่สุด จนคนระดับล่างๆไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าใครกันที่เป็นบุคคลสำคัญที่สุดในงานนั้นๆ
เคยได้ยินใช่ไหมครับ มีบางคนชอบพูดเสมอว่า
"ถ้าไม่มีผมซะคน พวกเขาก็ทำอะไรกันไม่ได้หรอก " หรือคำพูดที่ว่า
"ผมเป็นผู้เดียวที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นผลสำเร็จขึ้นมา "
ฟังดูคำพูดเช่นนี้แล้ว ดูเหมือนว่าเขาช่างเก่งกาจอะไรอย่างนั้น มองในมุมกลับความจริงก็คือ เขาไม่อาจเลื่อนตำแหน่งให้สูงไปกว่านั้นได้อีกเพราะเขาไม่อาจฝึกให้คนอื่นมาทำงานแทนเขาได้ เพราะฉะนั้น คนแทนนี้จะต้องปล่อยให้จมปลักอยู่อย่างนั้นไปเรื่อยๆ เพราะเป็นคนประเภท "ข้ามาคนเดียว ข้าเก่งคนเดียว"
วิธีบริหารแบบเก่าก็คือ ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาคอยทำหน้าที่ช่วยเหลือการงานของผู้บริหาร แต่บริษัท ไอบีเอ็ม ยักษ์ใหญ่ทางด้านคอมพิวเตอร์ของอเมริกันได้ค้นพบว่า เท็จจริงแล้ว ผู้บังคับบัญชาจะต้องเป็นผู้คอยให้ความช่วยเหลือแนะนำการงานให้แก่ผู้ใต้บังคับบัญชา โดยให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นคนทำงานให้ตน หาใช่ในทางกลับกันไม่
เหคตุผลง่ายๆก็คือ ผู้บังคับบัญชามีเพียงสองเท้า สองมือ หนึ่งสมองเท่านั้น จะไปทำอะไรได้มากมายนัก ต่อเมื่อเขามอบให้คนอื่นทำ โดยเขาเป็นผู้แนะนำช่วยเหลือดูแลอยู่ เขาก็จะมีมันสมองและมือเท้ามากมายทำงานแทนเขาได้
- อ่านต่อเรื่อง - ทวนอดีต ก่อนโกรธใคร
- อ่านต่อเรื่อง - หาได้มาก จ่ายแต่น้อย
- อ่านต่อเรื่อง - หน้าที่ของนักการตลาด
- อ่านต่อเรื่อง - ตั้งแง่เอาไว้ก่อน
- อ่านต่อเรื่อง - ขาดฉันไม่ได้
