ทำตนเป็นตัวอย่าง
จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์
กรรมการผู้จัดการของบริษัทหนึ่ง หัวเสียเอามากๆ กับบรรดาผู้จัดการฝ่ายทั้งหลายที่มาทำงานสายกันเป็นประจำ เขามาถึงที่ทำงานตอน 9.30 น. ปราฏว่า ลูกน้องมาทำงานเพียง 2-3 คน จากจำนวนพนักงานทั้งหมด 18 คน
พอเข้มงวดกวดขันกันที ก็มาเช่ากันสักพักแล้วก็เข้ารูปเดิมอีก
เหตุที่ลูกน้องมาสายไม่ใช่อะไรอื่นครับ เป็นเพราะผู้จัดการก็มาสาย มีเหตุผลแก้ตัวกันไปเป็นทอดๆ
ถามว่าความผิดอยู่ตรงไหนก็ควรตอบว่าอยู่ที่ผู้ใหญ่ไม่ทำตนเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกน้อง
ผมได้สังเกตพฤติกรรมของบุคคลในองค์การหลายๆแห่ง ได้พบความเป็นจริงว่า บรรยากาศในการทำงานจะดีหรือไม่ จะมีชีวิตชีวาหรือไม่ อยู่ที่ต้นแบบคือ ผู้ใหญ่ในบริษัทนั้นๆนั่นเอง
ผู้ใหญ่มาสายลูกน้องก็มาสายด้วย
ผู้ใหญ่เฉื่อยงาน ลูกน้องก็เฉื่อยงานด้วย
ผู้ใหญ่ไม่รับผิดชอบ ลูกน้องก็ไม่รับผิดชอบด้วย
ครั้นผู้ใหญ่กระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวา ลูกน้องก็สดชื่นกระปี้กระเปร่าด้วย
ผู้ใหญ่ถนอมรักลูกน้อง ลูกน้องก็มีจิตใจถนอมรักเพื่อนรวมงานด้วย
ผู้ใหญ่มาทำงานแต่เช้า ลูกน้องก็เช้าด้วย
พฤติกรรมของผู้นำจึงมีบทบาทสำคัญในการกำหนดพฤติกรรมของผู้ตาม
และการสอนใดๆในโลกนี้ ไม่มีวิธีสอนใดเลยที่จะดีไปกว่าทำตนเป็นตัวอย่าง
- อ่านต่อเรื่อง - ลัทธิเถรตรง
- อ่านต่อเรื่อง - ก้าวเข้าหาผู้อื่น
- อ่านต่อเรื่อง - ขอให้ได้ด่าลูกน้อง
- อ่านต่อเรื่อง - มอบหมายงานอย่างไร
- อ่านต่อเรื่อง - เบิกบุก ไม่ใช่ บุกเบิก
