Onderdeel van mijn teksten die samen 1 groot verhaal worden, ook gelinkt aan mijn online dagboek , het ziet er wellicht erg simpel uit, maar dit is niet als commercieel bedoelt maar eenvoudig weg een poging om alle losse teksten tot 1boek te vormen om het hele verband duidelijk te maken.... naar deze tekst werd gelinkt vanuit een bericht van dinsdag 17 december 2002 (het nederlandse bericht)
17 januari 2002
Hallo, het is vandaag donderdag 17 januari, het
jaar 2002. Dit jaar is nu al een heel bijzonder jaar, een jaar van verandering,
positieve verandering. De meeste mensen zullen dit in eerste instantie niet
begrijpen, maar als ik het maar begrijp, jullie begrijpen het ooit ook wel…
Dit jaar met de kerstmis was de mooiste kerst die ik in jaren heb meegemaakt.
Het was de eerste kerst zonder spanning, alles was zo perfect. De eerste kerstmis
in vijf jaar zonder stress en problemen, een kerst waar ik gedaan heb wat ik
volgens mijn gevoel moest doen. Ik was bang voor feestdagen door ervaring, het
verleden heeft vele jaren mijn heden en toekomst beïnvloed. Deze kerst
heb ik heel rustig aangedaan, ik heb 2uur beneden gezeten en dan weer even naar
mijn kamertje… Mijn angst roept bij mij frustratie en agressie op plus
de neiging om ervan weg te lopen, zo gauw ik dat gevoel kreeg zonderde ik me
even af en kwam weer terug. Dat gevoel en de manier om er mee om te gaan deed
me zo goed, dat ik de 2e kerstdag heb gehuild van blijdschap dat er geen erge
dingen gebeurd zijn, en dat ik niet weggelopen ben of me compleet van het hele
gebeuren probeerde af te sluiten.
Op oudejaarsdag en avond heb ik me wel heel erg afgezonderd, niet omdat ik er
bang voor was, en ook niet voor een andere specifieke reden, het had gewoon
niet veel betekenis voor mij. Ik ben op stap geweest en heb me redelijk goed
vermaakt. Op nieuwjaarsdag ben ik niet eens naar beneden geweest om mijn ouders
een gelukkig nieuwjaar te wensen, en daar kon mijn moeder niet tegen, ergens
ook wel begrijpelijk… Het was weer iets wat ik zonder enige bijbedoelingen
deed, ik was met mezelf bezig, en dat vond ik op dat moment zeer belangrijk.
Maar mijn moeder kwam mijn kamer binnen en vertelde me dat ik kon oprotten,
ik reageerde niet, liet haar uitrazen en heb er verder niks over gezegd. Toen
ik de woonkamer binnenliep om wat te eten te maken en deed alsof er niks gebeurd
was vroeg mijn moeder weer waarom ik nog niet weg was, en weer begon ze af te
gaan als een wekker. Ik heb mijn bord met eten gepakt en ging weer zonder een
woord te zeggen op mijn kamertje zitten. De volgende dag was alles weer in orde.
Sinds die dag ging ik weer sterker voelen en ging ik meer met mensen van internet
over mij, mijn gevoelens en mijn ideeën praten. We hebben het meest gepraat
over mijn blokkades, en over hoe ze op te heffen, over de situatie waarin ik
verkeerde, en wie ik eigenlijk was, en over keuzes maken. Ook losmaking, Acceptatie
en Voelen kwamen zeer vaak voor. Maar die 3 dingen kon ik niet in mijn ouderlijk
huis verbeteren, ik werd niet geaccepteerd, niet losgelaten en het gevoel stond
bij mij thuis op non actief omdat ik niet geraakt wilde worden. Op vrijdag 5
januari werd ik er dan definitief uitgezet. Ik wilde net met met mijn moeder
gaan praten, ik zat al in de auto voor het huis toen mijn moeder belde. Ze vertelde
me dat ze er niet meer tegen kon. Ik zou die dag eigenlijk naar de bouwvereniging
zijn geweest voor een urgentie procedure, maar ik vond het belangrijker om met
iemand over mezelf te praten, want ik was helemaal in de war en stond op het
punt van instorten of vooruitschieten. Dus ik heb de keuze gemaakt om vooruit
te gaan en eindelijk ook eens aan mezelf te denken, om mezelf te accepteren
en mijn gevoel te vertrouwen. Vijf uur lang heb ik met mijn moeder gepraat,
gehuld en gelachen, het mooiste en belangrijkste gesprek dat we ooit gehad hadden.
Het s’avonds vertrok ik dus met mijn sport tas op de scooter naar mijn
zus toe. Toen ging ik wel heel hard op zoek naar een flatje, ik wilde niet meer
afhankelijk zijn, en wilde ook niet meer de stijfkop zijn en alles neergooien
wat ik opgebouwd had, ik zorgde ervoor dat ik, hoeveel spanning er ook was die
dag, twee uur ontspanning had. Na twee en een halve week heb ik dan een flatje
kunnen vinden, heel mooi, vind ik, het is wat duur maar dat maakt me niet uit.
Zaterdag ben ik gaan kijken en zondag ingetrokken. In feite ben ik het huis
uitgeschopt, maar ik zie het niet zo… Ik ben vrijgelaten, ik hoef er geen
rekening meer mee te houden dat mijn moeder er niet tegen kan als ik mediteer,
of met bepaalde mensen omga, als ik chat, schrijf of doodstil op de rand van
mijn bed zit. Ik kan alles doen wat volgens mijn gevoel goed is, zonder angst,
zonder oplettendheid of schuldgevoel, nu kan ik me ontplooien, nu ben ik vrij
van alle negativiteit en nu kan ik op rust komen en alles overzien en inzichten
creëren. Sporten beoefenen die ik wil, mensen uitnodigen die mij een goed
gevoel geven.
Ik realiseer me al het moois op deze prachtige wereld en geniet van elke minuut,
ben dankbaar voor elke hartslag, en ik ben blij dat ik leef en ook al stukjes
heb mogen ervaren van de zuiverste kern van het leven, de basis van alles, de
samenhang herken. Het is gewoon geweldig. Alles wat gebeurt, alles wat je denkt
voelt en ziet, dat alles moest gewoon gebeuren. Er zijn zeker ervaringen in
het leven die nooit als prettig omschreven kunnen worden, maar al die ervaringen
zijn lessen, allemaal lessen die je leven veel prettiger kunnen maken, inzicht
geven. Ervaringen hebben je gemaakt tot wie en wat je bent, ervaringen ontwijken
betekent dus jezelf ontwijken. Gebeurtenissen wegstoppen betekent jezelf wegstoppen.
Je ervaringen zo goed mogelijk verwerken en de problemen proberen te analyseren
en oplossen, betekent jezelf helen, spontaan gelukkig zijn, op een positieve
en verstandige manier je leven leiden. En altijd onthouden je bent hier om te
leren, om te leren voor jezelf te zorgen, van jezelf te houden, en jezelf te
accepteren. Je bent hier ook om alles te leren respecteren, om puur van ziel
te zijn, om niet te veroordelen, of zelfs vooroordelen over bepaalde zaken te
hebben.
Maar het is nu weer kwart over twaalf, morgen heb ik lekker vrij, dus ik kijk
nog even tv, begin eens aan een boek te lezen en ga heerlijk slapen en genieten
van de rust, en morgen weer een heerlijke nieuwe dag…