Onderdeel van mijn teksten die samen 1 groot verhaal worden, ook gelinkt aan mijn online dagboek , het ziet er wellicht erg simpel uit, maar dit is niet als commercieel bedoelt maar eenvoudig weg een poging om alle losse teksten tot 1boek te vormen om het hele verband duidelijk te maken....

15 April 2002

Mijn veleden heden toekomst verhaal, de vertaling van mijn Zijn

Hmmmmmz……..De laatste tijd is er heel veel gebeurd, hele gesprekken heb ik opgeslagen, maar velen ben ik ook vergeten op te slaan, wat nu allemaal gebeurd is zo wonderbaarlijk mooi, zo mysterieus en zo magisch te noemen. We leven in het jaar 2002 dus zijn net de 21e eeuw ingestapt……..

Oke ik ga een poging doen om mijn visioen dat ik gister bij kava had terug te halen…..
Ik vraag daarom nu de samenwerking van de Godin en de krachten van de Priesteressen, ook vraag ik de Aartsengel Michael voor helderheid, rust en orde…….
Bij deze wil ik alles danken, alles dat mijn pad kruist, zal ik altijd eren, altijd liefhebben, en altijd voor klaarstaan, alles wat nu mijn pad kruist zie ik als familie, een deel van een cirkel en zal zorgen dat de kring goed verdeelt blijft want een ketting is zo sterk als de zwakste schakel.

Ok ik heb gisternacht 14-4-02 met Kava gepraat ook 1van de Priesteressen……. Daar kwam het volgende verhaal naar boven naar aanleiding van het voelen van natuur en een oud gebouw…….leest maar:

Ik heb een bos gevonden, een bos samen met mijn vriendin. Ik bracht haar naar mijn bos, niet realiserende waarom ik haar daar bracht…. We kwamen aan bij mijn plek en liepen eerst langs het klooster, een heel groot machtig complex, het is de vroedvrouwenschool waar ik ook in dit leven weder geboren ben…..
Ja weder geboren zeg ik, want aan dat gebouw zit een geschiedenis, en in die geschiedenis van dat gebouw, zit ik verwerkt, ik, een legende een vertelling en nog nooit geschreven…. Heel lang geleden was de vroedvrouwenschool een verzamelplaats van heksen, heksen waren immers degenen die de mensen verzorgden en hielpen, en genazen…… In het begin was het een groep witte heksen die met liefde hun werk deden en van de mens hielden. Toen kwam er een periode, werden heel veel kinderen geboren, en was het dus heel erg druk in het “klooster”….. Van alle kanten kwamen mensen die ook gingen werken in het klooster, ook heksen dus.
Maar ja iedereen kon zo op het klooster beginnen en er begon zich een grote groep zwarte heksen binnen te werken in het klooster…… Kinderen begonnen te verdwijnen,zwangere moeders werden vaak enkel maar zieker en al voorbereid met kruiden en zalfjes, dus men ging de hekserij zelfs ruiken…..
Men kreeg door wat daar gebeurde, en er kwamen bisschoppen, monniken en hoge priesters en priesteressen naartoe om de zwarte heksen te verjagen……. Er was een paniek in het gebouw, alles liep en rende verward door elkaar……. De zwarte heksen liepen recht op de babykamers af en namen een aantal babies mee…….
Ze waren kwaad en gefrustreerd, zinden op wraak en bleven met hun krachtige coven bij elkaar……..
In een grote kuil daar gingen ze leven, voerden ze hun rituelen uit en leidden ze de jongens op…….3jongens en een meisje om precies te zijn, ik mijn 2broertjes en mijn zus…….
Wat er met hen is gebeurd verder, dat weet ik niet, ik weet wel 1broertje van me is enkel liefde, een ander broertje noemt zich master of Darkness, en mijn zus…..tja daar kom ik nog wel achter. Enfin…….

Op een nacht stond een witte heks wat nu Witte non was geworden door de kerk zo genoemd, aan het raampje van haar kamer naar buiten te kijken….. Zij zag een vuur in de verte….. Zij kleedde zich vluchtig en waarschijnlijk ook maar half aan, en rende zonder vrees het bos in……..
Toen kwam zij aan boven de kuil, daar stond zij aan de rand……
Een grote dikke eik stond aan de rand, een eik met de wortels half over de kuil heenhangend. De Witte Heks kroop achter die eik en zag de jongetjes….. Ze kreeg meelij met hen. Ze wist wel wat er daar gebeurde, de jongens hadden de leer van zwarte magie onder de knie….En dus moest ze heel verstandig te werk gaan………
Ze trok een hele grote cirkel om de kring, en plante Witte Berken op de Grens, eromheen een gotere kring nog met de wijze eiken…… De Witte Berk is een magische boom, een boom waar geen zwart in de buurt komt, alleen zij met een helder hart en geweten laten ze door…… De hele cirkel was rond en de witte heks ging nog eens kijken…..
Ik zag haar daar, en liep zo uit mijn kuil het bos in……..en de Witte heks nam mij op……
Zij leerde mij de kunst van de Witte Magie, en die kon ik al snel, het zat immers in mij, ja de zwarte heksen hadden mij niet zomaar meegenomen, ze hadden mij geselecteerd…….
Maar bij de Zwarte Heksen had ik het niet slecht, zij zijn net zo goed familie van me als de Witte Heksen ook, ze hebben altijd goed voor me gezorgd, en ik heb toch ook veel aan hen te danken…. Vooral Angelina kon ik het heel goed mee vinden, zij was geen slecht mens, zij kon niet tegen onrechtvaardigheid…. Zij nam wat zij nodig had, ze vroeg het wel eerst, maar kreeg ze niet dan nam ze wel….. Ik vind het nog steeds eigenlijk wel om te lachen haar manier van redeneren, het is een lief mens met gevoel voor humor, en ook al is ze grijs, behoort ze tot de groep van de Zwarten, zij doet niets zonder reden…. Daarmee bedoel ik te zeggen ze is een hoge heks en niet geïnteresseerd in kleine onzinnige dingen.
In feite hoef ik me sowieso niet druk te maken, het bos heeft mij gekozen…….En ik, ik ben neutraal, ik heb respect voor alles, mesn,plant,boom,dier ik laat alles in harmonie leven, en alles heeft een zwak voor mij, omdat alles wel ziet wat ik heb moeten doorlopen……De testen van de Godin en de God…….
Maar goed om verder met mijn verhaal te gaan…….
Op een gegeven moment voelde ik me bevrijd van het bos, ik was immers gevangen, zo voelde ik het dan….want ik mocht er nooit weg….. Toen ik bij de witte heks kwam……gaf zij mij vrijheid, ze zei je kunt kiezen, tja en ik koos de stad……
Kijk ….dit is dus mijn werkelijke verleden…….iets dat ik op zoveel verschillende manieren gedroomd heb…zich op zoveel verschillende manieren precies hetzelfde herhaald heeft……
Toen ik in de stad woonde, was van het bos enkel een droom overgebleven, niet eens het symbool bos erbij, nee nee, alles heel strak en vaag was het…..
Toen kwam ik de Witte Heks weer in mijn dromen tegen, ik wist dat ik haar kon, zij is als het ware mijn Engel, of Gids ofzo, ik heb haar ook vele malen getekend van gezicht dan….. Maar mijn moeder heeft deze weggegooid………… Al mijn tekeningen die ik maakte aan de hand van dromen……..WEG……
Ik had ook een schrift, over mijn verleden……..ook dat is WEG…..Tja ik heb het nooit echt makkelijk gehad zo, maar heb nooit opgegeven.
Nu is het zo dat ik mijn hele verleden terugvind, ik ben weg van mijn moeder, zij die mijn magie blokkeerde, en ik vind weer alles terug, het is geweldigprachtig wat er allemaal gebeurt, mijn witte heksen zijn er weer, en zij die mij leerde heb ik voorgesteld aan mijn bos…… Zij heeft me alles geleerd, ze weet het niet meer, of het was zij of een van haar zussen, in ieder geval, aan haar heb ik zoveel te danken, en oh zij is zo prachtig mooi, zij vreest nog steeds de donkere plekken, van de cirkel die haar clubje ooit getrokken heeft, zij voelt hem nog steeds……. Samen met haar vind ik al mijn dingen terug…….Samen met haar is het alsof een boek herbeleefd wordt…….Een prachtig boek met een prachtige betekenis….

Het heden van ons verleden……..

Ik heb reeds verteld dat ik van alles tegenkom nu weer, allemaal mensen die bij elkaar horen, het is een soort eenheid, een genootschap die vele eeuwen, generaties, werelden en dimensies, zij aan zij lopen…..
Zij komen allen van 1groep zielen en hebben allen hun eigen taak , een functie binnen het geheel….. Alleen voelen zij een sterke aantrekkingskracht naar elkaar toe, een kracht zo sterk dat ze niet kunnen weerstaan, ze moeten die mensen aanspreken, ze moeten het weten, en weten doen ze het, maar die personen moeten zelf opstaan…..Want een ieder van dit genootschap weet dat hij heeeel voorzichtig moet zijn, al weet niet iedereen waarom, toch zijn ze het allemaal…..het is als een Legacy…….een band zonder woorden, hetgeen hen verbind is niet aan te tonen, het is een legende, en vele legendes met hen, het is het scheppingsverhaal van alle culturen, alle werelden….. Het zijn de wijzen die komen van de sterren waar zij van ontvangen, het zijn de brengers van dat wat ooit was…… En het, daar bedoel ik “Wij” mee en “Ons” genootschap….

Ok mijn ervaringen samen met de Witte Heks aan mijn zijde…….

Ik leerde haar kennen op een wijze, waarop velen niet kennen leren. Het was op een chatbox, en ik voelde haar…. Ik was al verder verdiept in mijn “Zijn” en mijn gevoel van “Soortgenoten” herkennen wprdt steeds sterker en krachtiger…..
Dus ik begon met haar te praten en vertelde haar over haar zelf, en ik wilde weten hoeveel zij wist, hoe bewust zij was….
Ik had nooit verwacht dat zei al zo ver zou zijn, ze had vreemd gedroomd zij ze op een dag.
2weken erna kwam ze op bezoek, meteen prijs , verliefd dus.
Er gebeurde meteen zoveel, alles werd zo sterk, en ging zo snel, toeval was er niet meer, echt alles had betekenis van wat er gebeurde, maar ook op zo een manier dat ik niet meer ontkennen kan, maar ook niet meer wil.

Aan de hand van mijn vertellingen, en haar ontdekken van haar zijn wilde ze naar het bos toe….En ze wilde heeeeel graag, zo snel mogelijk.

Zij kreeg WEER eens haar zin, we gingen naar het bos……..

Daarzo aangekomen, kon ik mijn bos in eerste instantie niet vinden, toen zijn we eigenlijk een beetje een grote cirkel om het klooster heen gelopen…… dus bij nader inzien haar bos, naar bovenstaand verhaal kijkend. Maar ok, toch kwamen we op een gegeven moment bij mijn bos aan, een heel krachtig bos moet ik toegeven, waar ik toen ik de laatste keer snachts met een vriend aankwam en ben omgedraaid omdat het zo heftig voelde en helemaal niet goed was. Maar toen zat ik ook heel anders in mijn vel dan nu.
Dus we lopen het bos in, ik voorop, daar word je als het ware helemaal gescand, gefilterd door de bomen….heel erg heftig gevoel is dat……
Er is een paadje links naar beneden, dat nog wat heftiger voelt, die hebben we maar niet genomen….
Het was mijn bedoeling om naar mijn kuil te gaan, maar die konden we niet vinden. Wel kwamen we op de cirkelgrens een aantal keer, en beiden wisten we weer, laten we maar omdraaien en anders lopen.
We kwamen bij een troepje bomen, 3bomen met 3stammen… Ik zei oh dat zijn fijne bomen.
Ik bleef een tijdje in de midden staan en zij leunde tegen de meest linkse boom. Ik ging naar haar toe en kuste haar, en we bleven daarzo even staan…. Toe wilden we het pad vervolgen, dus verder naar benden op de helling, maar ja, zaklamp ineensklaps kapot…. Omdraaien dus, weer naar boven toe, overal begrenzende takken om on heen, als ik mijn hand erop legde voelde ik de kracht van de boom helemaal door mij heen trekken…
Na een stuk om hooggelopen te hebben gingen we naar links toe, het pad van de witte berken….. Zoals ik het nu vertel heb ik weer het idee dat we zo dieper het bos inlopen in plaats van eruit, maar ja de Witte Heks had toch gelijk…..
Bij de eerste dikke Berk bleef ik staan, ik zei deze boom is heel goed, en legde mijn hand erop, echt een heeeerlijk gevoel kwam over mij heen. Ik bleef weer even staan en keek om mij heen, prachtig vond ik het.
We liepen door nu met de Witte heks navigerend, want zij wist de weg blijkbaar, ik was helemaal overweldigd door de prachtige sfeer van het bos…….
We kwamen weer uit het bos vanuit dezelfde plek, weer werden we gescand, maar nu heeeeeerlijk warm, en ik liep met een grote lach tot achter mijn oren het bos weer uit en bleef lachen en genieten.

Thuisgekomen maakte de heks gelijk een cirkel van licht in mijn woonkamer, zij vertelde mij dat zij dingne in het bos had gevoeld die zij niet vertrouwde, zij zegt, als er iets is wil ik het zien, daar heb ik licht voor nodig…… Ik vind het toch maar een dappere meid, maar ikzelf ook heb nu toch echt de neiging om te willen zien, want ik voel zoveel moois dat mijn tranen beginnen te rollen…….

De dag erna wilde ik perse naar het bos, het was vroeg in de avond…..

Ik kwam bij mijn bos samen met mijn liefste heksje, het was prachtig mooi weer, en ik was een springend hert. Helemaal happy was ik om mijn bosje weer te zien, overal manouvreerde ik soepeltjes doorheen en ging overal speels op af. Toen kwam ik op een plekje met hele kleine jonge varentjes verspreid in het bladerdek…Heel voorzichtig gin ik verder, wilde niet op de varentjes trappen, dat zei ik ook tegen heksje…
Ik kwam bij een boom hihi aan de voet een grote vuursteen….haha ik voelde wel wat dit was, maar ja ik zag niks zo. Mijn heksje had natuurlijk meteen die vuursteen in haar handen, ik dacht dat ik een hartaanval kreeg, ik nam de steen uit haar handen en legde hem zo goed mogelijk terug…… We liepen verder, we kwamen uit bij een beetje heuvelachtig gebied, er groede niks op eerst een heuvel met dorre bladeren, helemaal in het zonlicht….
Dit soort heuvels liepen we na, we keken naar wat ons aansprak en daar bewoog ik dan snel op af. Ineens een apart plekje…
Een heel zacht jong grasveldje, met heel licht dun groen vers gras, temidden van een cirkel met eiken…
Daarna weer een cirkel met eiken hihi, maar nu zonder gras, alleen in de midden een pluk gras.
In de kring lach ook een stuk afgezaagde stam aan de rand. Ik ging erop af en kantelde hem een keer of vijf misschien zes, en het blok viel speels precies in het midden. Daar nog eventjes wat op het blok staan balanceren en toen gingen we verder.
We gingen naar beneden toe, naar een lichtplek op een paadje naast de wei…..
Daarzo aangekomen had ik sterk het gevoel daar heel vaak geweest te zijn, maar ik was verward, en liep maar gewoon door over het paadje….. Ineens kwam ik bij mijn vijvertje waar ik haar over verteld had met de kikkers die mij ooit riepen. Maar ja het is niet de kikkerperiode dus tja….

Vanaf hier ben ik denk ik een stukje film kwijt want bij mij komt de boom in de wij nou, maar ik denk dat er nog iets voor mijn heksje was, dus hier laat ik het even bij en mag zij bijschrijven……

Home