WIDMO BROCKENU Poezja
				CZARCIA HUSTAWA F. SOLOGUB w przekladzie J. TUWIMA
		Wiem! Czart tak dlugo bedzie hustawe hustac, niesc, az skosi mnie w rozpedzie zamachem grozna piesc. Az peknie sznur z konopi rzucajac mnie pod strop. Az mi pod chwiejne stopy podwinie sie mój glob. Przez jodle fikne nagle i lbem o ziemie trach! Wiec hustaj, hustaj, diable! Wciaz wyzej, wyzej ... ach!
	POWRÓT DO PROZA I POEZJA