Ziyaretçi Defteri

“Her büyük beyinle karşılaşma ufak bir düş kırıklığı yaratır  insanda....
Çünkü onun büyüklüğü eserlerindedir...
Büyük eserleri ortaya koyanlar, gündelik ilişkilerde birer hayat acemisidirler...
Hayatın pratik yanını pek beceremezler...
Tanrı onlara uçmaları için öyle kanatlar vermiştir ki , 
yerde yürürken güçlük çekerler...
Yeryüzü sürgünlüğünü en çok onlardır kabahat bilen.
Masum telaşların , savruluşlarında solgun düşmüş çehreleri
Burasıyla orası arasında tutkudur..
Kırılgan, dargın yada anlaşılmazlık fotoğraf karelerinde rütuşlanırlar her zaman...
Siyah ve beyaza çalar tüm hikâyatları .
Mutluluk kimi zaman bir kutsamadır , ama çoğu zaman bir fetihtir...
Hep yürür onlar. Günün büyülü anlarında dün olmuş “anlar” sevincinde...
Rüya yorumlarında ardıl kalmış düşleri peşinde koşmak için yolcudur her serüvene...
Acı çekerler , zor zamanlar yaşarlar , hiç aldırmazlar...
İzlerinin peşinden birilerinin çıkıp geleceğini umarlar...
Gurur ve inanç potasında kaynar azapların sözüdürler...
Meçhule düşmüş her gerçekte bıkkınlık nedir bilmeyen ,
kendini tehlikeye atmaktan korkan kişiye ne yazık... !
Çünkü o kişi belkide hiç düş kırıklığına uğramayacak ,
Ve peşinde koşacak bir düşü kadar acı çekmeyecek...
Ama dönüpte arkaya baktığı zaman yüreğinden şu sözleri duyacak ;
“Ruh terk etti gövdeyi..” 
Sizi sevmedim ki “siz” olayım... Siz domuzlar gibi çürüyorsunuz...
İçinizde en çoğu var ama en azını kullanıyorsunuz...
Düşünmeniz için engellenmeniz gerek... Büyümeniz içinse , bir meydan okuma..
Kalan zamanınızda yerinizde sayıyorsunuz... 
İşte size meydan okuyorum... Ya ölün , yada yaşayıp büyük olun... 
Küflü bedenlerin kekremsi duyuşlarında söz bir anlam çığlığı tangosuna itilmiş
vaziyet duruşunda sahne olur.
Labirent ; karanlık yüzüne beni resmeder , umutsuzluk işaretine parmak basıp... 
Sizde görüyor musunuz ? 
Karanlık pulsuz dilekçe muhataplığında çatkapı kapanırken , 
Odanın dekoru bir tek nikotin... 
Her yerimiz kırık dökük... Hepimizin solgun düşü beklemek üzre...
Şehir neden ensesi tanıdık adamlardan gayrısının yüzüne bakamıyor...?
Geriye kalansa kendi yazdığını kendi okuyan bir şair....Yani ben....