นับตั้งแต่ได้มีวิวัฒนาการก่อกำเนิดมนุษย์ขึ้นมานั้น
มนุษย์นับว่าเป็นสัตว์ที่ต้องอยู่รวมกันเป็นสังคมมากกว่าสัตว์อื่นๆ
ในสังคมของมนุษย์นั้นสถาบันครอบครัวมีความสำคัญอย่างยิ่ง
เพราะนอกจากจะก่อให้เกิดการสร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์รุ่นใหม่ไว้คู่โลกแล้ว
ยังเป็นแหล่งแรกที่ให้การศึกษาอบรมสมาชิกในครอบครัว
เพื่อให้มีการดำรงชีวิตที่ถูกต้องและเหมาะสม
ดังนั้นสามีภรรยาซึ่งถือว่าเป็นผู้นำของครอบครัวจึงมีความสำคัญ
ในการดำเนินภารกิจนี้ร่วมกัน จึงถึงกับกล่าวกันว่าแต่ละสังคมจะดีมากน้อยเพียงใด
ก็ให้ดูจากสถาบันครอบครัวเป็นหลักสำคัญ ถ้าหากครอบครัวดี ก็ทำให้สังคมดีไปด้วย
ทุกคนในสังคมก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
อย่างไรก็ตามพื้นฐานของครอบครัวในระยะแรกก็คือ การอยู่ร่วมกันของสามีภรรยา
การเป็นคู่ครองร่วมทุกข์ร่วมสุขของสามีภรรยา เป็นความมั่นคงของสถาบันครอบครัว
แต่ในยุคโลกาภิวัฒน์นี้สถาบันครอบครัวได้เกิดการสั่นคลอนอย่างรุนแรง
เพราะมีปัญหาระหว่างสามีภรรยามากขึ้น จนไม่สามารถจะอยู่ด้วยกันได้อีกแล้ว
ผลที่ตามมาก็คือ การหย่าร้างในที่สุด ได้มีผู้ศึกษาพบว่าก่อนที่จะมีปัญหาในครอบครัวนั้น
มักจะเกิดสภาพความเบื่อหน่ายเกิดขึ้นเสมอๆ โดยเฉพาะความเบื่อหน่ายที่เกิดจากสามีเบื่อหน่ายภรรยา
และเชื่อว่าก็จะเป็นเช่นนี้กับสามีของชนทุกชาติ
นิตยสารไมนิจิ ชิมยุน ของประเทศญี่ปุ่นและนิตยสารฮาร์เลควินของคานาดา
ได้สำรวจความเห็นของสามีต่อภรรยาตนเองจากกลุ่มสามีจำนวน 19 ประเทศ
เช่น ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา อังกฤษ คานาดา ออสเตรเลีย พบว่า
สามีส่วนมากจะให้ข้อมูลว่าถ้าหากเลือกแต่งงานใหม่ได้ จะไม่ขอเลือกแต่งงานกับภรรยาของตนอีก
คงจะเรียกว่าเบื่อภรรยาของตนเองก็คงจะได้ ทั้งๆ ที่สามีเหล่านี้ก่อนแต่งงาน
ก็จะต้องติดตามตื้อภรรยาอย่างใหญ่หลวงเพื่อให้ยอมรับตนเป็นคู่ครอง
สำหรับสามีที่มีความเห็นเหล่านี้เป็นชาวญี่ปุ่นมากถึง 25 เปอร์เซ็นต์
ซึ่งถือว่าเป็นสถิติสูงสุดในสามีของทุกประเทศที่ได้สำรวจ
ได้มีผู้สงสัยกันมากว่าทำไมต้องหย่าร้างกันและเหตุผลที่มักจะได้รับทราบ
จากผู้ที่หย่าร้างก็คือ ความไม่เข้าใจซึ่งกันและกันเหตุผลดังกล่าวนี้ไม่น่าจะเป็นไปได้
เพราะการที่คู่สมรสจะมาอยู่ร่วมกันนั้น ก็ต้องมีความรู้และศึกษาดูใจกันมานานพอสมควร
มีความเข้าอกเข้าใจกันมากพอ มิฉะนั้นคงจะไม่ยอมตกลงปลงใจให้แก่กันอย่างแน่นอน
(ยกเว้นรายที่สมรสด้วยเหตุผลอื่นๆ ที่มิใช่เกิดจากความรัก เช่น การคลุมถุงชน เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม ได้มีผู้รู้หลายท่านได้ให้ความเห็นว่า การที่สามีภรรยาต้องหย่าร้างนั้น
มักจะมีปัญหามาจากความขัดแย้งที่เป็นผลมาจากเรื่องเพศเป็นสำคัญ
เพราะปัจจุบันผู้หญิงต้องการความเสมอภาคทัดเทียมผู้ชายทุกๆ ด้าน
และเป็นไปในทิศทางที่ไม่สร้างสรรค์สังคม เช่น เสพเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ สูบบุหรี่
เที่ยวสถานเริงรมย์หรือการมีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรส ฯลฯ
จากสภาพความรุนแรงดังกล่าวนี้ ถ้าหากไม่สามารถทำให้เกิดความเข้าอกเข้าใจกันได้อีกแล้ว
ก็จะต้องมีการหย่าร้างเกิดขึ้น ซึ่งมีมากถึง 50 เปอร์เซ็นต์ทีเดียว ด้วยเหตุนี้นักจิตวิทยาหลายๆ
ท่านได้ให้เหตุผลชี้แนะว่า การหย่าร้างน่าจะเป็นผลมาจากการที่สามีภรรยาขาดความอดทนซึ่งกันและกัน
ไม่มีการเสียสละและไม่รู้จักการให้อภัยกัน ที่เป็นเช่นนี้เพราะ การที่มีคนมาอยู่ร่วมกันมากกว่าหนึ่งคนขึ้นไป
ย่อมต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเกิดขึ้น ถ้าทั้งสองคนได้มีการใคร่ครวญถึงเหตุผลต่างๆ
เป็นอย่างดีร่วมช่วยกันแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น เชื่อแน่ว่าการหย่าร้างจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน
สำหรับผลเสียของการหย่า นอกจากจะทำให้เกิดปัญหาระหว่างสามีภรรยาแล้ว
ในครอบครัวที่มีบุตรจะทำให้บุตรมีปัญหาอีกด้วย จากรายงานของศูนย์วิจัยครอบครัว
มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษพบว่า เด็กที่มาจากครอบครัวที่มีการหย่าร้าง
จะมีปัญหาไปตลอดชีวิต เด็กเหล่านี้จะกระทำผิดและมีปัญหาทางพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
มากกว่าเด็กมาจากครอบครัวที่มีพ่อและแม่ อย่างไรก็ตามพฤติกรรมต่างๆ
ของเด็กจะไม่เหมาะสมแค่ไหนยังขึ้นอยู่กับช่วงอายุของเด็กในขณะที่พ่อแม่หย่าร้างกัน
โดยเด็กอายุ 12-15 ปี จะได้รับผลกระทบที่เลวร้ายที่สุด รองลงมาก็เป็นช่วงก่อนวัยเรียน
จากการศึกษาเด็ก 17,000 คน ในอังกฤษและนิวซีแลนด์ พบว่า เด็กจากครอบครัวที่หย่าร้าง
จะออกจากบ้านในช่วงอายุน้อยๆ กล่าวคือ เด็กจากครอบครัวหย่าร้าง ประมาณ 45 เปอร์เซ็นต์
จะสมรสเมื่ออายุ 20 ปี ในขณะที่เด็กที่มีอายุเท่ากันจากครอบครัวที่มีพ่อและแม่จะสมรส
เมื่ออายุ 20 ปีเพียง 15 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ที่เป็นเช่นนี้เนื่องจากเด็กที่มาจากครอบครัวหย่าร้าง
จะขาดความอบอุ่น จึงต้องหาผู้ที่จะให้ความรักความเข้าใจและความอบอุ่นกับตนเอง
เพื่อทดแทนสิ่งเหล่านี้จากพ่อแม่นั่นเอง นอกจากนี้ผลกระทบที่เกิดจากการหย่าร้างของพ่อแม่
จะเป็นกับลูกที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยหรือพ่อแม่อยู่ในวงสังคมชั้นสูง
มักจะเป็นปัญหารุนแรงค่อนข้างมาก โดยลูกจะประชดชีวิตด้วยการหนีออกจากบ้าน
หรือติดยาเสพติดหรือมั่วสุมทางเพศในที่สุด
การหย่าร้างเป็นปัญหาที่สามารถแก้ไขได้ ถ้าหากคู่สมรสจะได้พยายามมาปรองดองกัน
โดยยึดผลประโยชน์ของลูกเป็นสำคัญ การกระทำเหล่านี้มิใช่จะเกิดเฉพาะครอบครัวตนเองเท่านั้น
แต่ก่อให้เกิดผลดีต่อสังคมและประเทศชาติด้วย เนื่องจากช่วยลดปัญหาสังคม
ที่จะเกิดจากเยาวชนที่มาจากครอบครัวที่ขาดความอบอุ่นนั่นเองครับ
รศ.บัญญัติ สุขศรีงาม
|
