...ยุคเศรษฐกิจยังทรงตัว ไม่ดีขึ้นมากแต่ก็ไม่เลวร้ายลง
หากมองในแง่ดี ก็ช่วยให้พวกเราได้รู้จักกับคำว่า วิกฤติได้ถ่องแท้ขึ้น...
แม้เข้าใจแล้วว่า เศรษฐกิจทรุดนั้นเป็นอย่างไรและไม่ชอบ กระนั้นที่ผ่านมากลับช่วยทดสอบความอดทน
ของประชาชนได้ดีทีเดียว แหม... ผลงานชิ้นโบแดงที่ทำให้คนตกงาน ยังคงย่ำต๊อกหางานกันต่อไป
และไม่มีทีท่าว่าจะได้งานในเร็ววัน ตลอดจนทำให้คนที่เคยมีงานทำ ต้องจำยอม เกษียณตัวเองไปนอนอยู่บ้านเฉยๆ
คงไม่มีครั้งไหนที่ทำให้เราบักโกรกมากไปกว่านี้
หากใครที่รอดชีวิตมาได้ จากวิกฤติฟองสบู่แตกควรขอบคุณความมัธยัสถ์ของตัวเอง
ที่ยังทำให้หายใจอยู่ได้แม้ลมหายใจจะแผ่วเบากว่าเก่าก็เถอะ ส่วนคนที่พังไม่เป็นท่าเพราะพิษเศรษฐกิจตกต่ำ
ก็อย่าเอาแต่เสียใจชาติหน้าฟ้าใหม่... เอ๊ยชาตินี้ ถึงอย่างไรวัฏจักรของความเจริญ
ต้องหมุนเวียนกลับมาให้ชื่นใจกันอีก
หันมาพูดเรื่อง ทำอย่างไรถึงจะได้พัก เพราะนอนน้อยกันดีกว่า รู้สึกว่า นิตยสารเรด บุกส์ จะรู้ใจคนหลับยากเหลือเกิน
อันที่จริงการนอนน้อย เกิดได้จากหลายสาเหตุ นอกเหนือจากหลับยาก ก็ยังเกิดขึ้นได้จากไม่มีเวลานอน
โดยเฉพาะผู้หญิงจะเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อย หากเปลี่ยนสถานภาพจากโสดมาเป็นแม่คน
หรือเห็นโสดๆ ซิ่งๆ ก็ใช่ว่าจะสบาย เพราะไร้คนกวน เพราะมีสิทธิ์ถูกโรคบ้างานกระทบใส่หรือไม่ก็ใช้ชีวิตเสเพล
จนทำให้นอนไม่หลับก็มี
ด้วยเหตุนี้ จึงไม่น่าแปลกอะไร ถ้าคณะกรรมการ ซึ่งศึกษาถึงปัญหาการนอนของสหรัฐฯ จะบอกว่า
ปัจจุบันมนุษย์ใช้เวลานอนน้อยกว่าคนรุ่นปู่ย่าตายายถึงร้อยละ 20 บางคนได้นอนแค่วันละ 4-5 ชั่วโมง
ทั้งที่ค่าเฉลี่ยควรเป็น 8-10 ชม. แต่ก็ทำไม่ได้
อดนอนมากๆ เข้า ร่างกายก็เปลี้ย แขนขาก็อ่อนแรง แก้ไขได้ดังนี้
หาทางหลบไปงีบในเวลากลางวัน แต่อย่าทำให้ถูกตำหนิ ด้วยการใช้เวลาพักกลางวันที่มีราว 1 ชม.
ทานข้าวให้เร็วขึ้นแล้วงีบเพียง 15-20 นาที
ใน 1 สัปดาห์ กำหนดไว้เลยว่า ขอให้เป็นคืนวันเสาร์หรือคืนวันอาทิตย์ ที่คุณจะวางมือจากทุกอย่าง
เพื่อนอนอย่างเดียวให้ยาวเหยียดตั้งแต่หัวค่ำ
ถ้ามีลูก ช่วงเวลาที่เล่านิทานกล่อมให้ลูกหลับควรหลับพร้อมกันไปเลย
แต่หากนอนไม่หลับ เพราะไม่อยากนอนคนเดียว ให้เริ่มมองหาคนมาแชร์เตียงด้วยได้แล้ว.
คนสมถะ
|
