 |
|
การมีความสุขทางเพศกับส่วนของร่างกายหรือวัตถุ
เป็นความผิดปกติทางเพศซึ่งสิ่งที่เป็นความต้องการทางเพศ
ของคนผู้นั้นกลายเป็นวัตถุหรือส่วนของร่างกายซึ่งเป็น
สัญลักษณ์ทางเพศ แทนที่จะเป็นคน เช่น เป็นเครื่องชั้นใน
หมวก รองเท้า
(โดยเฉพาะรองเท้าส้นสูง) หรือถุงมือ เป็นผม
มือ เต้านม ต้นขา เท้า หู หรือตา วัตถุหรือส่วนของร่างกาย
เหล่านี้จะให้ความสุขโดยการจับ จ้องมอง หรือช่วยในการ
สำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง ความผิดปกตินี้เกือบทั้งหมด
เป็นกับผู้ชาย และของที่เป็นสัญลักษณ์ทางเพศดังกล่าว
อาจได้มาจากการขโมย หรือแม้แต่การแย่งชิงจากเจ้าของ |
วัตถุเหล่านี้บางอย่างมีขายตามท้องตลาด เช่น เครื่องหนังหรือยางที่ตัดเป็นชุดรัดรูป
เครื่องรัดหน้าท้องของผู้หญิง และกางเกงยืดแนบเนื้อ ฯลฯ ผู้ที่นิยมของแบบนี้อาจจะเป็นผู้สวมใส่เอง
หรือให้คู่ของตนสวม กลิ่นของยางหรือหนังจะช่วยเพิ่มความเร้าใจให้มากขึ้น
รองเท้าบู๊ทของผู้ชายเป็นสัญลักษณ์แห่งความมีอำนาจของบุรุษ ในขณะที่รองเท้าบู๊ทส้นสูงของผู้หญิง
เป็นสัญลักษณ์แห่งความมีอำนาของสตรี สำหรับผู้ชายบางคนรองเท้าเป็นเครื่องหมายของช่องคลอด
(ในขณะที่เท้าหมายถึงอวัยวะเพศชาย) ผู้ชายเหล่านี้จึงมักสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองโดยอาศัยรองเท้า
เป็นเครื่องกระตุ้นอารมณ์เพศ หรืออวดอวัยวะเพศของตนต่อหน้ารองเท้าผู้หญิง
ที่วางเรียงรายอยู่ในตู้กระจกร้านค้า
คนบางคนมีเท้าที่ไวต่อความรู้สึกมาก ดังนั้นการกระตุ้นความรู้สึกทางเพศจึงอาจทำได้โดยการ
ให้ผู้อื่นขูดที่เท้าของตนเบาๆ หรือตนเองกระทำเช่นนั้นให้ผู้อื่น ความรู้สึกจั๊กจี้ที่เท้าอาจเกิดพร้อมกับ
การมีความสุขสุดยอด จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนบางคนเพียงนึกถึงเท้าก็กระตุ้นความรู้สึกทางเพศแล้ว
ด้วยเหตุนี้ในการประเล้าประโลมก่อนการร่วมเพศ ผู้ชายบางคนจึงอาจให้คู่นอนใช้เท้าลูบคลำอวัยวะเพศของตน
หรือสอดนิ้วเท้าของตนเข้าไปในช่องคลอดของฝ่ายหญิง
อาการของคนพวกนี้มีตั้งแต่แสดงความชอบสิ่งที่กล่าวมากกว่าปกติเพียงเล็กน้อย ชอบมาก
ต้องใช้สิ่งเหล่านี้เมื่อมีกิจกรรมทางเพศ จนกระทั่งถึงใช้สิ่งเหล่านี้แทนคู่ร่วมเพศเลยทีเดียว
สาเหตุ
ความจริงอารมณ์เพศของคนปกติอาจถูกกระตุ้นด้วยส่วนของร่างกายหรือวัตถุบางอย่าง เช่น
ผู้ชายอาจถูกกระตุ้นด้วยชุดชั้นในสีดำ ผมยาว เต้านม สะโพกหรือขาของผู้หญิง ผู้หญิงก็เช่นกัน
อาจถูกกระตุ้นอารมณ์ด้วยขนที่หน้าอกของชาย หนวด หรือไหล่กว้างๆ แต่ความรู้สึกต่อสิ่งเหล่านี้ไม่มาก
จนถึงขนาดจะทดแทนคู่ร่วมเพศได้เหมือนดังคนที่เป็นโรคนี้ ลักษณะที่กล่าวเกิดขึ้นเพราะวัตถุ
หรือส่วนของร่างกายเหล่านั้นได้ถูกจัดเป็นเงื่อนไขกับเรื่องเพศหรือความรักตั้งแต่ครั้งเป็นเด็ก
โดยมันอาจอยู่ร่วมกับความตื่นเต้นทางเพศ หรือกับความรักของคนที่มีความหมายต่อเขา เช่น
แม่หรือครูอยู่เสมอๆ แต่ในคนที่เป็นโรคความรู้สึกนี้จะรุนแรงมากเนื่องจากเมื่อโตขึ้น
นิสัยนี้อาจถูกเสริมแรงอีกจากการที่ตนไม่สามารถมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนอื่นได้ เลยหันไปหาวัตถุ
หรือส่วนของร่างกายแทนตัวคน
ตัวอย่างผู้ป่วย
ผู้ป่วยชาย โสด อายุ 32 ปี อาชีพเป็นช่างภาพ มาพบแพทย์เนื่องจากมีความสนใจกางเกงในของผู้หญิง
มากกว่าตัวผู้หญิงเอง
เขาเล่าว่าเขาเริ่มสนใจทางเพศและมีอารมณ์เพศเมื่ออายุ 7 ปี ขณะที่ได้ดูรูปผู้หญิงโป๊ในหนังสือเพลย์บอย
และพบว่าภาพที่กระตุ้นอารมณ์เพศของเขาคือ ภาพหญิงที่เกือบเปลือยสวมเพียงชุดชั้นใน และกางเกงใน
เป็นสิ่งที่ทำให้เขาตื่นเต้นมากที่สุด เขาหลั่งน้ำกามครั้งแรกโดยการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองเมื่ออายุ 13 ปี
ในขณะที่คิดฝันถึงกางเกงในผู้หญิง ต่อมาเขาก็สำเร็จความใคร่และหลั่งน้ำกามบนกางเกงในของพี่สาว
ซึ่งเขาขโมยมา และจากนั้นก็เริ่มขโมยกางเกงในของเพื่อนพี่สาวและหญิงอื่นเวลาที่ไปงานสังสรรค์หรือเมื่อมีโอกาส
เขาจะใช้กางเกงในเหล่านี้ในการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง และเมื่อใช้แล้วก็จะเก็บไว้เป็นอย่างดี
ในกล่องส่วนตัวของตน พฤติกรรมทางเพศแบบที่กล่าวเป็นวิธีที่ทำให้เขามีความตื่นเต้นทางเพศ
และมีความสุขสุดยอดตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงปัจจุบัน
ผู้ป่วยเคยร่วมเพศกับหญิงเป็นครั้งแรกเมื่ออายุ 18 ปี จากนั้นก็ร่วมเพศอีกหลายครั้ง
คู่ร่วมเพศที่เขาพอใจที่สุด คือหญิงโสเภณีซึ่งสวมกางเกงในแต่เจาะรูไว้บริเวณอวัยวะเพศเพื่อการร่วมเพศ
บางครั้งเมื่อเขาร่วมเพศกับผู้หญิงซึ่งไม่ได้สวมกางเกงในก็พบว่าตนเองมีความสุขทางเพศน้อย
เขาหลีกเลี่ยงการคบกับผู้หญิงดีๆ เพราะกลัวว่าเธอจะไม่เข้าใจความต้องการทางเพศของเขา
นอกจากนั้นเขายังหลีกเลี่ยงการสมาคมกับเพื่อนที่จะแนะนำให้เขารู้จักกับผู้หญิงดีๆ เหล่านั้นด้วย
ความผิดปกติดังกล่าวทำให้เขากังวลและเศร้า เนื่องจากชีวิตทางสังคมของเขาต้องจำกัดลง
ผู้ป่วยมาพบแพทย์หลังจากที่มารดาเสียชีวิตอย่างกระทันหัน จากการสัมภาษณ์พบว่า
แม้เขาจะรู้สึกว้าเหว่แต่ก็มีความสุขกับพฤติกรรมทางเพศของตน เขาจึงไม่แน่ใจว่าควรจะรักษาหรือไม่
ผู้ป่วยรายนี้มีความตื่นเต้นทางเพศเมื่อได้เห็นหรือสัมผัสวัตถุซึ่งเป็นชั้นในของผู้หญิง
มิใช่มีความสุขจากการสวมกางเกงในของผู้หญิงเหมือนในรายที่เป็นลักเพศ เพราะฉะนั้นจึงจัดเป็น
พวกที่มีความสุขทางเพศกับส่วนของร่างกายหรือวัตถุ
ลักษณะอีก 2 อย่าง ที่ควรจะได้รับความสนใจเช่นกันคือ ความต้องการจะขโมยอย่างยับยั้งใจไม่ได้
หรือเคล็ปโตแมเนีย (Kleptomania) และการพยายามวางเพลิงบ่อยๆ อย่างยับยั้งชั่งใจไม่ได้
หรือไพโรแมเนีย (Pyromania)
ความต้องการจะขโมยอย่างยับยั้งใจไม่ได้เป็นความวิปริตทางเพศอย่างหนึ่ง เพราะของที่ขโมย
มักจะไม่มีค่าควรแก่การขโมย แต่เป็นสัญลักษณ์กับเพศหรือเกี่ยวข้องกับความสุขทางเพศ
ผู้หญิงที่ป่วยด้วยโรคนี้มักมีปัญหาทางอารมณ์ คือ รู้สึกว่าตนเองไม่เป็นที่รักและไม่เป็นที่ต้องการ
บางครั้งขโมยพวกนี้เป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กหนุ่ม และจะขโมยชั้นในของผู้หญิง ของเหล่านี้รวมทั้งความตื่นเต้น
จากการขโมยช่วยกระตุ้นอารมณ์เพศของเขา
การพยายามวางเพลิงบ่อยๆ อย่างยับยั้งใจไม่ได้ เป็นการกระทำที่มีความหมายเกี่ยวกับเรื่องเพศ
เพราะสำหรับคนบางคน ไฟหรือความร้อนกับเพศมีความหมายเกี่ยวข้องกัน ก่อนจะเกิดอาการ
ผู้ป่วยมักจะมีอารมณ์ตึงเครียดมากขึ้นๆ อยู่ไม่สุข และมีความต้องการจะเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
เมื่อเขาจุดไฟหรือมองไฟที่เริ่มลุกฮือขึ้น เขาจะรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขทางเพศ
เมื่อเขาได้รับความสุขสุดยอดทางเพศแล้วก็จะรู้สึกผิดและพยายามดับไฟ ผู้ป่วยส่วนใหญ่
จะไม่สามารถให้เหตุผลของการวางเพลิง แต่บางคนว่าทำเพื่อการแก้แค้น คนพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นโรคจิต
และประมาณครึ่งหนึ่งปัญญาอ่อน
ศาสตราจารย์แพทย์หญิงสุวัทนา อารีพรรค
|