…กินยาคุมมันเวียนหน้าก็หยุดกิน ก็เปลี่ยนมาฉีดก็ไม่สบายมันจะผอมมาก ตัวเหลืองอ๋อย มันเป็นประจำเดือนไม่หาย มันไม่หายมันมาตลอด ทุกวันๆ ต้องไปฉีดยาถอนอีก

มันกินไม่ได้ มันปวดหัว เขาก็ถามว่ากินยาคุมกหรือเปล่า ก็กินแต่ว่ามันกินไม่ตลอดไง กินแล้วร่างกายเราทนไม่ไหว คือเราไม่ถูกกับยาคุม เคยเปลี่ยนตั้งหลายยี่ห้อแต่ละยี่ห้อก็ไม่เคยหมดแผงซะที มันจะปวดหัว มันจะหงุดหงิด ช่วงที่กินยาคุมจะผอม รู้สึกว่าเราคงไม่ไหวแล้วมันไม่ถูกกันเลย เคยกินทั้ง 21 เม็ด และ 28 แหละก็ยังไม่ถูกกันทั้งนั้น

แฟนก็บกว่า เราจะคุมกำเนิดโดยวิธีอะไรดีล่ะ เพราะว่าผู้ชายคุมไม่ได้นอกจากไปทำหมัน แล้วก็กลัวว่าเกิดอีกหน่อยจะมีลูกไม่ได้ เค้าก็กลัวเหมือนกัน เค้าก็เลยบอกว่าให้เราหัดกินยา แต่เราเป็นคนขี้ลืมไง ผลสุดท้ายก็เลยตัดสินใจว่าฉีดยาดีกว่า แต่มันก็มีผลข้างเคียงจากการฉีดยาดอีก เราแพ้ยา ก็คือมีเมนส์กะปริบกะปรอยขึ้นมา จนนอนด้วยกันไม่ได้

ที่ไม่ใช้ยาคุมกำเนิดเพราะว่าตัวเองร่างกายไม่แข็งแรง จะไม่สบายบ่อยแล้วก็กลัวผลข้างเคียงที่จะตามมาด้วย แล้วก็ไม่ได้มีเพศสัมพันธ์ทุกวัน ก็เคยใช้อย่างถุงยาง แต่พอใช้แล้วตัวเราเองรู้สึกคันที่ช่องคลอดก็เลยบอกแฟนให้เลิกใช้

ผู้หญิงที่แพ้ทั้งยากินและยาฉีดบางคนพยายามแก้ไขปัญหา โดยการขอให้สามีใช้ถุงยางอนามัย แต่ก็มีปัญหามากในชีวิตคู่ โดยเฉพาะในเรื่องเพศสัมพันธ์ ดังข้อเท็จจริงของรายต่อไปนี้

ซื้อเอง…ก็ลองกิน กินไม่ได้ เราก็เลือกเอาวิธีฉีดยา แต่พอฉีดแล้วเราก็ผอมลง เหลืองลง ทำงานไม่ค่อยจะได้ เหนื่อย คนก็ทักว่าเหลืองมากนะ…เคยฉีดอยู่ 2-3 ครั้ง แล้วไม่ไหวจริงๆ ทำงานไม่ได้เลยเลิกฉีดไป เราก็ไม่รู้จะหาวิธียังไง แบบไม่ให้มันท้อง… เราก็ให้แฟนสวมถุงยาง อันนี้ต้องบังคับเขาน่ะ เขาจะไม่ยอม เขาบอกว่ามันไม่เหมือนธรรมชาติ เราก็ไม่เข้าใจนะว่ามันเป็นยังไง มันไม่เหมือนปกติ เราก็บอกมันไม่มีทางเลือกนะ ถ้าไม่สวมก็ไม่ต้องยุ่งกันเลยเพราะว่าเราก็เหนื่อย ตอนนี้เราก็เหนื่อยเหมือนเธอและถ้าท้องต้องนั่งเลี้ยงลูก เราไม่ไหว ถ้าเราไปฉีดยาเราก็ไม่ไหว ยาเรากินไม่ได้ เขาก็ยอมเป็นบางครั้ง คล้ายๆ กับว่าถ้าเขาต้องการมากๆ เขาก็ยอม ถ้าเกิดเขาไม่ต้องการอะไรมากมายเขาก็จะเฉยไปไม่ยุ่งกับเรา ถ้าบ่อยๆ ครั้งเข้าติดๆ กัน เขาก็จะมีอาการพูดเสียดสีเรา คำพูดของเขามันฆ่าเราให้ตายได้ แบบ…ของเขาไม่ใหญ่ ไม่ถึงใจ ไม่สะใจ ไม่เหมือนผัวเก่า เขาพูดไปทั้งๆ ที่เราไม่เคยมีประวัติว่าไปพบใครเลย คำไหนที่มันรุนแรงเขาจะขุดคุ้ยมาว่าเรา …แม้กระทั่งทุวันนี้ก็ยังพูด

นักวิจัย : ก็มีใช้ถึงยางอนามัย และมีการใช้ยาคุมกำเนิดแบบ…เค้าเรียกแบบอะไร
ผู้หญิง : เออแบบฉุกเฉิน…บ้าง ก็เป็นยาคุมกำเนิด ไว้ทานทีหลัง อ๋อ อีกวิธีหนึ่งคือการนับวันซึ่งมันเป็นปัญหาสำหรับฉัน สำหรับ case นี้แหละ ที่ทำให้ต้องไปทำแท้งเนี่ยแหละ
นักวิจัย : เพราะนับวันผิด
ผู้หญิง : เออ นับวันฉันนับไม่ผิดหรอก แต่ว่ามันไม่ใช่ระยะปลอดภัยจริงๆ

ผู้หญิง : ค่ะ เวียนหัวมาก ง่วงนอนมาก กินแล้วหลับทันทีเลย ก็เปลี่ยนเป็นดีม หรืออะไรสักอย่าง ก็เปลี่ยนมาแล้ว ไม่ถูกใจก็เปลี่ยนอีก เปลี่ยนเป็นมามิลอน ก็แผงสุดท้ายนี่แหละ ก็กินไปจนหมด พอขึ้นแผงที่ 4 ทำไมเมนส์ไม่มา
นักวิจัย : แล้วคิดว่าทำไมเราถึงท้อง ทั้งที่กินยาคุมทุกวัน
ผู้หญิง : ใช่ ก็คิดตรงนี้ ทุกวันนี้ก็ยังคิดอยู่ทำไมถึงท้อง ก็ถามหมอ หมอบอกว่าอาจจะเป็นยาคุมปลอม หรือไม่ก็หมดอายุ

ไม่ได้กินเพราะว่าไม่น่าจะท้องเพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันประจำ แค่ไปหากแกเดือนละอาทิตย์คือ ไปมาอยู่อย่างนี้ 5 เดือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็เลยคิดว่ามันคงไม่น่าจะท้อง เราก็ (ใช้วิธี) นับวันเหมือนกัน (แต่) บางทีก็ลืมๆ บางทีก็ลืมไปเลย

ไม่เคยใช้ถุงยาง ไม่เคยใช้ยาคุมอะไร เคยได้ยินเรื่องยาคุมชั่วคราวแต่อายไม่กล้าเข้าไปซื้อ ไม่มีใครกล้าเข้าไปซื้อ …ตอนนั้นไม่คิดเรื่องนี้ ไม่กล้าซื้อยาคุม ไม่รู้ยาคุมเป็นยังไง …ตอนนั้นก็คือยังไม่ ยังไม่ฉีดหรือว่าไปทำอะไรทั้งนั้น แต่แฟนพยายามจะให้กินยาโพสตินอร์หรืออะไรน่ะ เค้าซื้อมาให้กินว่าเป็นยาคุมชั่วคราว … เวลาจะไปนอนโรงแรมกันทีก็จะแบบเนี้ย เค้าบอกว่า cover ประมาณสามชั่วโมง …เค้าซื้อมาให้ทีก็ประมาณสี่เม็ด แต่บางครั้งที่นอนโรงแรมด้วยกันแล้วก็ซื้อยาไม่ทัน อาจจะดึกไป อาจจะไปกินเหล้ากับเพื่อนมาแล้วกลับดึกแล้ว ไปนอนโรงแรมด้วยกัน ก็จะแบบไม่ได้กิน ไม่ได้ซื้อ เราไม่ได้ซื้อติดตัวไว้ตลอดเวลาอยู่แล้ว

ช่วงแรกตอนนั้นไม่ได้คุม เพราะว่ามันไม่ได้บ่อยใช่มั้ย ก็เลยกินยาแบบว่ายาชั่วคราว …แฟนเป็นคนซื้อให้หลังจากมีอะไรกันแล้ว คิดว่าไม่น่าจะท้องเพราะว่าเรานับวันของเราได้จากหน้า 7 หลัง 7 น่ะก็ไม่ได้ท้อง ก็คิดว่าไม่ต้องกินยาคุมเพราะกินยาคุมมันเหมือนภาระอย่างนึงเลย ต้องกินประจำ ก็ป้องกันเอาเองละกัน ก็คือใช้วิธีป้องกันองคือหน้า 7 หลัง 7 …ช่วงหลังมาแฟนคงกลัว …ก็ไปซื้อถุงยาง หนูกลัวคน ยังไงละมันไม่ใช่บ้านเราด้วย …ถ้าเขาไปซื้อเพื่อนเขาก็ต้องรู้ หรือที่ร้ายขายของก็ต้องรู้ เขาต้องคิด มันยังไงไม่รู้ หนูบอกไม่ต้องหรอก ค่อยกินยาเอาก็แล้วกัน เดี๋ยวน้องๆ ผู้ชายมาเจอกล่องถุงยาง ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น แกก็ถามว่าแล้วถ้าท้องขึ้นมาละ ก็บอกว่าไม่ท้องหรอก เดี๋ยวก็กินยา แกคิดว่าคงคุมแล้วเพราะเคยพูดกัน ตั้งแต่คบกันใหม่ๆ ว่า ถ้าไม่คุมน่ะเดี๋ยวจะท้องนะ ตอนนี้ยังไม่พร้อม

โดยปกติ ผู้หญิงคงไม่พกหรอกนะถุงยาง ถ้าเราพกไป เค้าก็ตายแล้วคนนี้สงสัยคนนี้ ประจำ

ไม่เคยคิดเนื่องจากว่า กินยาคุมเนี่ยมันมีปัญหานิดนึงคือเราต้องเก็บแผงไว้ ต้องคอยดูที่นี้ที่บ้านน้องรับไม่ไดแน่นอน แต่โอเค เค้ารู้เรามีอะไรกับแฟน แต่เค้าไม่รู้เราถึงเป็นชีวิตจิตใจว่า เราต้องพกขนาดนี้ ถ้าเกิดเค้ามาเจอเราก็มีปัญหา เรื่องการฉีดยาน้องก็ไม่กล้า กลัวเข็ม ไม่อยากฉีด

ไม่เคยคิดจะซื้อยากิน กลัวแม่กับพ่อจับได้ ถ้าพกแล้วเดี๋ยวเค้าถาม ขนาดจะฉีดยาคุมไปเกริ่นๆ กับเค้าว่า แม่ฉีดยาคุมดีนะไม่ต้องใช้ผ้าอนามัยด้วย เค้าก็บอกว่าฉีดทำไมเดี๋ยวเลือดแห้ง ไม่ดีกับสุขภาพ เค้าก็เริ่มสงสัยละ แม่ทำงานกระทรวง สาธารณสุขไงคะ เหมือนเค้ารู้ล่ะ แต่เค้าไม่ใช่ว่าตามใจลูก แต่คือทำไงได้ล่ะ ลูกมันพลาดไปแล้ว เค้ารู้แหละว่าลูกพลาดไปแล้ว …เออ แต่เค้าไม่รู้ว่าเราทำอะไรมาด้วย ทำถึงขนาดไหน แล้วเค้าก็เลยเอาถุงยาง ที่กระทรวงสาธารณสุขมาให้ …เค้ามีความรู้สึกว่า เค้ากลัวถูกท้อง

นักวิจัย : แล้วน้องรู้จักวิธีคุมกำเนิดอะไรบ้าง
ผู้หญิง : ไม่รู้จักเลย
นักวิจัย : ที่โรงเรียนมีไหมคะ มีสอนไหม
ผู้หญิง : ที่โรงเรียนมีรู้จักแค่การใช้ถุงยางอนามัย เขาจะสอนแค่ผู้ชายอย่างนี้ ผู้หญิงเขาไม่ค่อยได้สอนหรอก
นักวิจัย : มันไม่มีวิชาเรียนที่เป็นวิชาที่สอนเรื่องเพศศึกษาเหรอ หรือว่าสุขศึกษา
ผู้หญิง : ก็สอนน่ะ แต่แบบพูดตรงๆ ไม่ได้ค่อยใส่ใจมากเท่าไหร่ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้ เพราะไม่คิดว่ามันจะเกิดกับเราน่ะ

นักวิจัย : น้องรู้จักวิธีคุมกำเนิดอะไรบ้าง
ผู้หญิง : ก็คือแค่ใส่ถุงยางค่ะ แต่ไม่ใช่คุมกำเนิด เป็นการป้องกันโรคเอดส์จากที่เคยเรียนมามากกว่า ส่วนมากจะเรียนเรื่องเพศสัมพันธ์ที่เกี่ยวกับโรคทางเพศสัมพันธ์ เรื่องสุขศึกษาและก็โรคเอดส์ ป้องกันโรคเอดส์อะไรประมาณนี้ ไม่ได้มีแบบคุณพร้อมมีบุตรหรือยัง คุณต้องทำอย่างนี้นะอะไรอย่างนี้

นักวิจัย : กินยาเม็ดแรกตั้งแต่เมื่อไหร่
ผู้หญิง : ตั้งแต่ครั้งแรกเลย
นักวิจัย : ตั้งแต่มีอะไรกันครั้งแรกเลยนะ มีแล้วค่อยกินหรือว่ายังไง
ผู้หญิง : กินก่อน
นักวิจัย : แสดงว่าเรารู้ว่าจะมีอะไรกัน เรารู้จักยานี้ได้ยังไง
ผู้หญิง : ก็เคยดูหนังเรื่อง "เสียดาย" ครูพาเด็กชั้นประถมไปดู หนูก็เอามาใช้

ผู้หญิง : ก็ไปเที่ยวกัน แบบเด็กๆ ไม่ได้คิดล่วงหน้าว่าจะมีอะไรกัน ก็คิดว่าเขารักเรา เรารักเขา ประสาเด็กๆ ก็เลยเออ…มีอะไรกันเลยเถิดไปไม่ได้คิดอะไร
นักวิจัย : ตอนนั้นได้คุมไหมคะ
ผู้หญิง : ไม่รู้เรื่องๆ นี้เลยค่ะ เรื่องคุมกำเนิดก็ไม่รู้เรื่อง

ผู้หญิง : แฟนคนแรก 16 ปี ยังไม่รู้จักยาคุมกำเนิด ไปทานอาหารกับเพื่อน และก็แฟนคนแรกเขาก็เป็นทหารเกณฑ์เหมือนกัน ไปเจอกัน นัดทานข้าวอะไรกัน พี่บอกเข้าห้องน้ำก่อนนะ พี่ก็สั่งน้ำส้ม เสร็จแล้วพี่ก็เข้ามาน้ำส้มมาถึงแล้ว แต่ไม่ได้เอะใจว่าในน้ำส้มมีอะไร เสร็จแล้วก็เช็คบิลสรรพเสร็จ ง่วง ขึ้นรถสามล้อแล้วรู้สึกง่วงเพราะวูบ …มารู้อีกทีหนึ่ง ก็รู้ว่าเราอยู่โรงพยาบาลเลย
นักวิจัย : อยู่โรงพยาบาล ทำไมอยู่โรงพยาบาลละคะ
ผู้หญิง : โดนยาเขา เขาข่มขืนเรา ก็ถามว่านี่เธอทำอะไรฉัน เขาบอกเธอกินน้ำและเธอก็หลับ ฉันพาเธอไปนอนที่โรงแรม และบอกทำไมฉันมาอยู่โรงพยาบาล เขาบอกเธอยังเด็ก เขาไม่พูดเปิดเผยให้เรา เขากลัวเราอาย เราก็อายด้วยใช่ไหม ยังเด็กเพราะว่าช่องคลอดเราอาจจะฉีกหรือว่าอะไรเราก็ไม่รู้ เพราะเราไม่รู้ตัว ตื่นขึ้นมาก็มีสายน้ำเกลือ และก็มีแม่ผู้ชายนั่งอยู่ เลือดเราก็ยังไหลและก็เป็นไข้มาด้วย

ก็มาอยู่กับเพื่อนน่ะค่ะ เพื่อนก็พาไปฝากงานที่ร้านอาหาร เขาบอกว่าเขารู้จักเจ้าของร้านก็ไปทำงาน ตอนแรกไปทำก็ไม่รู้ว่าเขาแบบ มีอ๊อฟดริ๊งค์อะไรอย่างนี้ หนูก็ไปทำหน้าที่เสริ์ฟและก็ชงเหล้าก็ราบรื่นดีค่ะ พอวันที่ 5 มีแขกอยู่คนนึ่งเขาจะเอาหนูไปนอนด้วย หนูก็ไม่ได้ เจ้าของร้านเขาก็ไม่พอใจ วันที่ 2 อีกแขกคนนั้นก็มาอีก เขาจะมาเอาเราไปนอนให้ได้ แต่หนูก็ไม่ไป เจ้าของร้านเขาบอกว่าจะไล่ออก เขาบอกว่าให้ไปนั่งคุยกับเขาที่โต๊ะ หนูก็ไปนั่งคุย เขาก็บอกว่า ถ้าเกิดเขาออกไปแล้วเนี่ย เขาจะไม่ให้ค่าอะไรเลย ที่มาทำงานหนูจะไม่ได้อะไรเลย หนูก็ว่าหนูออกก็ได้จะไปหาญาติๆ มีที่สมุทรปราการ เขาก็เลยบอกว่าใจเย็นๆ ให้นั่งคุยกันก่อน เขาก็ให้ลูกน้องเขานี่ค่ะไปเอาเบียร์มาให้ดื่ม หนูก็จิบไปเรื่อยๆ จนเรารู้สึกหัวมันเริ่มหนักอะไรอย่างนี้ค่ะ …เขาก็บอกว่าเขาพาไปส่งที่ห้องนะ …และเขาก็พาไป คือสติหนูนี้ยังรู้ตัวเองอยู่นะคะ แต่ว่าร่างกายมันช่วยตัวเองไม่ได้ ความรู้สึกคือตอนนั้นเขาเอาบุหรี่มาจี้ตัว เอาบุหรี่จี้ๆ และก็เอาเบียร์ราด อะไรอย่างนี้ …เขาบอกว่า เขาจะรับผิดชอบเพราะว่าหนูยังไม่เคย ยังบริสุทธิ์อย่างนี้คะ เขาจะให้อยู่ด้วย เขาจะเลี้ยงดู บอกว่าให้รอเขาก่อน เขาจะออกไปข้างนอกเอาเงินแล้วจะกลับมา ทีนี้หนูไม่รอ ออกมาเจอมอเตอร์ไซค์รับจ้างใจดี ก็บอกว่าให้เขาไปส่งขึ้นรถที่ปากทาง ก็โทร.ไปหาญาติบอกว่าอยู่แถวบางพลัดจะนั่งรถสายไหนไปหาได้บ้าง ญาติเขาก็บอก หนูก็ขึ้นรถไป ไปอยู่กับญาติๆ ก็บอกว่า ออกจากบ้านไม่ไดบอกพ่อ บอกแม่ เขาโกรธใช่ไหมคะ ให้กลับบ้าน หนูก็เลยกลับไป ก็ไปเรียนใหม่

หนูก็บอกอย่านอนเลยนะ เค้าก็…นำเอาออกข้างนอก หนูก็บอกไม่ แล้วก็จะกลายเป็นปัญหาทะเลาะกันด้วย นี่คือที่หนูฝังใจมาหลายๆ ครั้ง …ในบางครั้งที่หนูปฏิเสธเค้าก็น่าจะฟังหนูบ้าง เค้าไม่ฟัง (ร้องไห้) นี่แหละคือข้อนี้ที่หนูเกลียดเค้า …อะไรก็จะต้องนอนให้ได้ บางทีก็ไม่ได้นอนล่ะก็หงุดหงิด

อยู่กับเขา 2 คน เขาก็ขอหลายครั้งแล้วค่ะ หนูรำคาญตอนนั้นหนูกลัวแบบมีปัญหา กลัวท้อง ก็เลยไม่ยอมจนมาถึงเดือนมกราหนูพูดประชดว่า อยากนี่ก็ซื้อยาคุมมาซิ จะได้ไม่ท้องก็พูดอย่างนี้ ไม่คิดว่าเขาจะซื้อจริงๆ เขาก็ซื้อมาให้จริงๆ น่ะ หนูจำได้วันแรกเลย 22 มกรา วันนั้นหนูบอกถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมารับผิดชอบไหมล่ะ เขาบอกว่า ยังไงเขาก็รับ ตัวเขารับ หลังจากนั้นมีปัญหาด้วย แม่เขาไปพูดที่โรงเรียนว่า หนูทำให้ลูกเขาเสีย เขาบอกยังไม่เลิกกันซักที เขาก็ไปพูดร้องไห้ร้องห่ม ให้อาจารย์ประจำชั้นหนูน่ะ อาจารย์เขาก็เห็นใจหนูแต่ไม่รู้จะว่ายังไง หนูออกจากโรงเรียนเดือนมีนา ไม่ได้ไปเรียนเลยค่ะ

เค้าโกหกหนูว่า เป็นหมัน หนูจะกินยา เค้าก็บอกว่าไม่ต้องกินหรอก เป็นหมัน ไม่ต้องกินเค้าบอก…พอหลังๆ มา เค้าถึงมาบอกว่าไม่ได้เป็น

ผู้หญิง : เดือนหน้าว่าจะแอบกิน ไม่ไหว กลัวต้องมานั่งเครียดทุกเดือนเลย คบมานี่ เครียดทุกเดือน แล้วเวลาเมนส์ไม่มาเนี่ยจะทะเลาะกันทุกครั้งเลยนะ
นักวิจัย : ทำไมหนูไม่คุยกับเค้าล่ะคะ
ผู้หญิง : ก็บอกเค้าแล้ว เค้าก็บอกตามใจสิ หนูเคยทะเลาะกันเรื่องไปซื้อยาเนี่ย เขาว่าจะบ้าเหรอ ผู้ชายซื้อได้ไง ผู้ชายมีที่ไหนเค้ากินกัน ไม่เอาน่าเกลียด เพื่อนหนูยังด่าเลย อะไรวะหน้าเกลียด …ผู้ชายซื้อมันจะไปว่าอะไร เหมือนกับซื้อให้แม่ ให้ญาติโกโหติกาใครก็ได้ นี่ผู้หญิงเข้าไปซื้อเองเลยนะเพื่อนมันก็ด่า หลังจากนั้นแฟนหนูก็เริ่มคิดได้ว่า เค้าซื้อเองดีกว่า อย่างน้อยถุงยางอะไรอย่างเนี้ย

ที่ไปทำแท้งก็แบบอย่างนี้ไง พ่อแม่รู้ไม่ได้ ก็เลยต้องทำ (อายุ 20 ปี เรียนหนังสือ)

เราคิดว่าเราต้องเอาออก …เพราะว่าถ้าเกิดพ่อแม่เรารู้ เราไม่ได้เรียน อยากเรียนน่ะค่ะ และก็กลัวพ่อแม่รู้ และพอท้องขึ้นมานะ อายเขาอย่างนี้ ท้องตอนเรียนอะไรอย่างนี้ เป็นระเบียบของโรงเรียน เขาบอกว่าปวส. แต่งงานแล้วมาเรียนได้ ปวช.ก็ไม่แน่ใจนะคะ แต่บางคนเขาบอกว่ามีลูกแล้วก็เรียนไม่ได้ …ที่สหฯเขามีรอบค่ำ ปวช.เขามีลูกได้ เขามีแบบหยุดคลอดลูกอะไรอย่างนี้ (อายุ 17 ปี เรียนหนังสือ)

เพราะว่าเราไม่พร้อม กำลังเรียนอยู่แล้วก็ไม่กล้าบอกพ่อแม่ด้วย อ้อ ตอนที่เค้าเกือบรู้น่ะ เค้าบอกว่าแม่จะบอกว่าให้ไปเอาออก แต่ป๊านี่จะบอกว่าให้เก็บไว้ (อายุ 19 ปี เรียนหนังสือ)

ถ้าหนูท้องหนูก็ไม่ได้ทำงาน ก็ต้องนั่งอุ้มท้องอยู่ที่บ้าน เหตุผลหลักๆ คือหนูยังไม่อยากให้แม่รู้ ยังไม่พร้อมให้แม่รู้ …หนูคิดอยู่อย่างเดียว ถ้าเอาเขาไว้ก็ไม่ได้ มันคือจุดเดียวที่ตัดสินใจเด่นชัด ยังไงก็ต้องเอาออก จะเจ็บทรมานแค่ไหนก็ต้องเอาออกไม่รู้น่ะ หนูไม่อยากให้แม่ร้องไห้ หนูสงสารเขา หนูรู้ว่าถ้าเกิดแม่หนูรู้ แม่ก็ไม่ให้หนูเอาออก หนูไม่อยากให้แม่เสียใจ และหนูก็ไม่พร้อมที่จะให้แม่รู้ เพราะแม่เขาหวังในตัวหนูมาก เขาบอกว่าอะไรล่ะ เป็นคนเดียวนะที่แม่หวังอย่าทำให้แม่ผิดหวัง หนูก็จำมาตลอดน่ะ (อายุ 18 ปี กำลังทำงาน)

คิดแต่ว่าไม่กล้าไม่พร้อมคือ ไม่พร้อม กลัวทางบ้านรู้ กลัวพี่ว่า กลัวแม่ไม่สบายใจ กลัวเขาขายหน้า ไม่ได้ปรึกษาใครเลย ก็บางทีคิดจะหนีเขาไป กะว่าไปไกลๆ หนีพ่อแม่ไปก็คิดจะไปอยู่และก็คลอดลูก ยังไงก็ไม่ได้ไป คิดเฉยๆ ก็ไม่ได้ไป (อายุ 29 ปี ทำงาน)

กลัวพ่อแม่รู้ด้วย ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงไหวไหมด้วย กลัวว่าถ้าเกิด…ตอนนั้นก็คิดจะไปทำแท้งน่ะค่ะ แต่คิดอีกทีก็กลัวบาป คิดอยู่คนเดียว โห ร้องไห้ทุกวันเลย ก็อยากคุยกับแม่แต่ว่าตอนนั้นไม่ได้อยู่กับแม่ เพราะว่าไม่รู้จะคุยกับใคร (อายุ 20 ปี ทำงาน)

…ไปบอกครู บอกเลยว่าจะทำแท้ง แต่เค้าไม่ให้ทำ เพราะว่าเด็กมันหลายเดือนแล้ว ก็ไม่อยากทำแท้ง แบบมันบาปต่อเรา …เราก็ลืมไป คิดว่าไม่มีพ่อ คิดว่าพ่อมันตายไปแล้ว คนข้างบ้านก็บอกไม่ต้องเอาออก ถ้าคลอดมาก็ให้คนอื่นไป แต่เราก็ไม่กล้าเพราะเสียการเรียน อนาคตก็อยู่ไกลแล้วยังเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่ ทีแรกครูเค้าให้ลาแค่อาทิตย์เดียว ให้มาอยู่ที่บ้านพักเด็กว่าจะอยู่หรือเปล่า ถ้าไม่อยู่ก็ไปอยู่บ้าน แล้วครูก็มาถามหนูเลยบอกว่าไปก็ไป ยังดีกว่าไปอยู่บ้าน อายคนข้างบ้านเค้า (อายุ 15 ปี เรียนหนังสือ)

ตอนนั้นคิดว่าโอ เราจะเลี้ยงลูกไหวเหรอ เราตัวคนเดียวน่ะ เราตัวคนเดียวเราจะเลี้ยงลูกไหวเหรอ ไหนจะค่ากิน ค่าอยู่ ไหนเขาโตขึ้นเขาต้องเรียนอะไรอย่างนี้ไง พอกลับมาบ้าน จากที่เราเคยมีอคติว่าทุกคนไม่เข้าใจเรา แต่เป็นว่าเขาเอาใจใส่ดูแลเราอะไรอย่างนี้ ทำให้คิดว่าเขาคงไม่ปล่อยให้หลาน ให้ลูกเขาลำบากหรอก (อายุ 21 ปี ทำงาน)

คิดว่าเราจะทำยังไงที่จะอยู่ในสังคมนี้ได้ โดยที่สังคมจะยอมรับว่าเราไม่ได้แต่งงานแล้วอยู่ๆ เราท้องขึ้นมา …คราวนี้ก็เริ่มปรึกษาพี่คนนี้ละ พี่คนที่ให้ยืมเงินเนี่ย (ท้อง) สามเดือนละ พี่…จะเอายังไงดี พี่เค้าก็บอกว่า แกอย่าเอาออกนะ มัน (ผู้ชาย) เลี้ยงไม่ได้แต่พวกฉันนะเลี้ยงได้ แกมาทำงานเถอะ แกหยุดไปหลายวันละ แกมาทำงานเถอะ บริษัทนี้แทงเรื่องลงมาแล้วว่า หยุดเกิน 3 วันให้ไล่ออก วันที่สาม วันนี้ต้องถูกไล่ออกละ เราก็เลยไปทำงาน แล้วเรื่องก็เงียบไป ก็เลยจะต้องพูดกับผู้จัดการฝ่ายแล้ว ว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้ แล้วเค้าก็เห็นใจ ก็คือเราต้องบอกเค้าแล้วว่าเราจะเอาลูกไว้ สาเหตุที่เราหยุดไปนี่เพราะอะไร ไม่เคยมีความคิดว่าจะเอาออก ถ้าเอาไว้ ทุกคนในฝ่ายจะต้องรู้นะ เสร็จแล้วเค้าก็มีการเรียกประชุม โดยที่เราไม่เข้าไป พอทุกคนออกมาก็จะทำเฉยๆ ก็คือรู้แล้วว่าเราท้อง (โสด มีเพสสัมพันธ์กับแฟน อายุ 30 ปี)

ท้อง ไม่มีเงินไปทำอะไร ไม่มีเงินไปดูดออกอะไรก็ไม่มี ใช่ไหมคะ ไหนจะต้องลูกคนนี้อีก โมโหก็ทำเองเลย (แต่งงาน อายุ 31 ปี มีลูก 2 คน)

ยังไม่อยากเอาไว้ ยังไม่พร้อม แฟนก็ไม่ได้ทำงาน เราก็ไม่ได้ทำงาน แม่แฟนทำงานคนเดียวก็เลยคิดว่าจะไปเอาออกนะ …ก็แบบกับการที่เราตกลงกลับมา ตอนนั้นเรามีภาระซึ่งเราต้องส่งน้องเราด้วย น้องที่เป็นพ่อเดียวกัน คนนึงซึ่งเรียนอยู่ตอนที่เราทำงานที่กรุงเทพฯ เราต้องดูแลน้องคนนี้ มันเป็นอะไรที่เป็นหน้าที่ของเรา ซึ่งเราเป็นพี่อะไรอย่างนี้ ในเมื่อเราไม่อยากให้น้องเราเหมือนเราน่ะพี่ คือแบบไม่ได้เรียนหนังสือ น้องเรามีอนาคตดีกว่านะ ให้น้องเราได้เรียนโรงเรียนดีๆ เพื่อที่เขาโตขึ้น เขาจบมาจะได้มีงานดีๆ กลัวว่าเขาจะลำบากเหมือนเราน่ะพี่ คือน้องก็จะไม่ได้เรียน ก็คิดแบบต่างๆ นาๆ นะพี่ โฮทำยังไงดีอย่างนี้ (แต่งงาน อายุ 26 ปี มีลูก 2 คน)

อ๋อ อยู่กรุงเทพฯ ท้อง ท้องกับแฟนเนี่ย มี…แต่มันก็นานแล้วนะ …ก่อนที่จะมีลูกคนนี้คือตอนนั้นมันยังไม่พร้อมนะ อะไรเราก็ไม่มี ไม่มีซักอย่าง แล้วอยู่ที่โน่นค่าใช้จ่ายมันเยอะ มันไม่ไหว ก็บอกกับแฟนว่าเอายังไงดี จะเอาไว้หรือจะเอาออก เค้าก็บอกว่างั้นเอาออกก็ได้ เพราะเราก็ยังไม่มีอะไร เราก็ยังไม่พร้อมอะไรซักอย่าง ก็เลยตัดสินใจไปเอาออกเลย (แต่งงาน อายุ 24 ปี มีลูก 1 คน)

หนู…หนูก็ร้องไห้ ตอนแรกก็กลับมานอนคิด แฟนก็ไม่อยู่ คิดจะฆ่าแล้วตัวเอง จะฆ่าตัวตาย ไม่รู้จะทำอย่างไร แก้ปัญหา เราตอนนี้ก็ไม่มีเงิน ไม่มีเงินไปเอาออกน่ะ และก็กลัวอันตราย กลัวแบบ กลัวทำไปแล้วเป็นมะเร็งในมดลูก (โสดมีคู่อยู่ด้วยกันพ่อแม่ไม่รู้ อายุ 17 ปี)

โอ๊ย! ไม่เอาไว้แล้ว เพราะว่าเราก็ยังไม่มีอะไรเลย ลูกเต้าก็จะมาเลี้ยงลูกอ่อนอีกไม่ได้ หลานก็มีแล้วก็เลยตัดสินใจซื้อยา (แต่งงาน อายุ 44 ปี มีลูก 4 คนโตแล้ว)

ก็ชั่งใจอยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ ก็ดูแฟนแล้ว การทำงานของเราแล้ว เราคิดว่าเราไม่พร้อมแน่นอน เพราะเงินเก็บอะไรก็ไม่มี เราก็พร่ำใจในเรา (แต่งงาน อายุ 35 ปี มีลูก 2 คน)

รู้สึกว่าทุกปัญหาของมัน (ผู้ชาย) ทำไมเราต้องเป็นคนแก้ ทุกปัญหาของมันทำไมเราต้องเป็นคนรับ เรื่องเงินทองข้าวของมันไม่เคยให้เรา มันมีแต่เราของเราตลอด ตลอดตั้งหลายเดือน ตั้งเกือบปีที่เรารู้จักมันมา เราไม่เคยมีแบบรู้สึกดีเลย เป็นความรู้สึกดี ตอนแรกๆ เท่านั้นเองที่เรารู้สึกเหงาแล้วเรามีเพื่อน พอหลังๆ เรารู้สึกว่าเราโดนทั้งบีบทั้งบังคับ มันหยิกท้องเราริมถนนน่ะ มันไม่พอใจมันก็หยิกๆ ท้องเรา ยังมีแผลเป็นอยู่เลย จิกเข้าไปในเนื้อเลยนะ หยิกในเสื้อยืดน่ะ วันนั้นเราใส่เสื้อยืด มันก็หยิกน่ะ นั่นแหละเป็นอะไรที่ทำให้เราไม่อยากมีท้องกับมัน เป็นอะไรที่เราไม่อยากจะจำเลยด้วยซ้ำ (น้ำตาคลอด) วันนั้นนะ วันที่เราไปทำแท้ง เป็นวันที่เราอยากจะทำแท้งที่สุดในชีวิตเลย (โสดมีคู่อายุ 28 ปี)

พี่ว่าพี่พอแล้วสำหรับการที่จะนั่งเลี้ยงลูกคนเดียว พี่เหนื่อยแล้ว มันทรมาน เจ็บปวดมาก กับการที่เขาทิ้งเราไว้ที่หนึ่ง และเขาไปอยู่อีกทีนึง ความรู้สึกของลูกและความรู้สึกเรามันทรมาน พี่เป็นคนแบบว่าคือ ลูกพี่จะให้ใครไม่ได้ ผู้หญิงเรา เพราะว่าผู้ชายทุกวันนี้มันไม่มีความรับผิดชอบ มันทรมานมาก เจ็บ จนมันออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ (แต่งงาน อายุ 35 ปี มีลูก 2 คน)

คือ…แฟนนี่มีแฟนอยู่แล้ว คือมีภรรยาอยู่แล้วน่ะคะ อยู่ด้วยกันที่ทำงาน อยู่กันมาปีกว่าแล้ว คือเรามารู้ทีหลัง รู้ก่อนแต่ง ก็เลยว่าจะเคลียร์เขา ก็มาบอกกับพ่อแม่แล้วว่าเราจะแต่งงานกัน เขารับรู้แต่อยู่ๆ เราจับได้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ว เราก็ขอเลิก เขาก็ไม่ยอมเลิก ก็เลยบอกว่า หมั้นไว้ก่อน และก็เคลียร์ตัวเองให้ได้ เคลียร์เรื่องแฟนให้ได้ ถ้าเคลียร์ไม่ได้ หนูเป็นคนถอนหมั้นเอง แต่อยู่ๆ เขาก็มาบอกว่าแต่งเลยนะ เลิกกันแล้ว เมียเขาไปทำงานที่อื่นแล้ว ก็จัดงานแต่ง เราก็มั่นใจว่าเขาไม่มาแสดงว่าเขาเลิกกัน แต่พอแต่งงานเสร็จ เขาก็มาบอกว่า เมียเขากินยานอนอยู่โรงพยาบาล ตอนนี้ก็เถียงกันค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเมียเขาเกือบหมื่น เราเป็นคนจ่ายให้ เรารู้สึกผิดว่าเหมือนกับแย่งเขามา แต่เราก็ไม่รู้ว่าเขามี และก็คือปัญหาที่เกิดคือหนี้สินเขา ก่อนแต่งเขาเป็นหนี้ประมาณ 80,000 บาท เขาไม่เคยบอกเรา แต่พอแต่งปุ๊บ หนี้น่ะ เขาบอกว่ากู้เงินมานะ มาให้พ่อแม่ แต่จริงๆ แล้วเขาใช้จ่ายอยู่แล้ว เราก็น้อยใจว่า ทำไมเงินก้อนนี้เราไม่เคยรู้เห็นเลย แต่จริงๆ แล้วเขาใช้จ่ายอยู่แล้ว เราก็น้อยใจว่า ทำไมเงินก้อนนี้เราไม่เคยรู้เห็นเลย ไม่เคยได้ใช้อยู่กับเขา คือเหมือนเขาสร้างหนี้กัน 2 คนแต่เขาเอาภาระมาให้เรา ทุกวันนี้คือให้เขาหักเงินเดือนแฟน และก็ใช้เงินเดือนอยู่กับเรา แต่เขาก็ยังแอบเอาเงินเราทีละ 1000 ทีละ 500 ไปให้ผู้หญิงข้างโน้น คือตอนนั้นก็คิดมากที่เริ่มท้อง ก็ว่า เออ เอาออกดีกว่า เผื่อปัญหาหลายๆ อย่างจะดีขึ้น เราขอแยกทางกับเขา แต่พอพูดกันก็มีปัญหากันตลอดเขาก็ร้องไห้ ไม่ยอมท่าเดียว ก็เลยตัดสินใจว่า ถ้าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เมื่อเราตัดสินใจเอาลูกไว้แล้วเราก็จะเลี้ยงเอง (แต่งงาน อายุ 25 ปี)

ตึกมันมี 7 ชั้น โดดลงมาจะตายไหม ผูกคอตายก็ไม่มีขื่อ คิดเลยล่ะ คิดอยู่อย่างเดียวว่าฉันต้องตายแน่เลย เค้ารับเราไม่ได้ เค้าไม่แต่งงานกับเรา เค้าบอกว่าถ้าจะเอาไว้ก็อย่างนี้ไม่แต่งงาน เราบอกว่า ถ้าเกิดเราคลอดลูกออกมาแล้วถ้าเกิดพี่ไปชอบผู้หญิงแล้วจะต้องแต่งงาน แล้วพี่จะทำยังไง ถ้าพ่อแม่ให้แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ก็จะต้องแต่ง แล้วเธอก็เอาลูกมา แล้วตัวเธอก็ไป เค้าพูดอย่างนี้ เค้าก็บอกว่าก็เอาลูกมา ฉันเลี้ยง แล้วเธอก็ไป เราก็เริ่มแบบ แล้วฉันจะอยู่ไปทำไมอะไรอย่างนี้ (โสดมีเพศสัมพันธ์กับแฟน อายุ 30 ปี)

พี่เขยข่มขืน เขากลับมาที่บ้าน หนูอยู่บ้านคนเดียว เพราะพ่อแม่อยู่กับพี่สาวที่โรงพยาบาล พี่สาวไปคลอดลูก เขากลับมาเอาของ แล้วก็มาทำหนู หนูไม่เป็นเมนส์ ท้องก็ใหญ่ขึ้น ก็เลยหนีออกจากบ้าน กลัวพ่อแม่กับพี่สาวจะรู้ เขาจะเสียใจ สงสารหลานที่เพิ่งคลอดด้วย ไม่รู้จะคุยกับใคร ครูก็ไม่กล้าคุยด้วย เดี๋ยวคนอื่นในหมู่บ้านจะรู้ว่าเราโดนข่มขืน โดยพี่เขยข่มขืน หมออนามัยก็ไม่ได้ไปหา ส่วนใหญ่ก็เห็นมีแต่ผู้หญิง แม่บ้านไปกัน ถ้าเป็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ เรายังเด็ก อายุ 15 ปี ก็ไม่ควรไป (อายุ 15 ปี ยังเรียนหนังสือ)

ก็ท้องกับพ่ออะไรอย่างนี้ ท้องกับพ่อ แล้วก็เรายังไม่แต่งงานแล้วก็เราไม่อยากท้อง เราไม่อยากท้องกับพ่อด้วยจะทำยังไงดี เราไม่อยากให้เด็กอยู่ กลัว พ่อ กลัวแม่กลัวญาติพี่น้องเค้าจะมาว่าใส่เราว่าทำไมต้องทำอย่างนี้ (อายุ 20 ปี ต้องออกจากงานเพราะท้อง)

ช่วงนั้นก็แล้วแต่ผู้ใหญ่ เอาออกก็ได้ เอาไว้ก็ได้ แต่ว่าตอนนี้ที่ให้หนูไปทำที่ไหน หนูก็ไม่ไปแล้ว ตอนนั้นคืออยากเอาไว้ แบบมันก็มองไม่เห็นยังไงคะ หนูก็อยากเลี้ยงเอง อยากเอาเขาไว้ แต่พอผู้ใหญ่มาพูดต้องรอก่อนนะ อะไรอย่างนี้ ใครรู้เข้าอายเขา อะไรอย่างนี้ ก็ตามใจผู้ใหญ่ แต่ถ้าตอนนี้ หนูไม่เอาหนูรับได้ หนูเลี้ยงได้ (อายุ 14 ปี ยังเรียนหนังสือ)

อยากตายค่ะ แบบร้องไห้เลยอะไรอย่างนี้ ไม่อยากจะเชื่ออะไรอย่างนี้ ใครก็ไม่รู้เป็นพ่อเด็ก ก็ไม่รู้จักเขาเป็นแค่เจ้าของร้าน พ่อไม่รู้ หนูก็ยังเรียนอยู่และหนูก็โดนข่มขืนด้วย หนูไม่ได้รัก ไม่ได้ผูกพันธ์กับผู้ชายคนนั้นอะไรอย่างนั้นและก็หนูไม่ได้รักเด็กคนนี้เลย ตอนนั้นนะคะก็ไม่อยากจะเก็บเอาไว้เพราะว่า เหมือนกับทำลายอนาคตตัวเองไปเลย (โสด อายุ 17 ปี ทำงานเป็นลูกจ้างในบ้าน)

ไม่พร้อมนะ เรายังไม่อยากมีลูกตอนนี้ คือเรายังอยากเที่ยว อยากใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ก็กะมีซัก 27-28 นั่นแหละ ตอนนี้ยังไม่พร้อม (โสด อายุ 23 ปี ทำงาน)

เรารู้ว่าเขายังไม่พร้อมเหมือนกัน หมายถึงทั้งใจเค้าและก็ทั้งรายได้มันอยู่ในวัยที่ไม่พร้อม และก็เพิ่งเริ่มคบกันแค่ 2 ปี เราก็เลยไม่รู้สึกว่าเค้าต้องรับผิดชอบอะไรมาก ถ้าบอกก็ได้ ก็คงปวดหัวด้วยกันทั้งคู่ เพราะว่าเราก็คงแคร์ความรู้สึกของเขาเหมือนกันว่า บอกไปแล้วมันจะเป็นอย่างไร เราคงแคร์ตรงนั้นมาก เราก็เลยไม่บอก เราก็ไปทำเองดีกว่าเพราะเราคิดว่าเรารับตรงนี้ได้ ยังไงเราก็รับได้ (ร้องไห้) มันจะหนักหนายังไงก็รับได้ (โสด อายุ 27 ปี ทำงาน)

เพื่อนส่วนใหญ่ก็ว่า คิดดูให้ดีก่อนจะเอายังไง แต่ตอนนั้นเราก็ค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าเราจะทำแท้ง ตัดสินใจคนเดียว คือเราก็นั่งสำรวจตัวเองดูนะว่าจะไปถามใคร ถามอะไร แต่ก่อนที่จะไปถาม เรารู้สึกว่าในใจเราก็คงแบบเอาออกแน่ เรารู้สึกว่า ถ้าเราไม่สามารถเลี้ยงลูกนะ ผู้หญิงไม่ควรมี สมมุตินะ ต่อให้ผู้ชายรับจะเลี้ยงหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าลำพังผู้หญิงเองไม่สามารถเลี้ยงดูได้ วันข้างหน้าระหว่างกับผู้ชายมันเกิดอะไรเกิดขึ้นก็ไม่รู้ ถ้าเราสามารถและก็เลี้ยงดูได้ เราก็ควรจะมี แต่ในวันนั้นเรารู้สึกว่า เราไม่สามารถ ถ้ามีแบบจะต้องพึ่งพาคนอื่น (โสด อายุ 29 ทำงาน)

คิดตั้งแต่ตอน 4 เดือนแล้ว คิดว่าเขาคงไม่ยอมรับหรอก เพราะว่ายังไงล่ะ… เรายิ่งรู้ว่าเขามีเมียแล้วเขาก็ต้องรักเมียเขามากกว่า เมียเก่าเขามีลูก 1 คนแล้ว เป็นผู้ชายโตแล้ว แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะทำแท้ง คือว่ามันมีแล้วจะไปทำแท้งได้อย่างไร ในเมื่อพ่อเขาไม่รับเราก็เลี้ยงเองได้ ตอนแรกก็คือ สมองอึ้งอื้อไปหมดเลย คิดว่าก็ไม่เอา ก็โมโหชั่วพัก ชั่วครู่ แต่ก็ไม่เอาออก ก็ภาวนาให้ลูกเราคบ 32 ทุกประการอะไรอย่างนี้ ให้ลูกเราออกมาสมบูรณ์ ไม่มีกรรม (โสด อายุ 23 ปี ว่างงาน)

ก็ตัวเรา (สุขภาพ) ไม่ค่อยดีด้วยและก็เรามี (ลูก) 2 คนแล้ว ก็ไม่อยากได้และก็ตัวเองไม่ค่อยจะสมบูรณ์ด้วย ก็เลยไม่อยากได้ ถ้าเป็นคนที่ 2 ก็จะเอาไว้ (หัวเราะ) ตัวเราลำบาก เรายังไม่รู้ด้วยว่าจะรอดหรือไม่รอด เราท้องที่ 3 นี้ ตัวเองก็มดลูกไม่ดี และก็ผ่า เราก็ทนเจ็บ ก็เลย…คิดว่าตัวเองจะลำบาก (แต่งงาน อายุ 29 ปี ลูก 2 คน)

เด็กเกิดมาก็ไม่พร้อม เดี๋ยวเป็นโรคเดี๋ยวไม่สบาย ต้องรักษา เงินทองก็ไม่มี โรคเลือดหลานเป็น เรามีทางสายเลือด เป็นกรรมพันธุ์ ตัวร้อน เหลืองๆ ซีดและก็ต้องถ่ายเลือด ก็เอาเลือดคนอื่นเขาถ่ายกลัวเป็นกรรมพันธุ์ กลัวมี โรคนี้ใช้เงินเยอะ หาหมอก็ต้องหาหมอโดยตรง กลัวหลายอย่าง กลัวเป็นโรคเป็นโน่น เป็นนี่ และก็ทางแฟนเขาจะเป็นอะไรไม่รู้ เป็นไทรอยด์น่ะ เขาเคยเป็นตอนเด็กๆ กลัวมีปัญหาเรื่องเงิน ตังค์ก็ไม่มีอะไรอย่างนี้ ตอนนี้ก็ไม่มีรายได้อะไร ไม่มีใครทำงานกันทั้ง 2 คนเลย ไม่พร้อมจะมีลูกและก็เครียด (แต่งงาน อายุ 26 ปี)

ก็รู้สึกว่า ตัวเองผิดนะแต่ว่ามันต้องทำ ยังไงก็คือตัดสินใจทำ และทุกครั้งก็เป็นยืนยันที่จะทำ รู้สึกเข้าใจเลยล่ะว่าคนที่มาทำน่ะบางคนไม่ได้อยากมาทำนะ …เห็นใจคนที่ไม่พร้อมจริงๆ เพราะเราอยู่ในจุดนั้นไง เรารู้เลยว่า ถ้าเรามีเด็กขึ้นมานี่ เราไม่สามารถจะเลี้ยงดูเค้าให้ได้ดี เราต้องมีภาระเพิ่มขึ้น ซึ่งเรารู้ตัวเองว่าเราไม่สามารถทำตรงนั้นได้ดี เลี้ยงดูเค้าให้ได้ดี เมื่อก่อนยอมรับว่าอาจจะแอนตี้ เพราะว่าทำไมต้องทำแท้งด้วยอะไรอย่างนี้ แล้วก็ชอบว่าคนอื่นว่าทำไมไม่ดูแลตัวเอง แต่ว่าพอมาเจอกับตัวเองแล้วรู้เลย

เคยคิดว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยนะเป็นเรื่องบาป ถ้าพูดถึงว่ามโนธรรมนี่นะ ผิดศีลธรรมผิดมากๆ เลย แต่พูดถึงว่าอนาคตหรือปัจจุบันทันสมัยหน่อย ถ้าไม่สมควรก็อย่าเอาไว้เลย ดีสำหรับตัวเด็ก ดีกว่าสร้างเวรสร้างกรรมให้กับเด็ก ดูเด็กแต่ละคนเกิดมา ทอดทิ้งเขาเอาไว้ที่โรงพยาบาลอย่างนี้เอาเขาไปทิ้งถังขยะนี้ จะหักคอเขาฆ่าเขาในหนังสือพิมพ์สู้ไม่ให้เขามีซะเลยดีกว่า ให้เขามีชีวิตทำไมน่ะ

ถ้ามันไม่เป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายนะ มันก็น่าจะเปิดโรงพยาบาลซักแห่ง เพื่อที่แบบให้เราพอจะปรึกษาได้บ้าง และเป็นโรงพยาบาลแบบทำแท้งโดยตรง
และ
ถ้าอย่างคนที่แบบมีปัญหาด้านการเงิน แต่อยากทำจริงๆ แต่ค่าใช้จ่ายมันสูง ต้องใช้เวลาเก็บเงินเป็นเดือนขึ้นไป พอใช้เวลาเป็นเดือนเวลามันจะยืดยาวออกไป ก็ทำให้ท้องนานขึ้นหลายเดือน ซึ่งพอจะทำจริงๆ ก็ทำไม่ได้
และ
อยากจะให้ออกมาทำตรงนี้ให้มันถูกกฎหมายไปเลย ให้มันเป็นที่สำหรับผู้หญิงที่ไม่พร้อม สำหรับวัยรุ่น สำหรับครอบครัวที่ยังไม่อยากจะมีลูกอะไรอย่างนี้ อยากจะให้ (รัฐ) มารับผิดชอบตรงนี้มากกว่า เพราะว่าปัญหาตรงนี้ทุกวันนี้มันมากขึ้นเรื่อยๆ

หนูว่าน่าจะมีแบบ เอ้อ…เป็นสักทีนึ่งเลยที่สำหรับทำ เอาเป็นของแต่ละจังหวัดก็ได้ …ตั้งโรงพยาบาลซักโรงนึงมาเลยดีกว่า แบบคอยดูแลเรื่องนี้ คอยให้คำปรึกษา ให้คำแนะนำ ให้ความช่วยเหลือคนที่แบบมีเงินน้อยมากกว่าก็ …หนูว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ผิดกฎหมายนะ เพราะว่ามันเป็นสิทธิของแต่ละคนเขา สิทธิของครอบครัว…เอ้อ…บริการเอาออก ดูแลตั้งแต่เอาออกจนกระทั่งรู้สึกว่า สบายแล้วเราโอ.เค.แล้ว
และ คือให้เป็นโรงพยาบาล คือให้เรามั่นใจว่าไม่มีติดเชื้อ ไม่กลัวอะไรอย่างเนี้ย คือทุกคนมันอาจจะผิดพลาดได้ใช่ไหม อย่างเราครั้งเดียวเลย เราก็แบบไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ คือ เรา…มันผิดไปแล้ว เค้าน่าจะให้คนที่อย่างผู้หญิงทำแล้วสบายใจ ไม่กลัวติดเชื้อ ไม่กลัวติดโรคอะไร หนูเนี่ยกลัวติดโรคนะ …เจ้าหน้าที่จะคอยทำหน้าที่ในแผนกเนี้ย ในโรงพยาบาลควรพูดจาดีๆ เพราะๆ เข้าใจเรานะว่าเราต้องการแบบไหน