ถึงแม้จะเสี่ยงถึงแม้จะมีโรคแทรกซ้อนและถึงแม้จะเสีย ชีวิต ยังมีผู้หญิงอีกหลายคนยินดีแบกรับภาระนี้เอาไว้ เพื่อรอวันเป็นแม่ แม้จะเพียงแค่ 'ความเป็นไปได้ จีรพันธ์ แม่บ้านวัย 36 ปี ผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่มีฝัน ร่วมกับผู้หญิงอีกหลายๆ คน ในฐานะของความเป็นแม่ " รักษามา 2-3 ปี เปลี่ยนมาแล้ว 2 ที่ยังไม่สำเร็จ หมดเงินไปร่วมๆ แปดแสนบาทแล้ว ทั้งค่ายา ค่าผ่าตัด คิวพบหมอยาวมาก บางทีรอถึงเที่ยงคืน เพื่อได้คุยกับหมอแค่ไม่กี่คำ " จีรพันธ์ กล่าว แม่บ้านวัย 36 ปีกล่าวถึงเหตุผลที่มารับการรักษาเพราะว่า ปีกมดลูกข้างที่ผลิตไข่ตัน รักษาเรื่อยมาจนหยุดไปได้ประมาณ 9 เดือน เพราะไม่สำเร็จเสียที " รู้สึกเสียใจ เพราะหมอให้ความหวังมาตลอด บอกว่ามีได้ๆ ทุกครั้ง เราก็คาดหวังและมั่นใจในหมอ เลยฮึดมาตลอด แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ จึงต้องถอดใจ มันเหมือนล่องลอย ทำทุกอย่างตามที่หมอบอกแล้ว ก็ไม่ได้สักที " คำแสดงความรู้สึกของจีรพันธ์ ด้วยความจำเป็นและความผิดปกติของร่างกายทำให้วิธีนี้เป็นที่นิยมในบรรดาผู้มีบุตรยากทั้งหลาย แต่อย่างไรก็ตามจากการพูดคุย จีรพันธ์บอกว่า จากเท่าที่ได้คุยกับพ่อแม่บางคน เหตุผลที่มา เพราะอยากเลือกเพศบ้าง อยากได้แฝดบ้าง และจำนวนของพ่อแม่ประเภทนี้ดูเหมือนจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ จนอาจจะกลายเป็นแฟชั่นสำหรับคนรวย โดยเหตุผลถึงความจำเป็นหรือไม่จำเป็นในการทำนั้น ถือเป็นอีกเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้อง นับว่าโชคดียังดีจากข้อมูลของแพทย์และจีรพันธ์บ่งบอกเป็นเสียงเดียวว่า กว่าครึ่งหนึ่งของจำนวนของผู้มารับการรักษายังเป็นผู้ที่มีปัญหาเรื่องการมีบุตรจริงๆ ในประเด็นเรื่องความเสี่ยง จีรพันธ์เล่าผ่านประสบการณ์ตนเองว่า ก่อนเริ่มต้นรักษาแพทย์ จะพูดคุยเกี่ยวกับความเป็นไปได้เรื่องการตั้งครรภ์ก่อน แต่ไม่มีการคุยเรื่องความเสี่ยง และโรคแทรกซ้อนแต่อย่างใด เรื่องค่ารักษาพยาบาล รายละเอียดขั้นตอนการรักษาต่างๆ ส่วนใหญ่จะคุยกับนางพยาบาล จะได้คุยกับหมอน้อยมาก ก่อนจบการสนทนา ความรู้สึกสุดท้ายของจีรพันธ์แสดงออกมาผ่านทางคำพูดว่า " ถ้าถามลึกๆ แล้ว เราก็ยังอยากมีอยู่ เราเหงา เห็นคนอื่นอุ้มลูก เราก็อยากอุ้มบ้าง "

(update 5 ตุลาคม 2000)

main