|
พ่อแม่ ครูอาจารย์ บางครั้งก็อดไม่ไดที่จะคาดหวังกับหนูสูง เมื่อหนูทำไม่ได้
หรือทำผิดพลาด ก็ผิดหวังและโกรธ ความโกรธนั้นบางครั้งท่านก็อดไม่ได้
ที่จะแสดงออกต่อหน้าหนู
|
|
หมอเห็นใจที่หนูถูกจับผิดหลังจากที่ทำผิดพลาดไปแบบไม่ได้ตั้งใจ แม้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
สิ่งที่หนูควรเข้าใจผู้ใหญ่คือ ความคิดล่วงหน้า ของผู้ใหญ่มักจะมีมากกว่าเด็กๆ ถ้าหนูทำความผิด
ผู้ใหญ่มักจะคิดล่วงหน้าไปมากเหมือนกันว่าหนูอาจจะทำอีก จะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม
ความกังวลเช่นนี้ทำให้ท่านอดไม่ได้ที่จะสอดส่องดูแล หรือคอยจับผิดหนูต่อมา
จนกว่าท่านจะแน่ใจว่าหนูไม่ทำผิดอีก ก็จะลดการสอดส่องลง
ความระแวงของผู้ใหญ่นั้น จะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความผิดของหนูด้วย
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผู้ใหญ่ทราบว่าหนูใช้ยาเสพย์ติด ความรุนแรงของเรื่องนี้มีมาก
ท่านก็คงจะระแวงและคอยจับผิดหนูนานทีเดียว
การจ้องจับผิดและการให้โอกาสหนูนั้นหมอคิดว่าผู้ใหญ่คงจะมีหลักในการพิจาณราดังนี้
1. พื้นฐานบุคลิกภาพของหนูแต่เดิม ถ้าหนูเป็นเด็กดี เรียบร้อย ไม่เคยกระทำผิดมาก่อน
แบบนี้ผู้ใหญ่คงให้โอกาสหนูมาก
2. ความรู้สึกสำนึกในการกระทำผิดของหนู ข้อนี้หนูควรแสดงให้ผู้ใหญ่เห็นอย่างชัดเจน
คนทำผิดแล้วรู้ตัว สำนึกผิด ยอมสารภาพ และขอโทษนั้น มักได้รับความเอ็นดูจากผู้ใหญ่เสมอ
3. ความตั้งใจจะแก้ไขข้อผิดพลาด ข้อนี้ผู้ใหญ่ก็คงจะเฝ้าดูอยู่ด้วยว่าหนูมีพฤติกรรมที่แสดงถึงการแก้ไข
ป้องกันปัญหาของตนเองมิให้เกิดเรื่องอีกอย่างไร
หนูลองพิจารณาดูอย่างใจเป็นกลางนะครับ
ถ้าตัวเราเองมีข้อดีทั้ง 3 ประการอยู่แล้ว การจะให้ผู้ใหญ่ให้โอกาสนั้น ไม่ใช่เรื่องยากเลย
แต่ในขณะที่ผู้ใหญ่ยังไม่ให้โอกาสแก้ตัวนั้น ลองพิสูจน์ตัวเองให้ท่านเห็นความดี
หมอเชื่อว่าต่อไปท่านจะมองหนูดีขึ้น และให้โอกาสหนูได้
การพยายามอธิบายให้ผู้ใหญ่เข้าใจความคิดความรู้สึกของเราในเรื่องนี้ก็เป็นสิ่งดี น่าลอง
หนูควรพยายามอธิบายท่านด้วยเหตุผลอย่างนุ่มนวล อย่าให้เป็นอารมณ์ต่อกัน
ถ้ากลายเป็นทะเลาะกันแล้วไม่ได้ผลนะครับ
ควรแสดงออกให้ผู้ใหญ่รับทราบว่า เรารู้สึกเสียใจต่อผลของความผิดพลาดนั้น
และหนูมีวิธีจะป้องกันได้อย่างไรมิให้เกิดขึ้นอีก
ต่อจากนั้นก็เป็นหน้าที่ของหนูที่จะพิสูจน์ว่า หนูทำได้อย่างที่พูดไว้
น.พ.พนม เกตุมาน
หน่วยจิตเวชเด็กและวัยรุ่น
คณะแพทย์ศาสตร์ศิริราชพยาบาล
|
|
