Hjolmo - Hedlo - Hadlaskar - Hjolmo

Met de wagen de 26 haarspeldbochten van Ovre Eidfjord 900 meter naar boven rijden is al een avontuur op zichzelf. De verharde weg is maar een wagen breed en hier en daar zijn er uitwijkpunten voorzien om twee voertuigen te laten kruisen. Stoppen in de helling is onvermijdelijk slippen bij het terug vertrekken. Het uitzicht op de diepte is steeds aanwezig, het is prachtig maar voorzichtigheid is er geboden.

Van Hjolmo naar Hedlo.

Vertrek op 740 m
Hoogste punt 1150m
Aankomst 945m
Afstand 8 km

Bijna pal zuid de kam van Vetlasata via de Storasata oversteken in de zengende hitte is een zware beproeving. Gelukkig is er soms een beetje wind die het draaglijk maakt.  Ondanks het insmeren met zonnemelk zijn de armen en aangezicht rood verbrand.

Voor het dalen naar Scrubbhamrane naar Hedlo stuiten we op grote zwerfblokken kwarts.

Het landschap is groots en in de verte ontwaren we de Harteigen die als een hoed de einderd uitsteekt.

De Hedlo hut valt tegen, het kost er 190 Nok per persoon om te overnachten. Het loopt er vol van personen die naar zeep stinken. En als je je eigen potje koken wil moet je dat nog buiten doen ook.

Snikheet was het die dag.

Vertrek op 945 m
Hoogste punt 1228m
Aankomst 1000m
Afstand 12 km

Eerst het brugje oversteken, de rivier is er breed en diep. Langs de kanten zie je forel wegschieten in het helder ijskoude water. We gaan naar Hadlaskar via het westelijke plateau. (Nu haugane) Dat wil zeggen na de rivier 200 m stijgen tot op het plateau. De zon is steeds van de partij. De witte zoutmerktekens in mijn T-shirt kunnen er enkel maar groter op worden. Het plateau op 1100 m is doorspekt met heldere meertjes. Langs een ervan komen we parende waterjuffers tegen, ook geen alledaags zicht. Bij een van de laatste meertjes, onder een steile rotswand ligt het skelet van een rendier in het ondiepe water. Langzaam dalend komen we aan de breed stromende Olbogo.

De rivier oversteken gebeurt via een houten loopbruggetje. Een kilometer en tweehonderd meter veder in Fogerlii zien we terug een brug over dezelfde rivier maar ditmaal moeten we er niet over. Van hier is het terug 140 m stijgen naar de platte en weide top van de Skinfjell. Op enkele meters van de top kom je nog een meertje tegen en dan is het dalen geblazen naar de reeds zichtbare hut in het dal.

Toiletten van Hadlaskar zijn uniek, met twee op de plank voor een gezellige babbel.

Van Hadlaskar via Hedlo naar Hjolmo via de vallei.

Vertrek op 1000 m 
Hoogste punt 1133 m
Aankomst 740m
Afstand 18 km

De eerste kilometer blijf je in de vallei. Waarna je het pad rechts in de flank van de helling ziet slingeren.  Na 100 m stijgen kom je op hoogte en verdwijnt het pad.  Hier en daar geven de cairn's je de weg aan over het afgeronde graniet, heel in de verte kun je soms de ijskap van de Hardangerjokulen ontwaren.  Hallaskarhalsen is het hoogste punt vandaar gaat het bergaf naar de vallei.   Voor je aan de Hedlo hut komt steek je de Veig nog maar eens over via het hangbruggetje van de eerste dag.  Na de brug is het even zoeken naar het niet al te zichtbare spoor dat je nooit ver van de rivier tot aan de watervallen van Viveli brengt.   Het pad loopt soms eens een vijftig tal meter hogerop om dan terug naar de rivier af te zakken.  Enkele sporen doen ons denken dat we in het territorium van een veelvraat lopen.  De stroomversnellingen en watervallen bij Viveli zijn via een vaste brug over te steken.  Van daaruit is het enkel nog iets meer dan 100 m stijgen, om dan via een veel belopen en dalend pad naar het vertrekpunt van de tocht te geraken.

Vandaag bewolkt maar warm.

De ganse tocht kan op twee dagen volbracht worden.    Hadlaskar is een hut die je zeker mag gebruiken, in de omgeving is er plaats genoeg om eventueel en tentje op te stellen.  Hedlo is vanwege zijn prijs zeker te mijden.  Het mooiste deel van deze wandeling is zeker het plateau van Nu haugane.