Ikinci Dunya savasindan sonra 1946 yilinda Kokugo Shingikai 1850 Tôyô Kanjiyi (Cince karakterlerin guncel kullanimi) yayinlandi. 1948 tarihinden itibaren toplam 1850 Tôyô kanjiden 881 kanjinin, Japon ilk ogretiminde ogrenilmesi mecbur tutuldu (Kyoiku kanji) 1981'de yapilan yeni bir yazi reformu ile kanji sayisi Jôyô kanji (Cince karakterlerin genel kullanimi) adi altinda 1945'e cikartildi.Bugun Jôyô kanjinin tüm japon basin ve yayin organlarinda kullanilmasi sinirlidir.
On-kun okunuslar: Kanjilerin On ve Kun diye iki turlu okunusu vardir. On okunusu (On yomi) Cince kokenli olup kanjilerin fonetik seslerini verirler. Kun okunusu (kun yomi) ise japonca okunuslari olup kanjilerin anlamlarini ifade ederler .1945 kanjinin toplam 4087 okunusu olup bunlardan 2178 tanesi on ve 1900 tanesi kun okunusudur.
Okuri Gana: Cin'den gelen kanjiler Japoncaya uyarlandiginda tek heceli olduklari icin ilk onceleri sorun cikarmislardir.Ama daha sonra kanjiden tureyen hiragana alfabesiyle bu sorunu gidermislerdir.Okuri gana kanjinin Japonca okunusunun yanina gelen ve kanjiyi tamamlayan harflerdir
(Asagidaki ornek fiilin mastari kanjiden soora gelen hiragana hece alfabesi). Mesela asagidaki ornekte goruldugu gibi kun okunuslari sirasiyla: oo-kii (buyuk) , mana-bu (ogrenmek ) on okunuslari dai ve gaku olan bu iki kanji birlestiginde on okunuslariyla okunup daigaku (daygaku) yani universite (Buyuk + Ogrenme) anlaminda bir kelime olusur