Je wil kamperen en op tocht trekken; met waardeloos materiaal mooie dingen maken. Wie van jullie wil niet zijn ogen de kost geven wanneer hij/zij erop uit trekt, in sport en spel wil je vast en zeker niet onder doen voor een ander. Wel, dan ben je op het juiste adres.

Eigenlijk kunnen we alles wat we met de Jonggivers doen in de Jonggiverwet terugvinden.

Als volslagen nieuwkomer bij onze afdeling landscouts St.-Leo zal jullie die wet weinig tot niets zeggen, hé. Daarom een paar woordjes uitleg.

Wij zijn Jonggivers.

Jonggiver is de samentrekking van Jonggids en Jongverkenner. Vandaar.

Wij wagen het avontuur.

Wij durven al eens iets doen wat je vrienden op school de ogen doet open trekken, wij zijn niet altijd bang van iets wat we niet kennen.

Wij zijn vrienden en willen eerlijk zijn met elkaar.

Als je na een tijdje vrienden maakt, en dat doe je zeker, ga je ze niet iets voorliegen, dan ga je ze niet belazeren, dan ga je voor ze zorgen al er iets scheelt, dan spring je voor ze in als ze iets tekortkomen. Je zult er toch voor zorgen dat je vrienden blijft, of niet?

Wij willen samen werken en beslissen.

Op een tentenkamp geraak je er niet als niet samen werkt met de patrouille. Een tent kan je niet alleen opzetten (tenzij je twee weken in de regen wil slapen), een tafel kan je niet alleen sjorren. Een vuurtafel waar je een heel kamp je eten op moet koken bouw je best met de patrouille anders geraak je er niet. En om te kunnen samenwerken moet je ook kunnen samen beslissen. Hoe gaan we de tent zetten, waar zetten we de tafel. Maar ook, welke oplossing geven we in de quiz, wie is de koning in ons bosspel, wie gaat hout sprokkelen, ...

We zien hier eigenlijk hetzelfde als in de vorige passage, als we samen iets willen beslissen moeten we ook allemaal, met de ganse groep of de ganse patrouille onze mening durven zeggen maar vooral ook luisteren naar de mening van andere Jonggivers.

Ik wacht niet tot iemand anders eerst begint, ik durf zelf eens het initiatief nemen. Ik doe niet altijd achter wat iemand anders doet ( ken je het verhaaltje als hij in de ravijn springt, spring jij dan ook?; OK, spring dan eerst -grapje-)

Ik help graag waar ik kan.

Als je ziet dat iemand zit te sukkelen met een sjorring, met een veel te lange balk, een te grote boomstronk, of iemand die niet begrijpt waarover het gaat, laat hem dan niet alleen maar ga hem/haar dan eens helpen, geef hem/haar dan eens wat uitleg hoe ze het wel zouden moeten oplossen.

Ik wil winnen en kan verliezen.

Tijdens een spel of een sport is het toch (meestal) de bedoeling om te winnen maar als het eens niet lukt, als de anderen beter zijn (want wij kunnen toch niet altijd de besten zijn, hé) dan gaan we niet op hun gezicht gaan slaan en schoppen. We gaan gewoon een handje geven en dan mogen we kwaad zijn, niet op de ander maar op onszelf. Volgende keer beter.

Van je leiding krijg je veel, mag je veel gebruiken, je kunt veel aan je leiding vragen, ook van je vrienden is dat zo, respecteer dat. Maar niet alleen je leiding en je vrienden verdienen je respect maar ook mensen die je nog nooit gezien hebt, oudere mensen, ...Je krijgt op een kamp voor een kapitaal aan materiaal mee, zorg er dan voor en probeer het terug af te geven zoals je het gekregen hebt.

Dit komt in onze Jonggiverwet als laatste maar is daarom zeker niet het minst belangrijke. Jezus’ trachtte ons voorbeeld te zijn, Jezus paste elke zin van deze Jonggiverwet op zijn eigen leven toe. Wij zullen met de Jonggivers proberen om ook elke zin zoveel mogelijk op onszelf toe te passen.

Dit alles klinkt misschien zeer belerend. Maar als je een beetje doordenkt dan weet je wat Jonggiver zijn betekent.

Je speelt graag, je wordt al iets ouder en dus beslis je zelf al eens iets zelf, je leert je eigen potje te koken, je leert nieuwe vrienden en omgevingen kennen, je vertrekt graag van thuis maar je komt even graag weer terug thuis.

Nog enkele praktische puntjes:

- Uniform: als Jonggiver dragen wij een olijfgroene jeansbroek, een beige hemd met kentekens en een grijs-gele das.

- Afspraken: die worden telkens in het begin van het jaar gemaakt samen met de leiders.