Senser
Asylum
Ultimate
**+
Book Of Flies, Charming Demons, Adrenalin, Strange Asylum, Burn Out, Desensitised, Breed, Lizard, Oyster, WeathermanSklad: Kerstin Haigh -voc; James Barret- b; Nick Michaelson -g; Paul Soden -dr; DJ Awe- skreczing; Senser- programowanie Produkcja - Arthur Baker + Senser
Wielkies mi pustki uczynil tym zniknieniem swoim- cisnie sie na usta, podczas sluchania drugiej plyty Senser. Po odejsciu wokalisty Heitham'a Al-Sayed'a, jego role przejela spiewajaca do tej pory w chorkach Kerstin Haigh. Nie da sie ukryc, ze to nie najlepszy pomysl. Szczegolnie slychac to w ciezkich rockowych numerach z trashowymi gitarami w stylu Metallica i Helmet (Book Of Flies, Adrenalin, Breed, Weatherman).
Brakuje tu mocnego, wscieklego rapowania Heithama. Kerstin probuje, ale wychodza z tego melorecytacje dziewicy. Burn Out przypominajacy troche kompozycje RATM zdecydowanie lepiej zaspiewalaby na przyklad Skin (Skunk Anansie). Znacznie lepiej wypada spiew w lzejszych kompozycjach. Senser podobnie jak na debiutanckim Stacked Up, umiescil na Asylum kawalki mniej rockowe. Wlasnie te piosenki naleza do najciekawszych. Strange Asylum to ladna ballada z chwytliwymi riffami gitarowymi i hip hopowym rytmem perkusji. Sa tu fragmenty, w ktorych instrument Nicka Michaelsona brzmi nieco jak instrumenty klawiszowe z Just What I Needed The Cars. Desensitised to udana kompozycja trip-hopowa z elementami jungle. W Lizard z przebojowym refrenem, pojawia sie sekcja smyczkowa i roznego rodzaju sample oraz skreczing. Michaelson wykorzystuje tu gitare akustyczna. Ostrzejsze fragmenty electronica znajduja sie w Adrenalin, gdzie pojawia sie wrecz styl zwany gabber. Troche techno slychac rowniez w Weatherman.
Asylum niestety nie dorownuje poprzedniemu albumowi Sensera. Brak Al-Sayed'a jest odczuwalny. Zespol jest teraz jak Polonez z silnikiem Malucha.
Grzegorz K Kluska
gregland@iname.com
04/10/98;senser.doc
LE FastCounter
Wed Aug 26 22:39:04 1998
PRZESZUKAJ STRONY AMP