<BODY BACKGROUND="../../../../palui.jpg" BGCOLOR="00FFFF"> Kisah Bahasa Banjar:

Karusakan Parabula


SUDAH maniga tahun Palui manajak parabula di rumahnya. Salawas itu urang rami umpat manuntun tipi, hibak-hibak palidangan rumah Palui. Apalagi mun ada siaran main bal, kada muat rumah Palui. Di hadapan rumah, sapida mutur hibak parkir. Urangnya asyik manuntun tipi.
Biasa jua Palui kalumpanan kalu malam itu ada siaran main bal, inya sungsung guringan. Sakalinya ada urang mangatuk lawang, imbah dibukai sakalinya bubuhannya handak umpat malihat TV. Untung haja nang ngaran Palui suka banar lawan siaran main bal, jadi cucuk antara nang datang lawan ampun rumah. Matan limbah tangah malam sampai ka bunyi solah-solah handak Subuh bubuhannya masih carugutan di hadapan tipi.
Hanyar-hanyar ini Palui kababang marga parabulanya rusak. Anehnya pulang, rancak rusaknya siang hari. Gambar di tipi mun siang kabur, barintik, bisa-bisa guyang. Itu kada lawas, lalu babaik saurang. Kira-kira sajam, tabulik lagi kaya asal rusak.
Sudah dua talu ikung tukang serpis tipi dikiyau mambujurakan parabula Palui, tapi samunyaan kada kawa manamuakan apa karusakannya.
+ “Sudah ulun pariksa barataan, tanggui di atasnya lalu risiper di bawah, kaya itu jua tipinya samunyaan bagus. Kada paham ulun kanapa gambar pina barintik mun siang hari,” ujar kamanakan Sarawin nang sudah takanal di kampung ahli mambaiki tipi.
- “Sama, samunyaan jawabannya kaya itu. Aku gin asa kada suah manamui nang kaya ini,” ujar Palui limbah mandangar jawaban kamanakan Sarawin.
Sambil pikiran pumput marga karusakan parabula, Palui siang itu duduk di pelatar. Dihiyutnya dalam-dalam ruku nang sudah kadua bilah itu sambil matanya maitihi banar ka tanggui ganal di atas hatap rumahnya tadi. Suuutttt, kalalawar kaluar pada bawah parabulanya.
- “Bah.... ini pang nang maulah panyakit parabulaku. Mambadai tukang serpis kada kawa manamuakan karusakannya. Satua tadi rupanya limbah siang basarang di bawah parabulaku, makanya rusaknya pasti siang hari haja,” ujar Palui gagarunum saurangan.
Kada sawat manghabisakan rukunya, lakas Palui manjuhut tangga, banaik ka atap mambaiki parabulanya. Diambilnya kawat nyamuk, lalu dibabatnya tihang lawan wadah nang biasa dipakai sarang kalalawar tadi. Laluai kalalawar nang biasa basarang di parabula Palui kada kawa lagi masuk.
Dasar bujur, limbah ditukupi lawan kawat nyamuk tadi, gambar di tipi Palui siang malam kada sing rusakan.
Bubuhan nang biasa umpat manuntun TV di rumah Palui hibung jua kawa malihat main bal mun disiarakan siang hari. Sarawin nang panasaran kaya apa Palui mambaiki parabulanya, batakun :
=”Lui, tukang serpis mana nang harat, kawa mambaiki parabula nang pina rusak tarus”.
-”Ini makaam aku tapaksa baagak. Kamanakan ikam sudah manyarah, dua talu ikung tukang serpis gin sama haja kada kawa manamuakan panyakitnya. Sakalinya di tanganku saurang nang kawa mambaikinya,” ujar Palui pina kahimungan, sambil mangisahakan sual kalalawar basarang di bawah parabulanya nang maulah surat siaran tipinya.
= “Mun kaya itu, labih baik lagi kalu parabula ikam tu disalimputi atawa dikalambui, biar kada lagi jadi sarang kalalawar,” ujar Sarawin sambil tatawa bahimat.[sug/tamaz]