Millennium Book

รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๑๗

         โลกมืดมิดแม่ช่วยให้ใสสว่าง
   แม่ผู้สร้างเส้นสายรุ้งมุ่งสู่ฝัน
   สอนผิดชอบชั่วดีใช้ในชีวัน
   กล่อมเกลี้ยงขวัญลูกน้อยคอยห่วงใย
         หยาดน้ำนมคือรักนั้นกลั่นจากอก
   แขนแม่ปกกั้นขวากหนามยามหวั่นไหว
   คราลูกช้ำแม่ยิ่งช้ำมากกว่าใคร
   ล้วนกายใจแม่นี้พลีเพื่อเรา
           นัทธนัย ประสานนาม
คณะอักษรศาสตร์   มหาวิทยาลัยศิลปากร

        แกว่งดาบขวับกระฉับกระเฉงประเลงสะบัด
เฉวียงสดำสันทัดทางการฆ่า
เลือดกระฉูดพุ่งทะลักจักมรณา
หัวกระเด็นหลุดบ่าร่างล้มลง
        ประดังเข้าก็ฆ่าไม่เคยหวั่น
ให้แล้วซึ่งชีวันคือประสงค์
ชาติสยามนามอุโฆษจักดำรง
สะบัดสิ้นผืนธงให้คนลือ
        แต่ปางบรรพ์อันรุ่งอำรุงประวัติ
ถึงตอนนี้แน่ชัดมิใช่หรือ
เกียรติศักดิ์สยามยังยั้งอยู่คือ
คนไทยถือน้ำพิพัฒน์สัตยา
        ว่ามิให้ใครมาหมิ่นชาติได้
มิยอมใครครองอำนาจศาสนา
มิให้ใครหมิ่นพระบรมเดชา
แห่งมหากษัตริย์ผู้กู้แผ่นดิน
         ศีรษะเรามิอยู่ใต้เท้าต่ำ
ชีวิตเราอย่าให้ใครมาหมิ่น
ถึงยากจนแสนเข็ญเป็นอาจิณ
ถ้าขอใครเขากินก็น่าอาย !
     เฌอมนินทร์ วรนาฏ
       1 ตุลาคม 2542

                   .....@ ความรัก @.....
         ความรักหนาหนักเพี้ยง      หินผา
มีสุขเพียงบางครา                       จักได้
ทุกข์ยากยิ่งใดนา                         รักจาก
ลำบากลำบนไซร้                         อยากได้มาครอง

        ดูเหมือนยิ่งหินผา
หนักยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
ยกออกแทบไม่ไหว
หนักที่ใจไม่ทานทน
        ดูเหมือนจะคว้าได้
เราจักใคร่คว้าสักหน
ลำบากและลำบน
แต่ไกลจนสุดคว้ามา
        ดูเหมือนจะเป็นสุข
เป็นความทุกข์สิยิ่งกว่า
สุขเพียงชั่วเวลา
ทุกข์นั้นหนาชั่วกัปกัลป์
        ดูเหมือนหลับฝันดี
เพียงนาทีตื่นจากฝัน
เมื่อตื่นฟื้นขึ้นพลัน
ฝันดีนั้นกลับเปลี่ยนไป
        ดูเหมือนโลกสว่าง
ท้องฟ้ากว้างดูสดใส
แต่แล้วมืดมิดไป
เหลียวหาใครนั้นไม่มี
        นี่หรือคือความรัก
ใครประจักษ์ไม่อยากหนี
แม้ว่าทุกข์ชีวี
ยังอยากมีรักสักครา
จาวตาล....แสนหวาน....เล่าขาน....เรื่องความรัก

เพียงโลงผี   บางส่วน
ชีวิตผุลุโยงเพียงโลงผี
ที่จะลี้หลบเห็นไม่เป็นผล
ข้างหลังภาพทาบสนิทติดตัวตน
คือร่างป่นเปรอะเน่าเปื่อยเปล่าเอย
อุชเชนี

                                   คนรดน้ำต้นไม้
             หยดน้ำลงโคนต้น        ราดตัวตนบนผืนดิน
สายน้ำที่ไหลริน                        คือธารหยดรดเมตตา
             สายน้ำกูลก่อเกื้อ           โอบเอื้อปรารถนา
ท่ามกลางกาลเวลา                      ประโลมวันชโลมคืน
             อ่อนโยนของสายน้ำ    ชุ่มฉ่ำ ชุบชีพชื้น
ผลิกลีบใบดกดื่น                        ดุจดอกดาวในดึกงาม
             หล่อเลี้ยงดาวใบไม้      พริ้วไหวเมื่อลมหวาม
แบ่งปันในนิยาม                       หยิบยื่นความอุดม
             คน..รดน้ำต้นไม้          รดด้วยใจที่สั่งสม
ความรักและชื่นชม                    ธรรมชาติจึงวาด..ชีวิต
                            นาโก๊ะลี   ก.พ.๔๒

Love's Promise
by Ka Wai Lui (My friend from Malaysia)

Life is such a special gift
It holds so much in store.
Yet for everything that life may hold,
Love holds so much more.
Love won't guarantee to you
That problems won't come your way,
But it comforts you and strengthens you
So that everything's okay.
It cannot promise that throughout life
You won't have a bumpy ride,
It does however enable you
To take it all in stride.
Life may have its ups and downs
Its happiness and sorrow,
But Love's a simple promise
That there is a better tomorrow.
Love can lift you up above
The troubles of the world.
Love will place you on a cloud
And make you dance and twirl.
Love will take you by the hand
And lead you gently on.
Love remains and stays the same
When everything else is gone.
Love is an awakening to better, brighter things
Its dazzling beauty sparkles more
Than gold or diamond rings.
Love's special promise comes to us
Only if the love is true,
So has the special promise of Love
Found its way to you?

Send by Chaw

poet2543@hotmail.com | poet2543@7smooth.com
7Smooth.com Group
Copy Right 1999