The Bad Sunday

แสงแดดลอดผ่านหน้าต่างที่ถูกเปิดทิ้งไว้ ลมพัดผ่านผ้าม่านปลิวไสว ทำให้แสงแดดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้ชายหนุ่มผู้กำลังหลับอยู่บนฟูกต้องตื่นโดยปริยาย เพราะแสงแดดแยงนัยน์ตา เขาขยี่ตา 2-3 ที แล้วค่อยๆ ลืมตา ส่วนมือก็ควานหานาฬิกาปลุก พอพบเขาก็หยิบขึ้นมาดู
"โธ่!! เพิ่ง 10 โมงเอง" แล้วเขาก็วางนาฬิกาและทำท่าจะนอนต่อ แต่.......
"หา!!!! 10 โมงแล้วเหรอ วันนี้มีนัดกับโยชิกินี่หว่า! ตายล่ะ! นัด 11 โมงด้วย โธ่! ทำไมไม่มีใครโทรมาปลุกเลย"
คราวนี้เขาลุกขึ้นจากที่นอนอย่างรีบร้อน ทำให้สะดุดชุดนอนที่เป็นกิโมโน ถ้าเป็นทุกที เขาจะล้มอยู่อย่างนั้นและถือโอกาสนอนต่อไปเลย แต่ครั้งนี้เขาต้องรีบลุกขึ้น และรีบหาเสื้อผ้า แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย ขณะนั้นเวลา 10.50 น.
ชายหนุ่มคนเดิม แต่คราวนี้ใส่เสื้อฟ้าชุดใหม่เรียบร้อย เป็นเสื้อยืดและกางเกงหนังสีแสบสันต์ เขาเหลือบทองนาฬิกาซึ่งบอกเวลา 10.50 น. เขาหาแว่นกันแดดซึ่งขาดไม่ได้เลยสักวัน แต่.........
"เฮ่ย.... ฉันวางไว้ตรงนี้นี่นา... หายไปไหนแล้วล่ะ โธ่เอ๊ย!!! จะ 11 โมงแล้ว"
เขาเสยผมสั้นสีชอคกิ้งพิงค์อย่างหงุดหงิด ส่วนนัยน์ตากลมโตก็สอดส่ายมองหาแว่นคู่ชีพ ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขากำลังจะไปรับโทรศัพท์แต่กลับชะงัก....
"ถ้าเป็นพวกไอ้โยโทรมาจะทำไงล่ะ เดี๋ยวมันบ่นตายเลย ไม่เอาง่ะ... ไม่รับ เฮ่ย...นั่นแว่นนี่นา ดีจังเลย ไปแล้ว...ไปแล้ว"
เขารีบออกไปทันทีเพราะกลัวไปสาย พอเสียงปิดประตูดังขึ้น โทรศัพท์ก็ตัดเข้าระบบฝากข้อความ
"ตอนนี้ผมฮิเดะไม่อยู่ มีธุรอะไรฝากไว้ได้หลังเสียงสัญญาณ ตู๊ด... เฮ่ย...ฮิเดะ นี่โทชินะ เอ่อโยชิกิด้วย วันอาทิตย์แท้ๆ ไม่นอนพักผ่อนยังออกไปอีกเหรอ เรื่องนัดพรุ่งนี้อย่ามาสายนะ แล้วตอนเช้าจะให้มัตชิโม่ซังโทรไปปลุกนะ แล้วเจอกัน..."

ในแอลเอ อากาศกำลังสบาย ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าใส สายลมพัดอ่อนๆ แต่ฮิเดะไม่มีเวลาชมนกชมไม้ เขาเหยียบคันเร่งให้รถของเขารีปไปถึงที่หมายให้เร็วที่สุด เขาเหลือบมองหระจกด้านข้าง ก็พบรถตำรวจกำลังแล่นตามเขาและตำรวจก็ส่งสัญญาณให้เขาหยุด ฮิเดะรีบขับรถเข้าข้างทางแล้วจอด แล้วรถตำรวจก็เข้ามาจอดต่อท้ายและเดินมาหาฮิเดะ
"สวัสดีครับ" ฮิเดะรีบทักทายก่อนเพราะรู้ว่าตัวเองขับรถเร็ว (เหลือเกิน)
"คุณจะรีบไปไหนครับ?" นายตำรวจหนุ่มถามอย่างอารมณ์ดี
"ผมมีนัดตอน 11 โมง ธุระสำคัญด้วย ผมก็เลยรีบไปหน่อย" ฮิเดะพยายามทำให้ดูน่าสงสารน่าเห็นใจ เขาคิดว่า "นี่ถ้าเป็นไอ้โย มันต้องทำได้ดีกว่านี้แน่ ออดอ้อนน่ะเก่งนัก..."
"ขอดูใบขับขี่หน่อยครับ" ฮิเดะยื่นให้อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก นายตำรวจคนนั้นรับไปดู แล้วก็คืนให้
"คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกนะครับ"
"ขอบคุณครับ ผมจะขับให้ช้ากว่านี้แน่นอน" นาฬิกาที่รถบอกเวลา 10.50 น. ฮิเดะจะเหยียบ 140 ก็ไม่ได้ เขาก็เลยเหยียบ 130 แทน...

ฮิเดะขับรถเข้าไปในสตูดิโอ one on one เขาแทบจะวิ่งลงจากรถขณะนั้นเวลา 10.58 น. เขาวิ่งไปยังห้องประชุม เหลือเวลาอีก 10 วินาที 9 8 7 6 5 4 3 2 1 เขาเปิดประตูเข้าไป เวลา 11.00 น. พอดี แต่ในห้องว่างเปล่า...
"อ้าว... คราวนี้มาเช้ากว่าทุกคนแฮะ แปลกจริงๆ เลย เดี๋ยวพวกนั้นมาจะหัวเราะซะให้เข็ด" ฮิเดะนั่งรออยู่เรื่อยๆ เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ เขาเหลือบมองนาฬิกาซึ่งขณะนั้น 11.30 น.แล้ว เขาเริ่มกระสับกระส่าย
"ทุกๆ ที พวกนี้จะมาเช้ากว่าเรานี่นา ทำไมคราวนี้สายจังเลย" พอเริ่มทนไม่ได้ ฮิเดะก็คว้ามือถือขึ้นมากดหาโทชิ ทันทีที่อีกฝ่ายรับ ฮิเดะก็ใส่เป็นชุดๆ
"พวกนายอยู่ไหนเนี่ย (รู้ว่าโยชิกิอยู่ด้วยแน่นอน) มาได้แล้ว ฉันรออยู่นานแล้วนะ..."
"เดี๋ยวๆ นายอยู่ไหนนะ แล้วจะให้ฉันไปไหน"
"ก็มาที่สตูดิโอไง ฉันมารอตั้งแต่เช้าแล้วนะ" (จริงๆ แค่ 30 นาทีเอง) โทชิหันหน้าไปมองโยชิกิ แล้วถามว่า
"เรานัดประชุมพรุ่งนี้ใช่ไหม"
"เออ... ทำไมเหรอ?"
เท่านั้นแหละ โทชิก็ปล่อยก๊ากออกมาทันที สร้างความสงสัยให้ทั้งโยชิกิและฮิเดะที่กำลังรอสายอยู่
"เกิดอะไรขึ้นโทชิ" เสียงของโยชิกิและฮิเดะดังขึ้นพร้อมๆ กัน โทชิเอามือปิดหูโทรศัพท์ แล้วหันไปเล่าให้โยชิกิฟัง ซึ่งโยชิกิฟังก็หัวเราะบ้าง ฮิเดะก็ยิ่งถามใหญ่ว่า
"เฮ่ย... หัวเราะอะไรกัน??? เกิดอะไรขึ้น.... เฮ่ย"
โทชิซึ่งพอจะหยุดหัวเราะได้แล้วหันมาตอบโทรศัพท์
"วันนี้นายนี่เก่งมากนะมาก่อนเวลานัดได้ แต่โทษทีเหอะเพื่อน วันประชุมน่ะมันพรุ่งนี้ วันนี้วันอาทิตย์ วันหยุด เมื่อตอน 10 โมงกว่าๆ ฉันก็โทรไป แต่นายไม่อยู่"
"โธ่! โธ่! โธ่!" ฮิเดะแทบหมดแรง นี่ถ้าเขารับโทรศัพท์ก็คง เฮ้อ....
"แล้ววันพรุ่งนี้มาให้ได้อย่างนี้นะ แล้วเจอกัน"
โทชิรู้ว่าฮิเดะคงไม่มีกระจิตกระใจคุยต่อแน่ๆ เลยรีบตัดบท แล้วหันไปช่วยโยชิกิกระจายข่าว ส่วนฮิเดะก็แทบจะหมดแรงและเขาก็นึกขึ้นได้ว่า เขาพกสมุดนัดหมายมา
"ทำไมไม่ดูสมุดนัดหมายก่อนนะเรา" ฮิเดะเปิดไปยังหน้าวันนี้..
. "เอ... ทำไมมีหัวใจด้วยนะ เฮ่ย! มีนัดพิเศษนี่หว่า โอ๊ย นัด 11 โมงนี่หว่า โฮ่ย... อดเลย นัดกับสาวด้วย"
ขณะนั้นเวลา 12.00 น. โทชิกับโยชิกิกำลังนั่งเมาท์เรื่องฮิเดะให้พาตะกับฮีทฟังก็ต่อมขำแตกกันไป ส่วนฮิเดะน่ะเหรอ ก็นั่งเหี่ยวอยู่ในสตูดิโอนั่นแหล่ะ และได้แต่นึกว่า
"โธ่! วันหยุดของฉัน โธ่! นัดของฉัน หมดเลย..."

จบ

l Hi-Ho l What's up Mr. Jones l Space monkey punk from Japan l Inside the pervert mound l
l Doubt l Sold some attitude l Tell me l A story l Love replica l Cafe le psyence l
l Ever free l Psychommunity exit l Sign my guestbook l View my guest book l