KAMUS SI-PALUI
Kisah Bahasa Banjar:
SUDAH lawas bubuhan Palui handak marasai bakapalan
ka hulu sungai. Sualnya amun ka hulu sungai pakai mutur, sudah rancak atawa
bilang kada kahitungan. Tagal bubuhannya kada biasa babuat ka kapal manuju
ka hulu sungai. Lalu-ai si Utuh marancanaakan handak bakapalan matan Banjar
ka Nagara.
Mandangar handak tulakan ka Nagara bakapal, banyak-ai
kakawalan Palui handak umpat. Lalu Palui barunding papadaannya.
- “Tugas Utuh mancari kapalnya, lawan manakuni barapa
upah tambangnya ka Nagara. Jangan kada ingat takunakan barapa jam kawa
tambus ka Nagara. Jadi kita kawa mangira jam barapa tulakan,” ujar Palui
mamulai barancana marga inya dipilih jadi kapala ahui.
+ “Akur bos, nang panting duit gasan bayar upah tambangnya
disadiakan,” Utuh manyahuti sambil tatawa.
= “Ayuha, aku kaina bagian basasadi di kapal. Aku bapangalaman
jadi juru masak, jadi biar lawas di kapal kita kada kalaparan,” Garbus
batawar diri.
- “Bagus, kaina kita sadiakan super mi,” Palui mahiihakan.
> “Baiknya tulakan hari Sabtu malam jadi kita kawa
santai. Siapa handak guring haja di kapal bulih, handak badum ayu jua.
Kalu sampai sungsung, kawa ka pasaran lalu bulikannya kada badadas,” Tulamak
mausulakan.
- “Akur haja, kita tulak Minggu di hadap,” Palui mamutusakan.
Isuknya, Utuh didangani si Endek tulak mancari kapal.
Di palabuhan bim wadah kapal nang tujuan hulu sungai nang badua tadi mancari
impormasi lawan sakalian batatawar.
+ “Jadi jua kita tulakan. Kapalnya ganal jadi kawa kita
buati banyak-banyak urangnya. Lawan kapalnya laju, jadi kita kira-kira
ampat jam tambus ka Nagara. Sualnya kalu kapal taksi biasanya bamandak-mandak
manaikakan atawa manurunakan panumpang mamakan waktu. Kita tulak limbah
tangah malam jadi kaina datang di Nagara sungsung haja kawa ka pasaran
balilihat, batutukar di wadah karajinan atawa kamasan nang takanal banyak
di Nagara. Siangnya balarut pulang kita, jadi Minggu sore sudah sampai
pulang ka Banjar,” Utuh basamangat malaporakan apa nang diimpormasiakan
ulih juragan kapal. Juragan tadi sudah maakuri ungkus tambangnya.
Hari Sabtu nang dirancanaakan, bubuhannya jadi tulakan.
Sangu super mi lawan makanan lainnya sudah diandaki di kardus, dibawa ka
kapal. Pukul dua tangah malam tulakan. Rami lawan himung bubuhannya baricau
di kapal. Kada lawas ada nang mambuka lapak, badum. Garbus maudak super
mi lawan maulah kupi gasan bubuhannya.
Asyik banar badum, bamamakan lawan bakisahan, bubuhannya
kauyuhan. Kada tarasa taguringan barataan. Asa lawas guringan, dasar lawas
jua-ai bubuhannya mangaruh kira-kira sudah lima jam matan waktu tulakan
tadi. Di hadapan kalihatan ada kampung, bubuhannya mangira parak sampai,
tagal limbah batakun lawan juragan kapal, dipadahakan balum lagi sampai
ka Nagara.
< “Itu Marabahan, pak-ai. Nagara masih ka hulu lagi,”
ujar juragan pina biasa-biasa haja.
Karinyuman bubuhan Palui mandangar pander juragan kapal.
Garbus kada tahan lagi lalu batakun :
= “Kapal ngini lajukah juragan-ai?”
- “Laju jua nang kaya biasanya,” juragan kapal manjawab.
Bubuhannya sudah mulai marasa kalawasan di kapal, tagal
balum jua sampai. Palui sudah dua talu kali batakun lawan juragan barapa
jam lagi, salalu dijawab ulih juragan sajam lagi.
Jam dua tangah hari hanyar kapal marapat di darmaga Nagara.
Jadi mun dihitung mulai tulakan tadi maka Banjar - Nagara dua walas jam
alias saharian.
Di Nagara, pasar sudah ampihan, kadada sumangat lagi
bubuhan bajalanan, apa mun kalawasan di kapal lawan datang sudah limpat
tahan hari maka harinya panas banar. Tapaksa-ai bubuhannya naik ka warung
katupat Kandangan, asing-asingnya mahantup katupat. Kada lawas limbah makanan,
bubuhannya bapikir handak tulakan bulik ka Banjar, supaya kada kamalaman
di jalan. Bulikannya bubuhannya kada lagi bakapal nang kaya rancana, tapi
bamutur.
- “Rupanya kita digawi ulih juragan. Sualnya mun dipadahakan
dua walas jam, kita pasti kada hakun bakapal,” ujar Palui gagarunum.
+ “Jaka ba-Kelimutu, kita sudah sampai di Bawean, parak
lagi ka Jawa,” ujar Garbus sambil tatawa. Bubuhan Palui nang ada di mutur
tatawaan.[sug] KAMUS SI-PALUI