
KAMUS SI-PALUI
BUBUHAN Palui lagi asyik bainguan ayam Bangkok. Biar kada gasan
diadu nang bataruh, bubuhannya katuju apalagi mun ayam inguannya putungannya
bagus, tajinya jadi lawan wani. Kalu bubuhannya bakumpul, kadada lain pang
nang dipanderakan pada sual ayam.
Bahari ayam Palui panyambaran, tapi takalahi marga gair lawan batis
Garbus nang babulu jarang lawan cagat. Ayam Palui mangira bulu batis tadi
taji nang bacurucukan di batis Garbus, makanya ayam Palui pilar bukah bila
malihat Garbus datang.
Limbah tahu pungkala ayamnya katakutan lawan Garbus, Palui mancari
akal supaya kada kaya itu lagi. Ampat bulan inya maharagu mamakai cara
nang kadada katahuan bubuhannya, supaya ayam itu kada lagi bukah malihat
Garbus.
Waktu takumpul di warung, Tulamak batakun lawan Palui :
- “Lui,.... sudahkah ayam Bangkok ikam wani lawan Garbus?”
= “Sudah kuusahaakan pang, tagal baluman lagi dicuba. Kaina kalu Garbus
datang, kita bawai ka rumahku malihati apakah masih bukah malihat inya,”
Palui manyahuti.
+ “Ikam barii apa garang supaya ayam ikam wani?” Tuhirang batakun.
= “Rahasia.....! Kaina haja mun sudah kalihatan hasilnya hanyar kupadahakan,”ujar
Palui pina musti.
- “Nah...... kablujuran itu Garbus datang, ayu kita bawai malihati
ayam ikam Lui,” Tulamak mambawai bubuhannya.
Matan jauh kalihatan Garbus datang handak bakukumpul lawan bubuhannya
di warung biasanya. Garbus bingung malihat bubuhannya pina basamangat handak
mambawai ka rumah Palui.
- “Bus, kaini kisahnya. Ayam Palui bahari katakutan lawan ikam kalu.
Ujarnya sudah diakalinya supaya kada lagi katakutan lawan ikam,” Tulamak
manjalasakan.
> “Bah, ...... baluman sawat aku nginum kupi, sudah handak bajalan.
Hadang dulu biar aku nginum sataguk barang, kalu kapuhunan kaina,” Garbus
baduduk lalu mamasan kupi langsung hirupnya.
+ “Ayuha Bus-ai nginum dulu. Kaina aku bayari amun aku manang bataruh
lawan Palui. Aku manaruhi ayam Palui pasti bukah katakutan malihat ikam,”
Tuhirang mambisai Garbus.
> “Jadi, ayu ka rumah Palui, limbah itu bulik pulang ka sini mahabisakan
kupiku lawan ikam traktir kami mun ikam manang, Tuhirang-ai,” Garbus lakas
badiri mambawai bubuhannya tulak ka rumah Palui.
Sampai di rumah Palui, bubuhannya badirian di parak kandang ayam. Palui
lalu manangkap ayamnya nang bahari katakutan lawan Garbus, dibawanya kaluar
kandang lalu dilapasnya.
Ayam Bangkok Palui sakali ini kada lagi bukah, malah langsung mahantam
ka batis Garbus. Takajut bubuhannya, apalagi Garbus, kada mangira ayam
Palui jadi pina ganas. Garbus maangkat tinggi batisnya, ayam Palui tatap
haja mahantam. Tapaksa Garbus nang bukah mahindar. Tatawaan bubuhannya.
Tuhirang panasaran batakun lawan Palui diapakan garang ayamnya jadi pina
mambalas dandam lawan garbus, padahal lawan urang lain kada-ai.
= “Tahulah bubuhan ikam, ayamku kubarimakani kababitak supaya wani.
Jadi waktu malihat batis Garbus nang ada kunat hirang, disangkanya kabibitak,
lalu-ai disambarnya. Ha.....ha.....ha....!” Palui mangalangkang tatawa.
Bubuhannya umpat tatawa apalagi nmalihat Garbus abut saurangan mamburu
ayam Palui nang tarus manyengkeng ka batisnya. [sug/tamaz]KAMUS SI-PALUI