KAMUS SI-PALUI

Iwak Putih


LAGI masih bujangan, pancarian di kampung kada tapi mancukupi karna wayah itu tamasuk musim kamarau panjang maka Palui tulak ka kuta handak mancari gawian.Abah umanya tuhuk jua manangatinya karna sudah tahu di kutapun kada nyaman mandapatakan gawian gasan hidup.Tapi biar sudah ditangati ulih abah umanya, Palui tatap jua tulak.
= Ulun kadanya kada parcaya wan sampiyan bah ai, tapi ulun handak mancuba hidup saurang ujar Palui.
+ Kami sabujurnya kadanya kada mambulihakan ikam madam, tapi kami mandangar habar bahwa di kuta itu banyak banar saingannya.
= Jadi pabila lagi wayahnya ulun bulih marantau ujar Palui.
+ Kalu ikam bujur-bujur handak madam makanya ikam harus baisian kabisaan umpamanya kabisaan montir radiu, montir sapida, tukang jam atawa paling kada bisa batambal ban ujar abahnya.
Tapi Palui nekad jua, imbah inya minta izin lalu tulak ka kuta handak mancari gawian.Maklum kadada baisian kabiasaan wan kada baisian ijazah maka ahirnya inya luntang lantung kahulu kahilir, tapaksa jadi buruh, jadi kuli nang hasilnya pas-pasan banar bahkan bahanu kada mancukupi gasan makan nginum.Kaya itu jua guringnyapun kada manantu, karna inya supan kada hakun bamalam di rumah kaluarganya.
Imbah babulan-bulan, abah-umanya di kampung bapangrasa kada nyaman.Ada garitik dalam hati bahwa anaknya si Palui hidup sakit di kuta. Makanya abahnya langsung tulak ka kuta mancari’i handak mamaksanya supaya bulik haja kabanua.Imbah tuhuk bakuliling pasar ahirnya abahnya tadapat jua paharatan Palui duduk taungut di los pasar kada saling gawian.
+ Nah...... sudah kupadahakan hidup di kuta kada nyaman, ayu kita bulikan haja.Ikam ini manyupanakan banar jadi galandangan, padahal biar sakit di kampung kada cagar kalaparan ujar abahnya. Itu nah, ada gawian hanyar musim kamarau ini.Urang rami bacari iwak di Bangkau, bisa pakulih puluhan ribu rupiah saharinya.
= Ulun kada cangkal basisiang iwak sahut Palui.
+ Gawiannya kada basiang iwak tapi bakacal iwak di danau, asal rajin pasti cagar dapat sampai salanjung ujar abahnya.
AHIRNYA, Palui tulak jua ka kampung Bangkau bamudal bakul, tangguk wan cupikan.Imbah sampai disitu, bujur dilihatnya urang rami banar bakacal iwak, lalakian, bibinian, baik nang tuha maupun kakanakannya.Lalu Palui umpat jua turun ka banyu diantara urang banyak, umpat bakacal manangkap iwak.Balum sa jam sudah bapuluh ikung haruan, papuyu wan iwak kapar dikacaknya.Dasar bujur ujar Palui saharian itu hasilnya kada kurang dalapan ribu rupiah pakulihnya.Karna saling raminya sampai babulan-bulan Palui kada marasa uyuh, sama sakali kada handak bulik karna kararamian, rami bakacal iwak wan rami bakakawanan.Karna kadada bahabar ka banua, maka abahnya marasa ragu apakah Palui bahasil atawa gagal pulang kaya inya tulak ka kuta. Lalu abahnya tapaksa tulak manunti ka Bangaku, imbah dicarinya maka tadapat Palui lagi rami bakacal wan bakakawanan baik bibinian atawa lalakian.
+ Uuii Lui, kaya apa pakulihan rami haja kalu ujar abahnya.
= Alhamdulillah rami banar bah ai, saban hari banyak banar pakulihan sahut Palui.Macam-macam iwaknya, ada haruan, sapat, pintit wan papuyu, ada jua “iwak putih-putih mulus mangkining” ujar Palui sambil lihum.
+ Iwak apa itu Lui, asa anih aku mandangarnya ujar abahnya.
= Wah.....abah kada paham.Ulun sudah parak ratusan ribu manabung kawa haja kita baharaguan iwak putih itu bah ai, ujar Palui.Itu nah iwaknya......ujar Palui manunjuk ka arah bibinian nang paharatan naik katabing, tasingkap tapihnya, putih kuning mangkining pahanya.
+ Oooooo......aku paham iwak putih ikam Lui ai.Aku akur haja, cuba takuni siapa abah umanya, kaina kita baastilah badatang ujar abahnya.
= Syukur abah paham ujar Palui batandik sambil mancium tangan abahnya karna kasusukaan. emhati/dian KAMUS SI-PALUI