<BODY BACKGROUND="../../../../palui.jpg" BGCOLOR="00FFFF"> Kisah Bahasa Banjar:

Nukar Sandal wan Kupiah


WAYAH lagi kakanakan bubuhan Palui wan kakawalannya tamasuk nang ambak-ambak, kada biasa mangalihi abah umanya.Kaya itu jua di kampung diparcaya banar. gawian apa haja nang disuruh pasti tuntung asal haja jangan kada ingat manyadiaakan jawau bajarang, kupi wan ruku kansas.Karna bubuhannya rajin wan kada biasa mangalihi maka ada-ada haja razakinya.Apalagi bila parak bulan puasa atawa hari raya, ada nang mambari tapih, baju palembangan wan ada jua nang mambari duit gasan baulanja. = Bulan puasa kaina ujar Palui, mudahan kita sihat walafiat haja supaya kawa manuntungakan puasa sabulanan. + Baiknya kita baatur tugas di masigit supaya kada tapi uyuh ujar Garbus.Karna saharian kita puasa, subuh harus basawat bangun mamukul dauh bagarakan, maisi kulam paudhuan wan kamariannya manyiapakan pabukaan. Kalu sual baju salawar wan tapih kita kada usah bapikir lagi karna sudah ada barian pambakal ujar Garbus. Makanya aku samalam tulak ka pasar mancari sandal mudel nang paling hanyar, ujarnya. = Napa mereknya Bus, kawalah aku malihat ujar Palui. + Aku kada tapi bapikir merek, nang panting mudel cucuk liur wan kuat, haraganya murah sahut Garbus. Imbah Palui manjapai wan maitihi sandal Garbus, lalu inya baucap : kanapa maka ganal banar numurnya 42, padahal talapak batis ikam halus haja paling-paling numur 37 ujar Palui. + Ganal atawa halus haraganya sama haja. Bila sandal ganal kami kawa mamakai sarumahan bagagantian, karna bila numur halus aku haja nang mamakai, anggaplah sandal sarba guna ujar Garbus. = Aku paham, ikam musti manukar sandal obralan karna kulihat sandalnya kiri kanan kada sama lain sabalah, ujar Palui. + Taungut Garbus mamikirakan ucapan Palui karna kada paham napa nang dimaksudnya lain kiri lain kanan itu. = Aku samalam ka pasar jua ujar Palui manukar kupiah karna kupiahku sudah buruk banar, asa dingin dipakai di kapala.Tapi aku hiran banar Bus ai. + Napanya nang hiran ujar Garbus batakun. = Wayah kutukar dipasar kupiah itu kusantak ka kapala sadang haja pas ukurannya ujar Palui. + Lalu napa nang asa kada nyaman ujar Garbus. = Imbah aku bulik, lalu kusantak ka rumah, kada sadang lagi bahkan rabit, hancur sama sakali ujar Palui. + Wah, kalu kaya itu ikam tatipu mantah-mantah.Bulikakan haja lakas-lakas, tumpalakakan kamuha panjualnya ujar Garbus umpat sarik. = Basabarlah Bus, ikam jangan umpat sarik. Kalu aku harus mambulikakan kupiah ini maka ikampun harus jua mambulikakan sandal ikam nang lain sabalah itu ujar Palui. + Aku kada hakun mambulikakan sandalku, biar lain sabalah karna bila kanan kaduduanya atawa kiri kaduduanya pasti kada kawa dipakai ujar Garbus mamacahakan rahasia sandal balaian sabalah. = Waaahhhh...... sama Bus ai, aku kada mambulikakan jua kupiahku karna mana mungkin kupiah itu kusantakakan ka rumah, nang pas adalah kusantakakan ka kapalaku ujar Palui mangalakak tatawa handak mangalahakan Garbus tapi Garbus pintar jua manjawab kada hakun dikalahakan....... emhati