KIO  NUN ?

Antaw   cxio,   mi   tre   amike  salutas   la   samideanojn   kiuj   ebligas  nin komunikigi   unuj   al   aliaj,   pere   de   INTERNET.
                               DANKOJN KAJ SALUTOJN¡

Fine,  sxajnas  ke  la  situacio  de  nia  internacia  lingvo  estas  nun relative stabila.Antaw la jaro 1970, la esperantistoj havis suficxe bonan panoramon por la estonteco de la lingvo kreita de Zamenhof; inter alie:

-Jugolasvio  estis  sin   konstituanta  je  esperanta   sukceso  cxar,  dank  al marsxalo Josip Broz (Tito), la diversaj sxtatoj de tiu nacio estis havonta en Esperanto efika kaj newtrala komunikilo inter ili.
-La  kontinenta Cxinio   produktis  cxiujare pli da novaj esperantistoj ol la cetero de la mondo. Plue, estis  seriozaj  projektoj  por  krei  universitatojn kie la tuta  instruado  de  la  diversaj  profesioj  estu  farata  en  Esperanto.
-En Irano (Persio), la  Shao Reza Pahlevi  tre  entuziaste sekvis sian planon okcidentigi   Iranon,  malgraw  la  fortega  rezisto  de  la  islamanoj.  Cxefa armilo  de  la  Shao  por  tiu  enterpreno  estis  la  lingvo Esperanto, kiun li konsideris la estonta komunikilo inter Irano kaj la mondo.
-La Universala  Esperanta  Asocio estis prezidita de S-ro. Ivo Lapenna, kiu tre  efike  disvolvis siajn  taskojn dedicxitaj al pligrandigo de la movado en la mondo;  ekzemple:  cxiu universala kongreso ricevis la viziton de apartaj reprezentantoj (cxiam altgradaj funkciuloj) de  Usono,  Anglio,  Awstralio, Francujo, Germanujo, ktp,  kiuj  kutimis saluti la kongresojn nome de siaj statoj.

Sed,   post  la  jaro  1970,  okazis  diversajn  aferojn  malfavorajn  por  nia movado. Ekzemple:
-Venis al la mondo la informatiko, kreita , disvolvata kaj disvastigata cxefe anglalingve. Pro  tio,  tiu  lasta  lingvo akaparis la atenton kaj intereson de junaj  mensoj,  kie  ajn.  Klara  montro  de  tio  estas artikolo aperita en la revuo  Esperanto  verkite  de  cxina  samideano,  konsilante  la junulojn de la mondo lasi momente la internacia idiomon kaj dedicxi sin al studo de la angla lingvo, kiu estas pli utila kaj praktika.
-Konsekuence de la degelo, multaj politikaj sxangxoj rezultis negativaj por ni: Jugoslavio  ne  plu estas la esperanta federacio songxita de Tito, cxar la religiaj kaj lingvaj diversecoj malunuigis la sxtatojn.
-La   planoj  de   Reza   Pahlevi,   okcidentigi  Iranon,  estis  venkita  de  la islamanoj  direktitaj  de  la  fama  Ajatola  Komeini. La esperanto mem ne estas persekutata. Kiu cxi tio  skribas,  vidis  en  la Universala Kongreso de

Cxefpagxo

Sekvanta pagxo

En Español