ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ
Αν μια φορά
χάσεις το δρόμο
πάει χάθηκες.
Μπορεί να φτάσεις
τελικά στον προορισμό
από άλλους δρόμους
πιο πολύπλοκους
να δεις ομορφιές
που οι άλλοι
ποτέ τους δε θα δούνε
μα για αυτούς
θα είσαι πάντα
ο χαμένος.
* * *
Κοιτάζω στα μάτια
αυτόν που στα μάτια του
φωλιάζουν νυχτερίδες
και φίδια γεννούν τ’ αυγά τους
και του χαρίζω
θάλασσα και ουρανό
να τα βάψει μπλε
δάση και λιβάδια
να τα βάψει πράσινα
για να μη με τρομάζει τις νύχτες
όταν έρχεται στα όνειρά μου.
* * *
Ένα πουλί
ζωγραφισμένο στο στήθος μου
με τα φτερά του ανοιχτά
που ενίοτε αλλάζει χρώμα
από λευκό σε μαύρο
τρομάζει συχνά τους γύρω μου
και μ’ αναγκάζει
κάτω από ρούχα βαριά
το μέρος της καρδιάς
να κρύβω.
* * *
Ω τι ματαιότητα
να θαρρείς πως μπορείς
με το πόδι βυθισμένο
ως το γόνατο στη λάσπη
να σπρώξεις
το ιερό βόδι της ανθρωπότητας
για να οργώσει
το χέρσο χωράφι της γης
που τον καρπό του
χαίρονται άλλοι
οι ισχυροί και οι μεγάλοι.
* * *
Είχα ένα δέντρο στην αυλή μου
μα κάθε βράδυ
λίγο, λίγο
μες στον ύπνο μου
το έκοβα.
Τώρα στη ρίζα του
κάθομαι και κλαίω
κι ο ήλιος
πυρώνει το κορμί μου.
* * *
Άνθρωποι τυφλοί
πηγαίνουν στα ψαχτά
τα πρόσωπα ψηλαφώντας
για την ομορφιά
με δάχτυλα κομμένα
απ’ τις δαγκωματιές.
* * *
Πονά το όνειρο
όταν το ξεριζώνουν
σαν δόντι χαλασμένο
κι είν’ όλοι τους
γιατροί κομπογιαννίτες.
* * *
Διάθλαση
Έξω απ’ το κορμί μου
σπαθί
κι από μέσα
ρόδο.
* * *
Στους δικούς μου βρικόλακες
καρφώνω
ένα τριαντάφυλλο
στο στήθος.
* * *
Ένα σάπιο σχοινί
ριγμένο απ’ το παράθυρο
του πύργου της ύπαρξης
η ποίηση
και πασχίζω ν’ ανέβω.
* * *
Λέξεις κλειδιά
που ανοίγουν θύρες
κουδουνίζοντας.
* * *
Θεέ μου
βάλε λίγο ήλιο
στο πιάτο μας
λίγη θάλασσα
στο ποτήρι μας
μοχθήσαμε και σήμερα
σκληρά
για το ποίημα.
* * *
Αιώνια ταξιδεύω
με μια μικρή βαρκούλα
δίχως πανιά, τιμόνι και κουπιά
όπου με πάει της θάλασσας το λίκνισμα
και του ανέμου
τ’ απαλό μουρμουρητό
που γνωρίζουν καλύτερα
της ψυχής μου
τον κρυφό προορισμό.
* * *
Βγαίνοντας απ’ το πλοίο
βρήκα τον εαυτό μου
να με περιμένει
στην ίδια θέση
που τον άφησα φεύγοντας
μόνο λίγο πιο νέο
και γυρνώντας πίσω
να κοιτάξω
δεν υπήρχε πλοίο
μόνο η θάλασσα.
* * *
Έδωσα το στίγμα μου
και τώρα ήρεμος και σιωπηλός
δίχως της πρώτης ώρας
την ταραχή και φασαρία
προσμένω
τους επίδοξους εξερευνητές
να βρουν στο βυθό
το άδειο μου κουφάρι.
* * *
Όταν ξεχνιέμαι στην ακρογιαλιά
η μάνα μου ανησυχεί
γιατί κατά βάθος γνωρίζει
πως είμαι της θάλασσας παιδί
και κάποια μέρα
κοντά της θα γυρίσω.
* * *
Τούτη τη θάλασσα
θέλω να τη μοιραστώ μαζί σου
σαν ένας κλέφτης
που δεν αντέχει
να σηκώσει μόνος
το βάρος
μιας τόσο μεγάλης
κλοπής.
* * *
Μπλοκ ιχνογραφίας.
Νησί
που λάθος αποτυπώσαμε
κι όλες οι γραμμές
μας φύγαν κατά τη θάλασσα.
* * *
Χτυπώ τη θάλασσα
τοκ, τοκ
και σε προσμένω
φεγγάρι αυγουστιάτικο
στην πόρτα τ’ ουρανού
να βγεις.
* * *
Μέσ’ απ’ τη θάλασσα βαθιά
οι φωνές των λουομένων
στην ακρογιαλιά
μοιάζουν με φωνές ναυαγών
που βουλιάζουν στην ξηρά.
* * *
Το παιδί
θυσιάζει το ποδήλατό του
στο μεσημέρι.
Πάρ΄ το ήλιε
και κάν’ το κύμα
να κρατά για πάντα
την ισορροπία
η θάλασσα.
* * *
Στην προθήκη
σε βάζο φυλαγμένο
ένα κομμάτι
αφρισμένης θάλασσας
απ’ τη δεξιά πλευρά
πλώρης ναυαγίου.
* * *
Είναι ο Άδης
βαθιά στη θάλασσα
εκεί που ζουν
το αιώνιο καλοκαίρι
οι νεκροί.
* * *
Μου
‘δωσε ο Θεός
τη φωνή των λουλουδιών
για να μ’ ακούνε
τις νύχτες τ’ αστέρια
και να ‘ρχονται να ζωγραφίζουν
πάνω στο άδειο μου κρεβάτι
το σχήμα του κορμιού σου.
* * *
Ξυπόλυτη
σε σπασμένων άστρων
τα θραύσματα πάνω
χορεύεις.
* * *
Δώσ’ μου να πιω
απ’ το σπασμένο σου ποτήρι
του έρωτα κρασί
και κομμάτια από γυαλί.
* * *
Θα σου κλέψω τα μάτια
να μην αντικρίζουν
των ανθρώπων την ασχήμια
και θα τα στείλω
ψηλά στον ουρανό
να βλέπουν μόνο
βουνά και θάλασσα
και να λάμπουν
σαν αστέρια.
* * *
Ο έρωτάς μας
στην ακρογιαλιά
έσπειρε
μικρά, μικρά
καλοκαίρια.
* * *
Στην Ινδία, στην Κίνα, στην Αφρική,
ένα ποτάμι, μετά από δυνατή βροχή,
μπορεί να πνίξει χιλιάδες ανθρώπους
και αυτοί, στις ειδήσεις,
απλώς ν’ αποτελούν ένα νούμερο.
Το ίδιο βράδυ, εγώ,
θα
κοιμηθώ ευχαριστημένος,
επειδή έγραψα ένα ωραίο ποίημα.
Μήπως πρέπει τελικά να πάψω να γράφω
ποιήματα,
ή ίσως καλύτερα να σταματήσω να κοιμάμαι τα
βράδια;