Με ορίζοντα μια πλατιά και αυτόνομη/διακριτή κοινωνική παρέμβαση των αναρχικών-αντιεξουσιαστών τη φετινή Πρωτομαγιά, καταθέτουμε προς συζήτηση δύο προτάσεις, για συνδιοργάνωση πορείας και συνδιαμόρφωση μιας εκδήλωσης.

To περιεχόμενο της πορείας που προτείνουμε είναι το πρόταγμα της αντίστασης στο κράτος και τα αφεντικά, ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά και τα καθημερινά εγκλήματα που απορρέουν από τον εντεινόμενο εκβιασμό της (από τα "εργατικά ατυχήματα" και την οικονομική εξαθλίωση ως την αιχμαλωσία στη συνθήκη της κοινωνικής πειθαρχίας και του ανταγωνισμού), το πρόταγμα της αλληλεγγύης των ντόπιων και ξένων προλετάριων, εργατών και άνεργων, ως όπλο απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, απέναντι στο ρατσισμό και την εξατομίκευση που παράγουν συνενοχή και συναίνεση στα σχέδια των αφεντικών, και το πρόταγμα της αυτοοργάνωσης των αντιστάσεων σε σύγκρουση με την κομματική και συνδικαλιστική χειραγώγηση.

Προτείνουμε η πορεία, με χαρακτήρα αντιπληροφόρησης, να πραγματοποιηθεί σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, το απόγευμα της Τρίτης 10 Μάη, καθώς φέτος η Πρωτομαγιά συμπίπτει με το Πάσχα και έχει μετατεθεί για τις 11 Μάη.

Με τα ίδια προτάγματα, προτείνουμε επίσης μια εκδήλωση για την Πρωτομαγιά, με αναφορά στις εξεγέρσεις του Σικάγο το 1886 και της Θεσσαλονίκης το 1936. Για να αναδείξουμε τη ριζοσπαστικότητα της σύνδεσης επιμέρους διεκδικήσεων με μια συνολικότερη κοινωνική κριτική, τη σημασία της αλληλεγγύης ανάμεσα στους αγωνιζόμενους και τη διαχρονική αναγκαιότητα και το δίκιο της εξέγερσης.
Αυτά τα ζητήματα, που αποσιωπούνται ή διαστρεβλώνονται από τους θιασώτες της ταξικής ειρήνης, είναι εξαιρετικά επίκαιρα σήμερα απέναντι στην κλιμάκωση της επίθεσης των αφεντικών. Μιας επίθεσης που τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παίρνει μέσα στους εργασιακούς χώρους (από το κλείσιμο εργοστασίων και τις απολύσεις εργατών ως την εξάπλωση των συστημάτων παρακολούθησης στους χώρους δουλειάς) δεν είναι διαχωρισμένα από την ευρύτερη επιβολή ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης στην κοινωνία, με την ένταση της καταστολής και του κοινωνικού ελέγχου. Μιας επίθεσης που διεξάγεται μέσα στις συνθήκες του παγκόσμιου “αντι”τρομοκρατικού πολέμου για τη λεηλασία και την καθυπόταξη των ανθρώπινων κοινωνιών, τόσο στο εσωτερικό της Δύσης όσο και στην καπιταλιστική περιφέρεια.

Βλέπουμε αυτή την εκδήλωση ως ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες από παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε αγώνες που ξεπήδησαν μέσα από εργασιακούς χώρους, να μιλήσουμε για ζητήματα όπως οι μετανάστες και τα “εργατικά ατυχήματα”, και για τις δυνατότητες ριζοσπαστικοποίησης και συλλογικοποίησης των αντιστάσεων.

Καταθέτουμε προς συζήτηση το σκεπτικό μας για την πορεία και την εκδήλωση, ανοιχτοί στις ιδέες και τις προτάσεις των συντρόφων και των συντροφισσών που ενδιαφέρονται για τη συνδιοργάνωση - συνδιαμόρφωση αυτών των εγχειρημάτων. Τέλος, σημειώνουμε πως η καθεμία από αυτές τις δύο προτάσεις, αν και κατά την άποψή μας αλληλοσυμπληρώνονται, διατηρεί την αυτοτέλειά της, και έτσι δεν κατατίθενται ως προϋπόθεση η μία της άλλης.

21 Φλεβάρη 2005
ανοιχτή συνέλευση αναρχικών-αντιεξουσιαστών