Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα παρακολουθούμε κολοσσιαία μετατροπή επικοινωνίας. Τα μακροσκελή γράμματα, οι εκτενείς επιστολές, τα σποραδικά εσπευσμένα τηλεγραφήματα αντικαταστήθηκαν από την εφευρετική φαντασία του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ το τηλέφωνο(1876)

Απο το ακουστικό τηλεφώνου ο αντίλαλος που έφτανε από την άλλη άκρη της γραμμής μας μαγέψε. Το συγκινησιακό συναίσθημα, ακούγοντας το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου, η ηχώ της νοσταλγίας, της λαχτάρας, της επιθυμίας, o διαπεραστικός ήχος του πόθου -ανέφικτα προσεγγίσιμος μέσω οποιασδήποτε επιστολής-μας γοήτευσε.

Σήμερα ωστόσο, επανερχόμαστε στην γραφή, πιο συγκεκριμένα στην δακτυλογράφηση, στις ηλεκτρονικές επιστολές, την αξιοθαύμαστη επικοινωνία μέσω διαδικτύου. Το γνωστό σε όλους πλέον ιντερνετ το οποίο μας έχει μαγέψει, γοητεύσει, συνεπάρει, ταυτόχρονα όμως μας αφανίζει αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο μας, απορροφώντας τελείως την προσοχή μας...έτσι εμείς, τα πανέξυπνα, συνάμα πολυμήχανα ανθρώπινα πλάσματα, εφευρίσκουμε ραγδαία μεθόδους ούτως ώστε να αντεπεξέλθουμε στην αναγκαστική πλέον εξοικονόμηση χρόνου καταβάλλοντας κάθε εφικτή προσπάθεια ώστε να προλάβουμε την συνεχή και επίμονη ταχύτητα στην οποία βρισκόμαστε- και που εμείς δημιουργούμε…

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε να βελτιώνεται όλο και περισσότερο, σε μέγιστο βαθμό θα έλεγα, το λεγόμενο διαδικτυακό αρκτικόλεξο δημιουργώντας λειψές-λέξεις οι οποίες σχηματίζονται από τα αρχικά γράμματα λέξεων. Θα αναφερθώ στα πιο διαδεδομένα συντομογραφικά “LOL” “BRB” “CUL” τα οποία όλοι απαραιτήτως γνωρίζουμε και χρησιμοποιούμε καθημερινά στις διαδικτυακές μας συνομιλίες. Αν ελάχιστοι δεν γνωρίζετε την έννοια του ASL ή οποιουδήποτε άλλου ακρόνυμου μην πανικοβάλεστε, ανοίξτε ένα πρόγραμμα chat MSN είτε ICQ ρωτήσετε έναν έφηβο και να είστε σίγουροι ό,τι θα πάρετε σαφέστατη και πλήρη απάντηση, δεδομένου ό,τι οι επιτήδειοι-σημερινοί-παν6πνοι έφηβοι πρωτοπορούν ολικά σε όλους τους τεχνολογικούς τομείς επίσης είναι οι γνήσιοι τροποποιητές πολλών -και όχι μόνο- λέξεων…

Το κουβεντολόι κοινώς κουτσομπολιό δίνει και παίρνει σε κάθε υπόγειο σκοτεινό τούνελ του διαδικτύου. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους ανταλλάσσουν ηλεκτρονικές διευθύνσεις, συνδιαλέγονται ώρες ατελείωτες εμπρός στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, εξωτερικεύοντας τις ιδέες τους, τα πιστεύω τους τις ευαισθησίες τους, περιορισμένα δε όλα αυτά εντός μιας βιαστικά δακτυλογραφημένης πρότασης λόγω της πίεσης που υφίσταται το άτομο να απαντήσει το συγκεκριμένο μήνυμα έξυπνα και εσπευσμένα. Σαφέστατα υπάρχουν και αρκετά προγράμματα, διασκελισμοί εικόνας-ήχου, στο νετ άχαρα μεν ρεαλιστικά δε... Έχουμε τελικώς εξελιχθεί τόσο όσο οι υπολογιστές μας επεκτείνοντας το δικό μας εσωτερικό RAM συμβαλλόμενο να ανταποκρίνεται στην ταχύτητα των σκέψεων και συναισθημάτων μας.

Έχει σχεδόν συμπληρωθεί ολόκληρος κύκλος από τις ημέρες που επικρατούσε το φτερό και το μελάνι ως μέσον γραφής, έκφρασης και επικοινωνίας. Αναρωτιέμαι αν τελικά το ίντερνετ είναι εκείνο που μας βγάζει εκτός πορείας αναζητώντας ανθρώπινη επαφή και αλληλεπίδραση ή μήπως απλά και μόνο είναι μια μικρή στάση, παραπλεύρως της τροχιάς στην ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας προς την μια και μοναδική κατεύθυνση μιας στιγμιαίας οπτικο-ακουστικο-λεκτικής επικοινωνίας σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη βρισκόμαστε την οποιαδήποτε στιγμή; Για περαιτέρω συζήτηση του θέματος ICQ-me 7780196. CU L8R.. μα που αλλου; Στον κυβερνόχωρο βέβαια... Ως τότε εγώ ξαναγυρνώ στην πραγματικότητα... στον ανοιχτό ορίζοντα. Στις μυρωδιές της γης και του τρύγου. Στην απλή σοφία της δύναμης του μόχθου. Στο ηλιοβασίλεμα πίσω απο το βουνό και τις νύχτες που κάνουν το φως εντονότερο. Στις γραμμές που ενώνεται η γη με τον ουρανό. Στη σιωπή που κεντούν τα πουλιά κι ο άνεμος που περνά πάνω απ τα ανθρώπινα...όπως αγαπούσε να λέει η καταπληκτική η υπέροχη η μοναδική Βάσια... και επειδή όπως πολύ καλά είπε ο Shakespeare: Υπάρχουν πολύ περισσότερα στην γη και τον ουρανό Οράτιε από όσα μπορεί να χωρέσει μέσα η φιλοσοφία σου...και όλο το διαδίκτυο!

© NYXTA

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ σελίδα ΕΝΑΡΞΗ => {κεντρική σελίδα} ΕΠΟΜΕΝΗ