(D.1)
Mi tiun vocxon silente auxskultas
kiu emfaze, sed rauxke singultas,
kiu malbenas kantante minore
pri la homaro banala senglore.
(D.2)
Min altiras la busx' dum sekund'
kaj malbone fermkreskis cxi vund';
li, per tiu, esprimas ridante,
kion vortigis li tiel kredante.
(D.3)
Li havas edzinon, idaron, gefratojn,
li havas karegajn kaj multajn amatojn
pro kiuj plezuras li kiel neniu.
Sed tamen Jan Greshoff apartas de cxiu.
(D.4)
Dum cxiu tago li sercxas, esperas,
atendas cxiam kaj cxiam suferas.
Li ion auxdas, levigxas rapide:
Li sian finon atendas mucide.
(D.5)
Hop do Jan kara, nu prenu rimenon,
kaj kauxzu vipante teruran gehenon!
De via irejo forvisxu la brutojn
gxis travivas kor' via la lastajn minutojn.
|
