Vertaling uit het Duits door: I. van Wilsum-Huisjes
 
Weinreb spreekt hier over de ontmoeting, de confrontatie, van de Westerse wereld met de Oosterse mystiek, speciaal die in het zenboeddhisme. Hij belicht hier de verschillen tussen de Westerse en de Oosterse mens. De Westerling meent altijd iets te moeten presteren, wil hij iets krijgen en doordat hij er van uit gaat dat hij iets moet bemachtigen, moet verdienen, kent hij het volledig onttrokken-zijn aan deze wereld niet.
De Oosterse mens kijkt totaal anders tegen het leven aan. Deze kent het binnengaan in een andere wereld, die het hem mogelijk maakt zich aan alle indrukken hier te onttrekken. En speciaal de Zenmonnik kent de toestand van rust en geheel verzonken zijn in meditatie.
Weinreb wil aantonen dat in de mens alles vertegenwoordigd is, Oost en West, Noord en Zuid., boven beneden, en binnen in hem in harmonie kan bestaan. Ieder mens verlangt ernaar die eenheid in zichzelf te constateren en te beleven.