RECUNCHO LITERÁRIO
A primeira poesia desta páxina é do Irmán Félix Lara Vivar, que estivo no coléxio A Imaculada os derradeiros anos da sua vida, sempre colaborando con pontualidade e ilusión coa Revista Estrela. Queremos que esta páxina lle serva de homenaxe e oxalá a lea moita xente do mundo inteiro.
ANTE EL PADRE DIOS |
Señor Dios, me diste la vida
y todo cuanto poseo.
Día a día me cuidas
con mimo verdadero.
Mis semejantes
y criaturas creadas
me rodean,
son llamadas constantes
que pones en mis jornadas,
para conservar limpio mi sendero.
Sé que deben llevarme a ti,
pero no siempre están en él
los frutos que esperas,
de quien todo le das,
para mejor servirte y amar.
Olvidaste, sí, lo malo brotado en mí
y fuerza sigues dándome
para decir, hoy como ayer:
"mi Dios, ¡mucho te quiero!".
Me llena de gozo comprobar
tanta y tanta generosidad,
y me asombra saber,
que ejerces para conmigo,
una medida colmada,
llegando a preocuparme
el cómo corresponder
en mi débil caminar
a tu gentileza callada.
Por lo que desearía, Señor,
fueran todos mis amaneceres,
jornadas vivas... llenas de luz,
tanto entre las elevadas "cumbres",
donde espero mi espíritu se recree...
como junto a las "nubes" pardas,
quizá negras, muy negras...
en los momentos trágicos
que sabes me esperan.
Por ello quiero pedirte, una vez más,
por cuantos me ayudan
con su oración,
con su presencia
y con sus palabras de ánimo,
las más bellas, sin duda,
por aflorar de lo íntimo
de corazones buenos.
¿No percibes el aroma que conllevan
de compresión, compañerismo
y amor?
Por lo que, para ti y para ellos,
mi gratitud, Señor.
Irmán Félix Lara Vivar