......สัตว์มีอตัมมยตาตามระดับของสัตว์
รู้สึกระแวงภัย รู้สึกกลัว รู้สึกไม่ทำ รู้สึกละเสีย รู้สึกถอยห่างออกมาเสีย
รู้จักจะวิวัฒนาการ อย่าคิดว่าจะใช้สำหรับคน แม้แต่สัตว์ก็ใช้ได้ ต้นไม้ต้นไล่ก็ใช้ได้,
สัญชาตญาณแห่งการหลบหลีกจากภัยตรายทั้งหลาย ไม่ให้อันตรายมันเข้ามาครอบงำย่ำยีได้,
รู้ว่าเหตุปัจจัยใดๆ ที่เป็นอันตราย มันปฏิเสธทันที อย่างปัญหาในทางแพทย์
เขาจะเอาอะไรๆ ของใหม่ข้างนอกใส่เข้าไปแทน เช่น จะเอาหัวใจเทียมมเข้าไปใส่แทนหัวใจจริง,
เอาไตเทียมใส่แทนไตจริง ร่างกายมันไม่เอาดอก, มันไม่เอาด้วย มันปฏิเสธ
นี่สัญชาตญาณการระแวงภัยมันก็มีอย่างนี้ แม้แต่ต้นไม้ต้นไล่มันก็มี, มันก็มีความรู้สึกได้โดยสัญชาตญาณ
มันไม่เอาด้วย |