|
เลี้ยงนักรบดีกว่าเลี้ยงผู้หญิง
|
......ม่อจื้อกล่าวกับกงเหลียงหวนจือว่า
"แคว้นเว่ยเป็นแคว้นเล็กฟ
แคว้นหนึ่ง
อีกทั้งตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างแคว้นใหญ่สองแคว้น
จะเปรียบไปก็เหมือนกับคนจนๆ
คนหนึ่งที่อาศัยอยู่ท่ามกลางหมู่คนรวย
คนจนถ้าขืนไปเอาอย่างคนรวย
พิถีพิถันในเรื่องการกินการอยู่
แต่งตัวสวยๆ
กินทิ้งกินขว้าง
มีหวังล้มละลายทันที" |
......"เวลานี้
ในพระราชวังของพระองค์
มีรถหรูๆ นับร้อยคัน
ม้าที่กินถั่วกินข้าวอย่างดีก็มีอีกหลายร้อยตัว
นางในที่แต่งตัวด้วยผ้าด่วนแพรพรรณชั้นดีมีอยู่อีกนับร้อยนาง
ถ้าหากรู้จักประหยัดเงินประหยัดทองที่ใช้ไปกับการเล่นรถ
เลี้ยงม้า
บำรุงบำเรออิสตรี
แล้วนำเงินก้อนนั้นมาเลี้ยงนักรบละก้อ
พระองค์จะมีนักรบเก่งๆ
ดีๆ ไม่ต่ำกว่าพันคนขึ้นไป" |
......"หากทำได้เช่นนี้
ยามประเทศประสบวิกฤต
หรือตกอยู่ในภาวะคับขันพระองค์ก็ไม่ต้องปวดขมองกับปัญหาขาดแคลนนักรบ
พระองค์สามารถปัญชานักรบสักสี่-ห้าร้อยคนไปป้องกันแนวหน้าสั่งนักรบอีกสอง-สามร้อยคน
ไประวังแนวหลัง
นักรบเหล่านี้
เมื่อเทียบกับนางสนมหลายร้อยคน
ที่ประดับอยู่ทั้งหน้าวังและท้ายวังแล้ว
พระองค์คิดว่าอันไหนปลอดภัยกว่ากัน
สำหรับกระหม่อมแล้วเห็นว่าการเลี้ยงนักรบย่อมปลอดภัยกว่าการเลี้ยงผู้หญิง" |