ดัลซีเนีย(1)

เนื้อร้อง ชาลี อินทรวิจิตร

 
ดอนกิโฮเต้

(เป็นผู้ขับร้อง)

แต่นานนับชั่วกัปกัลย์
ข้าเคยฝันไม่เว้น ได้เห็นจนใกล้ชิดชัดเจนใจ
ไม่เคยปแม้สัมผัสกาย
แต่ยังรู้ในส่วนลึกผนึกไว้ในหทัยแด่จอมขวัญ
ดัลซีเนีย... ดัลซีเนีย

นางสวยเกินกว่าแดดแผดเผา
ลมจะพัดพา
เห็นภาพคงเหมือนฟ้าประทาน
จากแดนพิมานไหน
ดัลซีเนีย... ดัลซีเนีย...
ข้าจะขอเพียงแตะกาย
ด้วยปลายนิ้วเพียงเท่านี้
วานอย่าหนีวานอย่าถือ
หรือเอียงอาย
ให้ข้ารู้แน่แก่ใจ
ใช่นางไม้อันวูบไหว
อันอาจหายไปกับ
แสงแห่งตะวัน
ดัลซีเนีย... ดัลซีเนีย...

ข้าจะฝันจะเสาะจะหา
นางดัลซีเนีย
ทั่วโลการับรู้ความจริง
ค่าความเป็นยอดหญิง
ดัลซีเนีย... ดัลซีเนีย...

(เจ้าของโรงเตี๊ยมเข้ามาพูดกับกิโฮเต้)

เจ้าของโรงเตี๊ยม มาเถอะ...สหายอัศวิน ผมจะพาไปที่ห้องพัก (พากิโฮเต้ออกจากเวที)
มาเรีย (เยาะ ๆ อัลดอนซา) แหม..แม่ดัลเซียเนีย (คนต้อนฬ่อร้องเพลงล้อ)