วันดวลเพลง
| ......ในฤดูร้อน นักเพลงพากันมาชฃุมนุมกันที่เทศกาลดนตรี ณ แทงเกิลเทลวูด เพื่อแข่งขันรับรางวัลนกยูงประจำปี จิ้งหรีดได้รับเชิญเป็นผู้ตัดสินในฐานะนักสีซอผู้มีชื่อเสียง เพลงของเขาได้ออกวิทยุที่เขารับจ้างบอกผู้ฟังให้รู้ว่าเป็นตอนกลางคืน |
| .....นกกระจิบมารับจิ้งหรีดที่สถานี แล้วพาเขาบินไปสู่โรงเตี๊ยม ซื้อเครื่องดื่มให้เขา หิ้วย่ามเขาขึ้นไปไว้บนห้อง และต้อนรับขับสู้จนจิ้งหรีดคิดว่าเขาเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยม |
| ......"ผมไม่ใช่เจ้าของหรอกครับ" นกกระจิบบอก "แต่เป็นผู้แข่งขันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการตัดสินจากท่าน แม้ว่าผมจะพ่าย เชิญรับไวน์และขนมพายเชอรี่ นี่เป็นกุญแจเปิดห้องสาวผู้ร้อนแรง เป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆจากผู้นับถือท่านครับ" |
| ......บ่ายวันนั้นนกกระจิบพาจิ้งหรีดไปที่ลานคอนเสิร์ต เขาได้สดับกบเกาเชลโล นกลาร์คเป่าทรัมเป็ต นกแค็ทเบิร์ดเล่นเปียโน นกไนติงเกลดีดพินทอง นกแบล็คเบิร์ดเป่าขลุ่ย นกกระทาตีกลอง ต่อมาเป็นนักร้อง เริ่มด้วยนกคีรีบูนผู้มาจากต่างประเทส เขาฝึกซ้อมความสามารถของตนเองตลอดคืน เสียงจึงแหบแห้ง |
| ......"นกฮูกร้องได้ดีกว่าถึงแม้เขาจะร้องได้แค่ ฮู ฮู" นกกระจิบพูด เขาแอบมานั่งบนเก้าอี้ถัดจากจิ้งหรีดเงียบๆ เขายื่นซิการืให้ผู้ตัดสิน จุดไฟและรินนำในกระติกให้ดื่ม "ผมจะร้องเพลงที่ผมแต่งเอง ผมจะอุทิศเพลงนี้ให้แฟนเพลงและท่านครับ" |
| ......นกม็อคกิงเบิร์ดเป็นผู้ร้องต่อมา ผู้ฟังซึ่งหวังให้นกกระจิบเป็นผู้ชนะเริ่มวิตก นกม็อคกิงเบิร์ดร้องได้ไพเราะราวเสียงสวรรค์ |
| ......"ผมว่าเสียงเขาแหลมไปนะ" นกกระจิบกระซิบ "คืนก่อนผมบอกเขาว่าท่านเป็นนักสีซอที่ดีกว่านักสีซอที่ดีที่สุด เขาว่าท่านดูเหมือนรถเก๋งที่มาติดแหง็กที่สี่แยก" |
| ......จิ้งหรีดถูขาดวยความเดือดดาล ส่งเสียงตำๆออกมาสองครั้ง |
| ......"ในความเห็นของผม" นกกระจิบพูดต่อ " ท่านเก่ง มีพลัง นี่ครับยาอมแก้เจ็บคอ เบาะรองนั่ง และที่วางเท้าสำหรับท่านครับ" |
| ......เมื่อถึงตานกกระจิบ เพลงของเขาทำให้ผู้ฟังชื่นชม ยกเว้นนักเพลงคนอื่นๆและญาติมิตรของพวกเขา |
| ......ในที่สุด รางวัลนกยูงก็ตกเป็นของนกกระจิบ จิ้งหรีดกล่าว "ศิลปินผู้นี้มีเสียงสดใสดุจระฆังทอง บทเพลงของเขาเด็มเปี่ยมไปด้วยสาระ นอกจากนี้เขายังมีสัมมาคารวะ มีความคิดเห็นอันแหลมคม" |
| ......"ผมร้องได้ดีกว่า" นกม็อคกิงเบิร์ดเยาะ "โดยไม่ต้องอ้าปาก" |
| ......"ฉันร้องได้ดีกว่านี้สิบเท่า" นกบราวน์แทร็ชเชอร์บอก |
|
คติ การให้มิได้หมายความว่าจะดีกว่าการรับเสมอ แต่มักได้รับการตอบแทนบ่อยๆ |