ผู้เฒ่ากับเจ้าหนุ่ม

......หนุ่ม แจ๊ค ดอว์ บอกกับพ่อว่าเขาจะทำรังบนเข็มยาวของนาฬิกาประจำเมือง

......"ไม่เข้าท่า" เฒ่าจอห์น ดอวื ว่า

......หนุ่มแจ๊คไม่สนใจ "เราจะทำรังเมื่อเข็มยาวอยู่ในระดับตรง" เขาบอก "ตอนสิบห้า หรือไม่ก็ สี่สิบห้า"

......"ผู้ซึ่งอยู่บนวิมานกลางอากาศมีแต่ตกลงมา" เฒ่าจอห์น เตือน

......แต่แจ๊คกับเมียทำรังบนนาฬิกา คอนแปดโมงสิบห้า ในเช้าวันรุ่งขึ้น ตอนแปดโมงยี่สิน รังก็ตกจากเข็มยาวลงมาสู่ถนนเบื้องล่าง "เราเริ่มไม่เช้าพอ" หนุ่มดอว์บอกพ่อในเย็นนั้น "ดีกว่าไม่เคยสาย เราจะพยายามอีกพรุ่งนี้ตอนหกโมงสิบห้า"

......"ถ้าตอนแรกไม่สำเร็จ ก็ต้องล้มเหลวอี ล้มเหลว" ดอว์ผู้อาวุโสกล่าว แต่ดูเหมือนเขาจะพูดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แจ๊คกับดอว์ขโมยเครื่องเงินของเฒ่าดอว์ไปทำรังอีกในเช้าต่อมา และมันก็ตกจากนาฬิกามาสู่พื้นเบื้องล่างอีกครั้ง

......ตอนนั้นจอห์น ดอว์ พูดกับลูกผู้หัวรั้นอีก "อย่าเอาตัวเองไปแขวนไว้กันเวลา เพราะมันเองก็ขึ้นอยู่กับแก"

.....และอีกครั้งหนุ่มดอว์ ไม่เชื่อฟัง และอีกครั้งเขามากวาดเครื่องเงินพ่อแม่ไปตกแต่งรวงรังของตน คราวนี้มนุษย์เห็น จึงร้องไล่ เอาไม้กวาดฟาด ขว้างด้วยก้อนหิน จนดอว์กับเมียผู้โง่เขลาบินไปจากนาฬิกา หอคอย และเมือง

.....คืนนั้น เมียของเฒ่าจอห์น ดอว์ นับเครื่องเงินแล้วถอนใจ

....."หาย อนิจจา, ไปพร้อมกับลูกของเรา" นางบอก "ช้อนสองคัน มีดครึ่งโหล ส้อมเกือบหมด ห่วงทั้งหมด"

......"ข้าก็บอกมันแล้ว" เฒ่าจอห์นว่า

......หลายสัปดาห์ผ่านไป ไม่มีข่าวจากหนุ่มดอว์

....."ไม่มีข่าวเป็นข่าวร้าย" เฒ่าจอห์นครวญ "คราวนี้มันอาจจะพากันไปทำรังบนล้อเกวียน หรือไม่ก็ในระฆัง"

......แต่เขาผิด หนุ่มดอว์ทำรังครั้งสุดท้ายในกระบอกปืนใหญ่ และเขากับเมียได้ยินแค่เสียงปืนนัดแรกของการยิงสลุตยี่สิบเอ็ดนัด เพื่อเป็นเกียรติแก่การมาเยือนของประมุขรัฐ

คติ ถ้อยคำที่แสดงความเวทนาเป็นความฉลาดที่สูญเปล่าของคนหนุ่ม

Menu